Οι Ολλανδοί δεν μας άφησαν να δούμε σπουδαία μπάλα!

Τρεις φορές σε τελικό οι Ολλανδοί και τις τρεις φορές χαμένοι.

Ε, τούτη τη φορά δικαιούνται λιγότερο από τις άλλες να παραπονιούνται.

Ο Μάαρβαϊκ τους έστειλε στο γήπεδο ξέροντας ότι οι αντίπαλοι είχαν καλύτερους παίκτες και καλύτερη ομάδα.

Τί άλλο να σήμαινε η εντολή να παίζουν κλειστά και να μαρκάρουν δυνατά ως και αντιαθλητικά.

Ο πρώτος στόχος, να μην ζαλιστούν από τη συνεχή κυκλοφορία της μπάλας, επετεύχθη. Ο Τσάβι μπλοκαρίστηκε καλά και ο Ματάισεν τα έβγαζε πέρα με τον Βίγια.

Όλα σωστά τα υπολόγιζε ο κόουτς των «οράνιε» εκτός από την κλάση του Ίκερ Κασίγιας που σταμάτησε την επέλαση και το πλασέ του Ρόμπεν. Του μόνου Ολλανδού που θα έβρισκε άνετα θέση στην ενδεκάδα των Ισπανών.

Οι Ολλανδοί έκαναν μεγάλη υπέρβαση φτάνοντας μέχρι τον τελικό. Δυστυχώς δεν συνεισέφεραν για να γίνει ένας σπουδαίος τελικός με τα πολλά φάουλ και το κλειστό παιχνίδι τους. Ο Γουέμπ θα μπορούσε να έχει αποβάλλει τον Ντε Γιόνγκ στο βάναυσο μαρκάρισμά του πάνω στο Τσάμπι Αλόνσο. Για άλλο παιχνίδι θα συζητούσαμε τώρα.

Έστω και έτσι, στην παράταση οι Ισπανοί πήραν το τρόπαιο χωρίς να δείξουν στο γήπεδο την πραγματική τους αξία. Είναι άδικο να παρασυρθούμε από το κακό παιχνίδι και να μειώσουμε την αξία της νίκης των Ισπανών.

Ασφαλώς έπαιξε ρόλο και το άγχος. Όμως η κλάση των παικτών τους και η ομοιογένεια εξαιτίας της… Μπαρτσελόνα, τους ανέδειξε δίκαια πρωταθλητές κόσμου.