Ο τελικός ανάμεσα στην Αργεντινή και τη Βραζιλία θα μείνει απραγματοποίητη επιθυμία.
Οι συνάδελφοι στο Ντέρμπαν μου έλεγαν να είμαι συγκρατημένος γιατί η πρώτη «τεσσάρα» της Γερμανίας ήταν απέναντι στους αδύναμους Αυστραλούς.
Τους έλεγα ότι δεν κάνω προγνωστικά για το ποιος θα κατακτήσει το τρόπαιο.
Μιλούσα απλά για το θεαματικό ποδόσφαιρο που παίζουν τα «πάντσερ».
Ένα ποδόσφαιρο «αντι-γερμανικό», με πολλά λατινικά στοιχεία. Γρήγορη κυκλοφορία, άνοιγμα του παιχνιδιού στα άκρα και φοβερή ταχύτητα των ακραίων. Ποιος θυμάται να μας πει μια ομάδα της Γερμανίας που είχε παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο από αυτό το δημιούργημα του Γιόακιμ Λεβ; Να τα λέμε και να τα γράφουμε όλα. Το νεανικό σύνολο που εντυπωσιάζει στη Ν. Αφρική φέρει τη σφραγίδα του -χωρίς ιδιαίτερες περγαμηνές- προπονητή του.
• Ο Σβάινσταϊγκερ έκανε καριέρα ως αριστερός εξτρέμ που μεταβλήθηκε (και στην Μπάγερν) σε αμυντικό χαφ.
• Ο Μίλερ έβγαλε τη χρονιά ως παρτενέρ του Όλιτς στην κορυφή της επίθεσης των Βαυαρών, πριν γίνει δεξιός εξτρέμ.
• Ο Οζίλ πρωτοεμφανίστηκε στη Βέρντερ ως αριστερός χαφ, πριν μεταβληθεί σε κεντρικό χαφ στην εθνική.
Μια νεανική ομάδα με στόχους και οργάνωση συνέτριψε τους πολυτάλαντους Αργεντινούς με 4-0 και άφησε τον Μέσι απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα. Ήρθε και η καθυστερημένη αντίδραση του Ντιέγκο Μαραντόνα από τον πάγκο και «έδεσε το γλυκό». Διότι να σε αποκλείσει η Γερμανία από τα ημιτελικά είναι συνηθισμένο γεγονός. Να σου «κολλάει» τέσσερα μπαλάκια και να σε στέλνει ανυπεράσπιστο στις αδηφάγες ορέξεις του διεθνούς Τύπου είναι προσβλητικό.
Κι επειδή είσαι ο Ντιέγκο Μαραντόνα και δεν πρέπει να «γαντζώνεσαι» πάνω σε συμβόλαια…
Κι επειδή είσαι ο Ντιέγκο Μαραντόνα και από τα προκριματικά μέχρι τώρα προστάτευες τους παίκτες σου, οφείλεις να κάνεις το ίδιο…
Ο μόνος δρόμος που σου μένει να ακολουθήσεις είναι αυτός που ήδη τραβά ο Κάρλος Ντούνγκα.