Ιμπαγάσα-Λουίς Γκαρσία: Μην ψάχνετε ομοιότητες, έχουν μόνο διαφορές!

Ο Αριέλ Ιμπαγάσα και ο Λουίς Γκαρσία είναι δύο ξεχωριστές περιπτώσεις στο ελληνικό πρωτάθλημα. Η ποιότητά τους είναι τέτοια που αντίστοιχη δύσκολα μπορεί να συναντήσει κανείς στις ίδιες τους τις ομάδες. Ο Ιμπαγάσα, με πατημένα τα τριαντατέσσερα, ήρθε στη χώρα μας έχοντας ολοκληρώσει έναν πετυχημένο κύκλο σε καλές ισπανικές ομάδες. Σε επίπεδο Αργεντινής υπήρξαν στον καιρό του «δεκάρια» που δικαιολογημένα έλαμψαν περισσότερο από αυτόν (Ορτέγκα, Αϊμάρ, Ρικέλμε). Αυτοί ήταν άλλωστε που κατά καιρούς του στερούσαν τη συμμετοχή του στην εθνική ομάδα της χώρας του.

Τώρα, σε προχωρημένη ποδοσφαιρική ηλικία, ήρθε στον Ολυμπιακό για να προσφέρει την εμπειρία του στην καθοδήγηση του παιχνιδιού. Για τον ίδιο ήταν ατυχία που χωρίς να το περιμένει έπεσε πάνω στον Ερνέστο Βαλβέρδε. Ο Βάσκος τεχνικός ήταν που τον έκανε ρεζέρβα στη Βιγιαρεάλ. Αυτός είναι που μέχρι τώρα τον κρατάει στον πάγκο. Ο Ιμπαγάσα μπορεί να μεγάλωσε αλλά δεν είναι το στυλ του παλιού κλασικού δεκαριού, που έχοντας επίγνωση πως είναι βετεράνος θα μπει στα τελευταία λεπτά για να βγάλει τη «μαγική» μπαλιά.

Ο Ιμπαγάσα θέλει χρόνο συμμετοχής για να μεταβάλει, να διαμορφώσει το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Να γίνει λειτουργικό κομμάτι της ομάδας κι όχι κερασάκι στην τούρτα. Δεν είναι ο παίκτης της μιας μπαλιάς. Κατά συνέπεια, ή του αναγνωρίζεις τον ρόλο που ξέρει να παίζει ή τον χειμώνα βρίσκεις τρόπο να τον ευχαριστήσεις για τη συνεργασία.

Ένα τόσο βαρύ συμβόλαιο για τόσο μικρό χρόνο συμμετοχής δεν χρειάζεται στον Ολυμπιακό. Ο Βαλβέρδε πρέπει να επιλέξει.
Ο Λουίς Γκαρσία ουδέποτε υπήρξε πριμαντόνα στις ομάδες που έπαιξε (Λίβερπουλ, Ατλέτικο Μαδρίτης). Ήταν παίκτης που συμπλήρωνε το σύνολο, που "έδενε" μέσα σε αυτό. Στη Λίβερπουλ μάλιστα πολλές ήταν οι φορές που ερχόταν από τον πάγκο. Είναι κατά συνέπεια παίκτης άλλης ψυχολογίας. Ξέρει να αντεπεξέρχεται σε διάφορους ρόλους από τη μέση και μπροστά. Αυτός άλλωστε είναι ένας από τους λόγους που πάντα έβρισκε ικανοποιητικά συμβόλαια. Το ίδιο θα συμβεί και στον Παναθηναϊκό. Ο Λουίς Γκαρσία δεν είναι ηγέτης και δεν θα πρέπει να αντιμετωπιστεί έτσι από τους «πράσινους». Τουναντίον, έχει τη δυνατότητα να ανταποκριθεί σε διαφορετικούς ρόλους χάρη στην ποιότητα και το πολύπλευρο ταλέντο του.

Σε αντίθεση με τον Ιμπαγάσα και τη μονοδιάστατη χρησιμότητά του, ο Λουίς Γκαρσία είναι λύση για πολλά προβλήματα. Ίσως γι’αυτό, εφόσον δεν υπάρξουν τραυματισμοί, αποδειχθεί πολύ χρήσιμος στον Παναθηναϊκό και μακροημερεύσει.