Ο Λάζαρος, ο Σολάκης και οι φοβέρες...

Πως να μπεις στο μυαλό του Λάζαρου.

Τι να καταλάβεις από το άγχος που έχει κυριεύσει τον ίδιο και τους συμπαίκτες του.

Οταν ο Αλαφούζος μετά την απομάκρυνση του Κατσουράνη έλεγε πως έχει παράπονα από δύο τρεις κυρίους ακόμα, γιατί να μην καταλάβει ο Χριστοδουλόπουλος πως χτυπούσε και γι' αυτόν η καμπάνα;

Παίκτης με προσόντα και πρόσφατα ανανεωμένο συμβόλαιο γιατί να εξαιρέσει τον εαυτό του από τις επικείμενες καρατομήσεις. Οταν γεμίζει ψιθύρους η πιάτσα για τους λόγους που λύθηκε η συνεργασία με τον Κατσουράνη είναι πολύ εύκολο να σταθεί κατηγορία πως ο Λάζαρος ασχολείται κυρίως με το νέο χτένισμά του.

Για όσους τώρα τελευταία αποφάσισαν να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο ορισμένα πράγματα φαντάζουν προφανή. Φοβερίζεις, απομακρύνεις και όσοι μένουν υπό το κράτος του φόβου και της απειλής, κάνουν πράγματα και θαύματα στη συνέχεια. Αν πραγματικά κάπως έτσι σκέφτονται στην Παιανία και τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση διότι ανακάλυψαν την Αμερική ας ρίξουν μια ματιά να δουν τι συμβαίνει στην Παναχαϊκή.

Εκεί ποδοσφαιριστές σήμερα αποθεώνονται και αύριο παραδίδονται στην κοινή χλεύη. Ορκοι για την αξία των προπονητών και την αιώνια πίστη στη συνεργασία μαζί τους, απολύονται σε δύο εβδομάδες. Οι παιχταράδες του χτες γίνονται υπερήλικοι σε μια μέρα. Παντού (στην Πάτρα) υπάρχει άγχος, ανασφάλεια και μια ανακοίνωση που κρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια παικτών και προπονητών.

Ο «πρώην μεγαλομέτοχος» με ανακοινώσεις και δηλώσεις ανεβάζει στα ουράνια και κατεβάζει στα τάρταρα. Ολα αυτά - προσέξτε σύμπτωση - συνοδευόμενα από καταγγελίες για τη διαιτησία και το παρασκήνιο που πολεμάει αδυσώπητα την ομάδα. Ο Ηλίας Σολάκης έφυγε από την Παναχαϊκή πριν προλάβει να βάλει γκολ και να... δείξει την ταυτότητά του. Ο Λάζαρος πέτυχε δύο κι έβγαλε το "άχτι του" για το μαλλί του. Κάποιοι πιστεύουν ότι οι φοβέρες πιάνουν τόπο. Δικαίωμά τους. Ετσι μπορεί να κερδίσεις μια μάχη αλλά μάλλον χάνεις τον πόλεμο...