«Ο εθνικός αγοραστής»

Ξεπερνάει τα όρια της λογικής. Την ώρα που κάνει σκληρές διαπραγματεύσεις ως αντιπρόεδρος της MIG για την εξαγορά της «Ολυμπιακής» βρίσκει χρόνο να συντάξει ανακοίνωση κατά της εφημερίδας «Η ΠΡΑΣΙΝΗ».

Ο Ανδρέας Βγενόπουλος μπορεί να εξαγοράσει τον ΟΤΕ για να τον πουλήσει στη συνέχεια στους Γερμανούς αλλά με την ΠΑΕ Παναθηναϊκός τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά.

Μεσημέρι Πέμπτης όταν ο “mister MIG” διαπίστωνε πως δύο νέοι παίκτες έμπαιναν στο παιχνίδι της εξαγοράς της «Ολυμπιακής» έσπρωξε τα ρέστα του. Ειδοποίησε τον υπουργό Ανάπτυξης, κ.Χατζηδάκη ότι εφόσον δεν συμφωνήσει άμεσα για την πώληση του «πάλαι ποτέ» δημόσιου αερομεταφορέα στη MIG, τότε η προσφορά της εταιρείας του θα αποσυρθεί.

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές το υπουργείο Ανάπτυξης, δηλαδή, η Κυβέρνηση φαινόταν να υποκύπτει στον εκβιασμό που πάει να πει ότι ο κ.Βγενόπουλος σωστά εκτίμησε ότι οι προτάσεις των άλλων δύο ήταν περισσότερο για να του χαλάσουν τη δουλειά και λιγότερο για να αγοράσουν την «Ολυμπιακή».

Η Κυβέρνηση αποφάσισε να (ξε)πουλήσει δύο μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις. Και τις δύο φορές αγόρασε ο κ.Ανδρέας Βγενόπουλος. Τώρα, να το διατυπώσουμε αλλιώτικα. Ο κ.Ανδρέας Βγενόπουλος μετατρέπεται σιγά-σιγά σε … «εθνικό αγοραστή». Κάποτε υπήρχε ο «εθνικός προμηθευτής». Το ελληνικό δημόσιο αγόρασε από τα είδη του Σωκράτη Κόκκαλη. Τώρα πουλά στον Ανδρέα Βγενόπουλο. Θα μπορούσες και να το πεις «αλλαγή εποχής». Σε κάθε περίπτωση υπάρχει ένας χαμένος! Το ελληνικό δημόσιο και κατ’ επέκταση το σύνολο των Ελλήνων πολιτών που το συγκροτούν. Εξαιρούνται, βεβαίως, περιπτώσεις όπως οι κ.κ. Κόκκαλης και Βγενόπουλος που συναλλάσσονται μαζί του πουλώντας και αγοράζοντας.

Ωστόσο, οι δύο κύριοι δεν έχουν ως κοινό γνώρισμα το επωφελές για τους ίδιους, αλισβερίσι τους με το κράτος. Ο καθένας τους έστω και με διαφορετικό τρόπο διαφεντεύει από μία κορυφαία ομάδα ποδοσφαίρου. Και οι δύο την ώρα που εκτινασσόταν η επιχειρηματική τους δραστηριότητα κατάφεραν να βρεθούν αγκαλιά με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Στο σημείο αυτό χωρούν πολύ πιο ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις από αυτές που ακολουθούν…

Ο Σωκράτης Κόκκαλης έχει από καιρό κορυφώσει την επιχειρηματική του πορεία. Το δημόσιο αγόρασε από αυτόν ό,τι ήταν να αγοράσει. Τώρα η αξία των μετοχών των επιχειρήσεων του κου. Κόκκαλη ακολουθεί τη γενικότερη κατακρήμνιση της αξίας όλων των μετοχών, γενικά.

Αντίθετα, ο κ.Βγενόπουλος στηριζόμενος στο σκληρό αραβικό νόμισμα εξακολουθεί να αγοράσει ό,τι ενδιαφέρον εκποιεί το ελληνικό δημόσιο. Στο πλαίσιο αυτό δεν αρκεί μόνο, η μεγάλη και γνωστή από τα παιδικά του χρόνια, αγάπη για τον Παναθηναϊκό ώστε να εξηγηθεί η δυναμική εμπλοκή του στην ΠΑΕ…

Ο αναγνώστης μπορεί να βρει ομοιότητες της μιας και της άλλης περίπτωσης. Κυρίως, μπορεί να διακρίνει σε ό,τι αφορά την κυριαρχία στο ελληνικό ποδόσφαιρο, ποιος είναι αυτός που έρχεται και ποιος είναι αυτός που φεύγει…