Οι μάχες που χάθηκαν...

Για την ΑΕΚ γράφουμε καιρό τώρα πως ο Δημήτρης Βιντιάδης συνιστά μοναδική λύση. Βάζει τα ωραία του λεφτά (μαζί με εκείνα των συνεργατών του) και τη σώζει από την οικονομική καταστροφή.

Φτάνουμε τώρα στο σημείο να λέμε τα ίδια και για τον Παναθηναϊκό.

Μια τρικυμία σε ένα ποτήρι με νερό αρκούσε για να αναποδογυρίσει το πράσινο σύμπαν. Ολοι οι υπερθετικοί που ακούστηκαν μετά το 2-2 του ντέρμπι στο ΟΑΚΑ σβήστηκαν μονοκοντυλιά από την άσχημη εμφάνιση και το βαρύ σκορ στη Βέροια.

Ο Γιάννης Αλαφούζος εμφανίστηκε ως ταύρος εν υαλοπωλείο απαιτώντας από τον εμβρόντητο προπονητή να πάρει κεφάλια. Ελάχιστη ώρα μετά το ματς στη Βέροια ο πρόεδρος είχε ήδη πάρει τις αποφάσεις του.

Σαν έτοιμος από καιρό κατάλαβε που είναι το πρόβλημα και πως θα το αντιμετωπίσει. Μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο που αδιαφορούσε για το άθλημα και γνώριζε ελάχιστα πράγματα για τους ανθρώπους του μέχρι και πριν από έναν χρόνο.

Τώρα εμφανίζεται ικανός να παίρνει αποφάσεις ακαριαία. Ερήμην προπονητή, συνεργατών που ξέρουν από μπάλα κ.λ.π.

Ο Γιάννης Αλαφούζος διατηρεί ένα πλεονέκτημα που στο πρόσφατο παρελθόν είχε μόνο ο Νίκος Πατέρας: Την πολύ καλή σχέση με τους οργανωμένους οπαδούς.

Αυτοί στήριξαν όσο μπορούσαν την "Παναθηναϊκή Συμμαχία". Αυτοί βρίσκονται σταθερά στις μισοάδειες κερκίδες του ΟΑΚΑ. Ο πρόεδρος άφησε ασχολίαστες κάποιες βίαιες συμπεριφορές τους.

Αυτοί τον είδαν ως τη νμόνη προσφερόμενη λύση για να απαλλαγούν από τον θανάσιμο εχθρό Γιάννη Βαρδινογιάννη.

Ο κ. Αλαφούζος πέτυχε μια σημαντική συμμαχία αλλά στερήθηκε μια άλλης. Αυτής με τα εκατομμύρια οπαδών του Παναθηναϊκού.

Η εταιρεία ερευνών που τον διαβεβαίωσε ότι θα βρεθούν χιλιάδες υποψήφιοι μικρομέτοχοι να καταθέσουν τον οβολό τους στο "πράσινο" ταμείο οφείλουν να του εξηγήσουν ότι ο πολύς κόσμος του τριφυλλιού στέκει αδιάφορος ως αρνητικός στο εγχείρημα του.

Αναγνωρίζει την καλή πρόθεση αδυνατεί να κατανοήσει το σχέδιο. Απλά διότι σχέδιο δεν υπάρχει. Ναυάγησε μαζί με την "Παναθηναϊκή Συμμαχία".

Παρακολουθούμε την κορύφωση του δράματος. Στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός δεν υπάρχει σημείο ισορροπίας. Ο πρόεδρος δεν συνομιλεί με κανέναν από όσους έχουν θεσμικό ρόλο. Μπορεί να ακούει όσους φτάνουν μέχρι το γραφείο του αλλά μέχρι εκεί.

Η μάχη για τη συγκέντρωση οικονομικών πόρων, χάθηκε πολύ νωρίς. Η μάχη κόντρα στον μεγάλο αντίπαλο Μαρινάκη περιορίστηκε σε επικοινωνιακές τουφεκιές. Η μάχη για ανταγωνιστική ομάδα υπονομεύτηκε από τον Φερέιρα.

Μένει η "μάχη" της αξιοπρεπούς υποχώρησης για να σωθούν τα προσχήματα.

Να εμφανιζόταν τουλάχιστον ένας πραγματικός πρίγκηπας...