Ωραία τα συστήματα και οι ασκήσεις επί χάρτου, αλλά αν δεν ήταν ο Ζαϊρί που πιστεύει σε δικό του θεό, θα είχαμε δράματα.
Χωρίς περιστροφές, θεωρώ τον Ολυμπιακό ακλόνητο φαβορί για την πρόκριση. Αλλά δεν είναι ακόμα μια καλή ομάδα που μπορεί να πρωταγωνιστήσει στο Γιουρόπα Λιγκ. Τώρα μπορεί ο Λίνεν να θεωρεί ακατανόητο το πέναλτι που έδωσε ο διαιτητής, αλλά θα πρέπει να προβληματιστεί πώς δύο παίκτες (Μοντέστο-Γκαλίτσιος) πιάνονται κορόιδα από έναν επιθετικό όταν η μπάλα είναι διεκδικήσιμη.
Δηλαδή η Μακάμπι θα είναι η μόνη ομάδα που θα έρθει στο Φάληρο και θα παίζει κλειστά κι οργανωμένα; Μάλλον όχι. Και πώς να στηριχτείς στον θεοπάλαβο για να σε βγάλει από τα αδιέξοδα. Καθοριστική η είσοδος του Γαλλομαροκινού, αλλά το ίδιο ίσως και περισσότερο καθοριστική η απόφαση που έδωσε αριθμητικό πλεονέκτημα στους ερυθρόλευκους.
Ο Ντιόγκο με τον Νταρμπισάιρ ήταν εκτός τόπου και χρόνου στο πρώτο ημίχρονο. Τόσα χρόνια στο κουρμπέτι ο Λίνεν θα ξέρει πως ο παίκτης που παίζει πίσω από τον φορ στο 4-2-3-1 πρέπει να πηγαίνει στο ένας εναντίον ενός ώστε να μπουκάρει στην αντίπαλη περιοχή για να δημιουργεί αριθμητικό πλεονέκτημα. Αυτή τη δουλειά δεν την έκαναν ούτε ο Ρόμενταλ, ούτε ο Μιραλάς. Όταν μπήκε και την έκανε ο Ζαϊρί, φάνηκε η διαφορά. Ο Χολέμπας έκανε επιθετικά τη δουλειά ώστε να μην αναθεματίζεται ο Λίνεν επειδή άφησε στον πάγκο τον Ραούλ Μπράβο.
Έχω όμως, την εντύπωση πως αν έμενε μέχρι τέλους στη θέση του ο Ζαϊρί ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να πετύχει κι άλλο γκολ. Όσο για τον Ιμπαγάσα, θα πρέπει να οπλιστούμε με υπομονή και να περιμένουμε…