Κώστας Αντωνίου: «Δρυός πεσούσης…»

Αλλιώς θα περίμενε την εξέλιξη των γεγονότων ο Κώστας Αντωνίου όταν στην Παιανία διαβεβαίωνε τους παίκτες ότι τίποτα δεν αλλάζει παρά τα όσα είχαν προηγηθεί. Δηλαδή την ανακοίνωση με την οποία τα «βροντούσε» ο Ανδρέας Βγενόπουλος και την παραίτηση από την προεδρία της ΠΑΕ του Νικόλα Πατέρα. Έχοντας μάλιστα στο πλευρό του τον εξ απορρήτων του παραιτηθέντος προέδρου Στέφανο Ησαΐα , δικαιολογημένα διαμόρφωνε κάποιος την πεποίθηση ότι στον Παναθηναϊκό υπήρχε συνέχεια.

Η παραίτηση του Κώστα Αντωνίου φανερώνει ότι συνέχεια δεν υπάρχει. Ανεξάρτητα από προθέσεις, διαβεβαιώσεις ή παρακλήσεις, η παραίτηση Αντωνίου σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής.

Είμαι έτοιμος να παραδεχτώ ότι ο Κώστας Αντωνίου με τις πράξεις, τις επιλογές και τις παραλείψεις του έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση αυτής της εποχής. Η δυσκολία έγκειται στην παρακολούθηση μιας πολεμικής που συνεχίζεται εναντίον του από μερίδα του Τύπου, διαφόρων ιστοσελίδων, τηλεφωνημάτων οπαδών σε ραδιοφωνικές εκπομπές κλπ.

Έτσι που αντικειμενικά τίθεται το ερώτημα: ο Κώστας Αντωνίου ευθύνεται για το διαγραφόμενο διοικητικό και μετοχικό αδιέξοδο στο οποίο οδηγείται η ΠΑΕ;

Εννοείται πως ο παραιτηθείς διευθυντής ποδοσφαίρου είναι εύκολος στόχος. Δεν φρόντισε να δημιουργήσει ένα επικοινωνιακό δίχτυ προστασίας, ούτε είχε τη δυνατότητα να το χρηματοδοτήσει. Δεν έπαιξε το παιχνίδι των δημοσίων σχέσεων με τους οργανωμένους οπαδούς και δεν διαχώρισε σε πατρίκιους και πληβείους τους διαπιστευμένους συντάκτες των ΜΜΕ για να υπολογίζει τώρα στη στήριξη ορισμένων…

Στην πλάτη του κουβαλά αποτυχημένες και κοστοβόρες επιλογές της πρώτης χρονιάς όπως αυτή του Ροντρίγκο Σόουζα και του Μελίσση. Να του καταλογιστούν πάραυτα. Αλλά ευθείες βολές στην αξιοπρέπεια και την ηθική του υπόσταση είναι απαράδεκτες. Όσοι έχουν κάτι να πουν ας το συνοδεύσουν με στοιχεία. Διαφορετικά δεν πρόκειται για κριτική αποτίμηση του έργου του, αλλά για λάσπη.

Εκτός αν ορισμένοι θέλουν να χτυπήσουν ψηλότερα αλλά επειδή δεν φτάνουν επιλέγουν ως εύκολο στόχο τον Κώστα Αντωνίου.

Παραγνωρίζουν το σωστό μεταγραφικό σχεδιασμό το καλοκαίρι του 2009 που οδήγησε στο νταμπλ. Το επιτυχές ρίσκο που πήρε με την αντικατάσταση του Τεν Κάτε από τον Νίκο Νιόπλια. Τη δημιουργική επιβολή του στα αποδυτήρια της Παιανίας. Το χάος που προκλήθηκε όταν έλλειψε για δύο μήνες το περασμένο καλοκαίρι.

Ο Κώστας Αντωνίου-ευτυχώς για εκείνον-φεύγει από το ποδόσφαιρο. Κατά συνέπεια δεν έχει ανάγκη να κάνει τα στραβά μάτια και να γίνει οσφυοκάμπτης για να επιβιώσει στον κόσμο του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.

Δικαιούται να ζητεί να κρίνεται με βάση όσα έκανε ή παρέλειψε να κάνει. Φαίνεται ότι αυτή η απαίτηση θεωρείται υπερβολική. Άλλωστε δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος που δέχεται χτυπήματα κάτω από τη μέση όπως είναι γνωστό ότι δρυός πεσούσης…