Δεν του έφταναν μια μετά την άλλη οι αγωνιστικές κατραπακιές, ήρθε και η ρήξη της κερκίδας (της όποιας κερκίδας) με τους παίκτες.
Κι όμως. Η εμφάνιση των πράσινων δεν ήταν για πέταμα. Έχουν κάνει χειρότερες στο ΟΑΚΑ. Όταν όμως ο γενικά συντηρητικός Παράσχος παίζει τόσο ανοιχτά έχεις τη στοιχειώδη υποχρέωση να πατήσεις την περιοχή και να πολιορκήσεις το τέρμα του. Αυτό έγινε στο πρώτο ημίχρονο αλλά ας όψεται ο Κουίνσι. Μόνο ο ίδιος ξέρει πώς κάνει τη χειρότερη δυνατή επιλογή τη τελευταία στιγμή. Όταν είναι να σουτάρει, ψάχνει τη πάσα. Και όταν πρέπει να σερβίρει το γκολ σε συμπαίκτη του, κάνει την παραπάνω ντρίπλα. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Με κεφάτους τους Μαυρία, Σεϊταρίδη και Σισοκό, το τριφύλλι άφηνε όλους με την εντύπωση ότι θα στριμώξει στα σχοινιά τον Λεβαδειακό. Έτσι όταν άνοιξε το σκορ ο Τοτσέ από την λανθασμένη έξοδο του Κυριακίδη, δημιουργήθηκε η εντύπωση πως ο Παναθηναϊκός πάει για ένα άνετο ποδοσφαιρικό βράδυ.
Ο… λογαριασμός είχε γίνει χωρίς τον Ζαν Αλέν Μπουμσόνγκ. Τα δύο όμορφα γκολ του Βασιλείου ήταν ευγενική χορηγία του πολύπειρου Γάλλου σέντερ μπακ. Προφανώς έχουν να κάνουν με την πολύμηνη αποχή του από τα γήπεδα. Αμυντικός χωρίς γκέλες δεν εφευρέθηκε ακόμα στο ποδόσφαιρο. Η γιούχα της κερκίδας μάλλον ξεφεύγει από αυτές καθαυτές τις γκέλες. Έχει να κάνει με τραυματισμούς στην τσέπη που όλοι υποψιάζονται πως έχει ο Μπουμσόνγκ.
Πέρα από αυτό αξία έχει η διαπίστωση πως ο Παράσχος σπεκουλάρισε πάνω σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Ζήτησε να ακούσουμε να υπάρχει πρέσινγκ ψηλά, βέβαιος ότι αντέχουν τα συκώτια του Ζησόπουλου και του Κόρμπου. Όποιος επιχειρεί να αναλύσει το φαινόμενο Λεβαδειακός χωρίς να σταθεί στο δίδυμο των αμυντικών χαφ είναι εκτός πραγματικότητας. Πρόκειται για το καλύτερο δίδυμο του πρωταθλήματος και πέρσι και φέτος. Και αν για τον Ζησόπουλο μπορείς να πεις πως πέρασαν κάπως τα χρόνια, για τον Κόρμπο τι να πεις; Κρίμα τους σκάουτερς και τους «σοφούς» του ποδοσφαίρου που δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους. Κρίμα και για τον Παναγιώτη που ένας τραυματισμός στο γόνατο όταν ήταν έφηβος του έφερε την καριέρα πίσω για 5-6 χρόνια.
Η προωθητική πνοή που δίνει πάντα η αλλαγή προπονητή φαίνεται πως ήδη εξαντλήθηκε για τον Παναθηναϊκό. Η διοίκηση για λόγους οικονομικούς παροπλίζει παίκτες και η ομάδα αποδυναμώνεται αγωνιστικά. Τώρα φαίνεται πως δίνεται η ευκαιρία να απαλλαγεί και από το βαρύ συμβόλαιο του Μπουμσόνγκ. Για τις ποδοσφαιρικές γνώσεις του αντιπροέδρου, Χρήστου Παναγόπουλου, αμφιβάλλω. Σε χρόνο ανύποπτο είχε πει ότι ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να ξεχάσει την Ευρώπη για τα επόμενα 2 χρόνια. Κυνικός όπως κάθε τεχνοκράτης…