Θα το θυμάστε φαντάζομαι. Από την περασμένη Κυριακή ο πρόεδρος του Λεβαδειακού Γιάννης Κομπότης το είχε πάρει απόφαση ότι το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Με το που σφύριξαν οι διαιτητές τη λήξη της 29ης αγωνιστικής όλοι στοιχημάτιζαν για την παραμονή της Ξάνθης στη Σούπερ Λίγκα. Και όμως το παιχνίδι απέναντι στον φορμαρισμένο Ηρακλή ήταν θεωρητικά πολύ δύσκολη υπόθεση. Την έκανε ακόμα δυσκολότερη η αδυναμία της Ξάνθης να νικήσει εκτός έδρας. Τα κατάφερε για πρώτη φορά στην τελευταία αγωνιστική και έσωσε την παρτίδα. Τα κατάφερε να νικήσει και ο Λεβαδειακός στη Λάρισα που έπαιζε με αρκετούς αναπληρωματικούς αλλά η νίκη ήταν τελικώς άχρηστη.
Εύκολα τώρα μπορεί ο καθένας να καταλήξει στο συμπέρασμα πως κάτι βρωμούσε. Κι ας μην παρεξηγηθούν όσοι νομίζουν ότι η παρατήρηση τους αφορά. Αν νιώθουν προσβεβλημένοι ας κατευθύνουν την οργή τους προς τον ΟΠΑΠ που άφησε τα συγκεκριμένα παιχνίδια εκτός κουπονιού στοιχήματος. Μένει τώρα να λύσει τις απορίες του, ο προπονητής Γιόσεφ Μπουμπένκο που κοιτούσε αποσβολωμένος τους παίκτες του μην μπορώντας να καταλάβει τις ακριβώς συμβαίνει. Αν και έχει περάσει από κάμποσους πάγκους ελληνικών ομάδων φαίνεται πως αργεί να πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει. Η Ξάνθη πήρε αυτό που ήθελε αν και είδε το χάρο με τα μάτια της όταν ο Ηρακλής ισοφάρισε.
Τρεις επαρχιακές ομάδες αποχωρούν από τη Σούπερ Λίγκα. Η πρώτη που τις διαδέχεται είναι ο Ολυμπιακός Βόλου. Κάθε Κυριακή στον Βόλο μαζεύονται πέντε και έξι χιλιάδες κόσμος για να δει τον Ολυμπιακό. Μεγάλη υπόθεση ο κόσμος. Βέβαια όπως αποδείχθηκε με τα Γιάννινα δεν φτάνει ο κόσμος. Όμως ο Αχιλλέας Μπέος στον Βόλο φαίνεται ότι με την τεχνική καθοδήγηση του Σάκη Τσιώλη, δημιουργεί τις βάσεις για να μην είναι η ομάδα περαστική.
Υ.Γ Για τον διχασμό στην ΑΕΚ έχουμε μιλήσει κι άλλες φορές. Ο κύριος Αδαμίδης ήδη θα έχει καταλάβει ότι όπως στην πολιτική έτσι και στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο ορισμένα πράγματα πρώτα γίνονται κι ύστερα λέγονται. Όταν τα κάνεις ανάποδα, αναγκάζεσαι να φύγεις άρον-άρον από το γήπεδο για να αποφύγεις τα χειρότερα.