Μια …γρίπη αλλιώτικη από τις άλλες!

Στα ντέρμπι υπάρχουν πάντα παίκτες ειδικού βάρους. Συνήθως μπαρουτοκαπνισμένοι, που έχουν υπόψη τους τι σημαίνει το ματς αυτό για το σύλλογο, την ιστορία και τον κόσμο του. Πολλές φορές κρίνονται τα ντέρμπι από την απόδοση τέτοιων παικτών που δίνουν προσωπικότητα στην ομάδα.

Με τη δύναμη ενός αρνητικού παραδείγματος ίσως αποδοθεί καλύτερα η επικαιρότητα της διαπίστωσης. Η ΑΕΚ και ο Άρης έχουν στις τάξεις τους πολλούς ικανούς ποδοσφαιριστές με ταλέντο και εμπειρία.

Ανάμεσα τους, όμως, δεν υπάρχουν παίκτες με συνείδηση του τι ακριβώς αντιπροσωπεύει η φανέλα που φοράνε. Έτσι, αδυνατούν να συνδεθούν με την εξέδρα, να υπερβάλουν εαυτούς, παρασύροντας τους υπόλοιπους. Να κάνουν προσωπικό τους ζήτημα τη νίκη. Να φανατιστούν και να φανατίσουν. Να ξεφύγουν από το πλαίσιο που ορίζει η σχέση εργοδότη – εργοδοτούμενου.

Κατά τη γνώμη μου, εκεί βρίσκεται ένας από τους βασικούς λόγους που οι συγκεκριμένες ομάδες κάνουν πορεία που υπολείπεται των προσδοκιών. Λείπουν οι παίκτες που «ενσωματώνουν» με την παρουσία τους τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της ομάδας.

Λέγαμε, λοιπόν, ότι πολλές φορές τα ντέρμπι κρίνονται από την ενέργεια που εκπέμπουν παίκτες αυτής της ιδιοσυγκρασίας. Γι’ αυτούς τους λόγους η διαφαινόμενη -λόγω γρίπης- απουσία του Καραγκούνη από την ενδεκάδα του Παναθηναϊκού δεν συνιστά απλά μία αγωνιστική απώλεια…