Σαλπιγγίδης: Παίκτης και άνθρωπος με ποιότητα

Ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης βγαίνει έξω από τα στερεότυπα που έχουμε για τους προβεβλημένους αστέρες του ποδοσφαίρου. Είναι χαμηλών τόνων, χωρίς εκρήξεις, χωρίς δημόσιες σχέσεις. Ο λόγος του είναι στρωτός, μιλάει συγκεκριμένα, αποφεύγει τους υπερθετικούς, δεν προκαλεί.

Τα ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού και παλαιότερα του ΠΑΟΚ δεν έχουν να παρουσιάσουν γαργαλιστικά περιεχόμενα για τον χαρακτήρα του, τη συμπεριφορά του προς τους συμπαίκτες του κ.λπ. Σοβαρός, χωρίς να είναι απρόσιτος, αφοσιωμένος στην δουλειά του, χωρίς να δίνει δικαιώματα σχετικά με την εξωγηπεδική ζωή του.

ΠΑΟΚτζής, δεν το αρνήθηκε ποτέ, αλλά δεν το έκανε παντιέρα ούτε όταν έπαιζε στον ΠΑΟΚ ούτε στα χρόνια που παίζει στον Παναθηναϊκό.

Στον ΠΑΟΚ υπάρχει μεγάλη μερίδα οπαδών που τον κατηγορεί επειδή άφησε την ομάδα κι ήρθε στον Παναθηναϊκό. Στις αφηγήσεις των ΠΑΟΚτζήδων σχετικά με το γεγονός μπλέκονται ονόματα, περιστατικά και διαβεβαιώσεις, έτσι που να μην βγάζεις άκρη. Ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης σωστά δεν έμπλεξε σε αυτή τη διαδικασία.

Ο οπαδός λειτουργεί κυρίως με το συναίσθημα κι όχι με τη λογική. Το συναίσθημα ώθησε τότε τους οπαδούς να κάνουν έρανο για να του εξασφαλίσουν τα λεφτά του νέου συμβολαίου που θα υπέγραφε στον ΠΑΟΚ. Όμως, η μετακόμισή του στην Αθήνα θα έφερνε λεφτά στα ταμεία της ομάδας. Τώρα αν τα λεφτά αντί για τα ταμεία πήγαν στις τσέπες του Γούμενου, αυτό σίγουρα δεν θα μπορούσε να το αποτρέψει ο Σαλπιγγίδης.

Τη δοκιμασία της Τούμπας την πέρασε πολλές φορές ο διεθνής φορ. Και με τις εν χωρώ αποδοκιμασίες του κόσμου κάθε φορά που έπιανε την μπάλα και με την καχυποψία των φίλων του "τριφυλλιού" «μπας και έχει μειωμένη απόδοση». Όλες τις φορές μπήκε και βγήκε παλικάρι, κρατώντας ψηλά την αξιοπρέπειά του. Ούτε για τους μεν παραπονέθηκε ούτε για τους δε. Κι ας έγινε περιπέτεια η ανάγκη του να πίνει καφέ στα στέκια της Θεσσαλονίκης, όποτε του το επέτρεπαν οι υποχρεώσεις του.

Η απόφασή του να επιστρέψει στην πόλη και την ομάδα που αγαπά, είναι απόφαση καρδιάς. Βάζει πάνω από κάθε επαγγελματικό κριτήριο την ποιότητα της ζωής, όπως την αντιλαμβάνεται ο Σαλπιγγίδης. Ποιότητα ζωής που υπερβαίνει κριτήρια όπως το υψηλότερο συμβόλαιο και η προοπτική κατάκτησης τίτλων.

Ο Σαλπιγγίδης επιστρέφει για τον ίδιο. Όχι για να δώσει απαντήσεις στους ΠΑΟΚτζήδες που τον αποδοκίμασαν. Ανεβαίνει για να περνάει καλύτερα. Την απόφασή του, πέρα από τον σεβασμό που της αξίζει, οφείλουμε να τη δούμε με ανθρώπινα μέτρα και σταθμά. Γιατί μας δείχνει ότι το χρήμα και η καριέρα έχουν όρια. Ο Σαλπιγγίδης μπόρεσε να βρει ισορροπία ανάμεσα σε όλα αυτά.