Πιθανότατα όχι. Στον Κώστα Μιαούλη τα έχω πει για τον Μεσούτ Οζίλ εδώ και δύο χρόνια, όταν τον πρωτοείδα με τη φανέλα της Βέρντερ Βρέμης ως αριστερό εξτρέμ.
Το κείμενο αυτό ίσως να μην υπήρχαν λόγοι για να γραφτεί, αν δε μεσολαβούσε ο τραυματισμός του Μίκαελ Μπάλακ.
Αυτός θα οργάνωνε το παιχνίδι των Γερμανών. Ήρθαν αλλιώς τα πράγματα και ο τουρκικής καταγωγής Μεσούτ Οζίλ «λάμπει» στο Μουντιάλ.
Όταν τον είδα στο Ντέρμπαν να κάνει πλάκα στους Αυστραλούς, είπα «αυτός θα είναι το ανερχόμενο αστέρι στα γήπεδα της Ν. Αφρικής». Μαζί μου όλο και περισσότεροι δεν έχουν πια αμφιβολίες.
Αυτός ο «δαίμονας» τα έχει όλα. Ταχύτητα: Θυμηθείτε πως περνάει σαν σταματημένο τον άμοιρο Μπάρι. Συρτή πάσα «ποίημα»: Θυμηθείτε στην ίδια φάση πως την «σερβίρει» στον Μίλερ, περνώντας την κάτω από τα πόδια του Άσλεϊ Κόουλ.
Ο μόλις 22χρονος Μεσούτ ντριμπλάρει έξοχα, βγαίνει στον κενό χώρο για να πάρει την τελική πάσα και κινείται με την ίδια άνεση σε όλο το πλάτος του γηπέδου. Θέλαμε να τον δούμε σ’ ένα σκληρό παιχνίδι και τον είδαμε απέναντι στους δυναμικούς Άγγλους.
Έπαιξε χωρίς να «ιδρώσει το αυτί του», καθοδήγησε την ομάδα χωρίς καλά και σώνει να ζητάει συνέχεια την μπάλα. Πρωτομάστορας του θριάμβου της «νάσιοναλμανσαφτ» επί των «λιονταριών».
Ο Μεσούτ Οζίλ έχει πια και τα τυπικά, πέρα από τα ουσιαστικά, προσόντα για να διευθύνει τους Γερμανούς. Από την εποχή του Ρουμενίγκε είχαν να παίξουν θεαματικό ποδόσφαιρο. Παίζουν τώρα κι αυτό εν πολλοίς οφείλεται στον Οζίλ, με το μπλαζέ χαμόγελο και τα κάπως ασιατικά χαρακτηριστικά.
Ναι μεν ο Μέσι, αλλά κρατήστε μια «πισινή» για τον Μεσούτ…