Εκτιμώ απεριόριστα την ιστορία που ‘’κουβαλά’’ κάθε αθλητικός σύλλογος. Τον κόσμο που διαχρονικά τον στηρίζει. Όμως, δεν γίνεται με το όνομα και τον κόσμο στη θέση των απαραίτητων εγγράφων, που φανερώνουν την οικονομική σου κατάσταση να απαιτείς πιστοποιητικό για τη συμμετοχή σου στη Σούπερ Λίγκα.
Αν επρόκειτο για τη συνηθισμένη γραφειοκρατία τότε, ναι, υπήρχε θέμα με τον διαφαινόμενο αποκλεισμό του Ηρακλή.
Αλλά δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο, όσο κι αν δεν βρίσκονται πολλοί που να βάζουν το χέρι τους στη «φωτιά» για την αμεροληψία των μελλών της επιτροπής.
Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι πρέπει να σημειώσουμε ότι η απόφαση για τον Ηρακλή δεν ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία. Πριν καν λήξει το πρωτάθλημα κουβέντιαζαν στον Λεβαδειακό αυτό το ενδεχόμενο και είχαν προσφύγει στο CAS.
Όταν οι οπαδοί της ομάδας πήραν την κατάσταση στα χέρια τους, απομακρύνοντας τον Κύπριο επιχειρηματία, Ανδρέα Παντελή, πάλι το ενδεχόμενο αυτό κυριαρχούσε στο ρεπορτάζ.
Κατά συνέπεια όλοι ήξεραν και είναι κάπως παράδοξο να παρουσιάζονται τώρα αιφνιδιασμένοι.
Οι ανακοίνωση της ΠΑΕ Ηρακλής δεν λέει τίποτα για την ταμπακέρα και εξαγγέλλει πόλεμο. Η δήλωση του Αντώνη Ρέμου πάει παραπέρα καλώντας τον Εισαγγελέα να επέμβει και υποστηρίζοντας ότι οι μισές ομάδες της Σούπερ Λίγκας δεν πρέπει να πάρουν πιστοποιητικό.
Αν είναι έτσι, καμιά αντίρρηση. Να παραδεχθούμε ότι ο Ηρακλής έπεσε θύμα της Επιτροπής που δεν έκανε τα στραβά μάτια όπως κάνει σε άλλες περιπτώσεις.
Κι έτσι να είναι το πρόβλημα του Ηρακλή δεν αντιμετωπίζεται. Θα βρεθεί στην Β’ Εθνική και μαζί του θα πρέπει και όλες οι υπόλοιπες ΠΑΕ που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις.
Αν και εδώ που τα λέμε, σε τέτοιες περιπτώσεις ο Εισαγγελέας ακολουθεί. Προηγείται ένας αντικειμενικός και πλήρης οικονομικός έλεγχος.