1η αγωνιστική: Τα πρόσωπα

Μια στυφή γεύση αφήνει αυτή η αγωνιστική. Σαν να την πήραν οι φλόγες που καίνε δύο μερόνυχτα ότι έχει απομείνει στην κατακαμμένη Αττική. Το κυρίως πιάτο δεν έφτασε μέχρι το τραπέζι. Έστω και καθυστερημένα η Σούπερ Λίγκα αποφάσισε την αναβολή των δύο αγώνων στην Αθήνα. Έτσι, οι ενδεκάδες εκτάκτου ανάγκης που θα κατέβαζαν Μπάγεβιτς και Κετσπάγια δεν πήραν θέση στο γήπεδο και δεν θα γίνουν συγκρίσεις με τον χορταστικό Παναθηναϊκό του Λέτο και του Σισέ. Τα χαρακτηριστικά των ομάδων είναι δύσκολο να αποτυπωθούν οριστικά από τα παιχνίδια της πρεμιέρας. Είναι πολύ νωρίς. Έτσι αντί για να κριθούν ομάδες πιο λογικό είναι να κριθούν παίκτες. Αυτό θα κάνουμε:

• Εντερ-Αστέρας Τρίπολης. Φάνηκε βαρύς και απροσάρμοστος χωρίς εκρηκτικότητα και εμπνεύσεις. Δύσκολα θα αναπληρώσει το κενό του Φιλομενο, ο νεαρός Βραζιλιάνος

• Ντομπρασίνοβιτς-Καβάλα. Ούτε προσαρμογή χρειάζεται, ούτε να μάθουν οι συμπαίκτες το παιχνίδι του. Τι να μάθουν δηλαδή από έναν εργατικό Σέρβο αμυντικό χαφ. Τρέχει ακατάπαυστα, πηδάει διεκδικώντας κάθε ψηλή μπαλιά η άμα λάχει εκτελεί φάουλ στο «Γ». Κρίμα που άφησε την Κύπρο στα 32 και όχι, ας πούμε, στα 28…

• Μπάρκογλου-Λεβαδειακός. Του στοίχισε η περσινή χαμένη χρονιά στον Πανιώνιο. Κάποιος να πει στον Βούκοτιτς ότι βολεύεται καλύτερα όταν έρχεται στην μεγάλη περιοχή και όχι όταν είναι εγκατεστημένος σε αυτή.

• Ντουμιτρέσκου-Πανθρακικός. Ο κόουτς νιώθει ότι κάτι που χρωστάει μοίρα. Φαίνεται νομίζει πως όσο σπουδαίος παίκτης ήταν άλλο τόσο σπουδαίος προπονητής θα γινόταν. Του «έκατσαν» αλλιώς τα πράγματα αλλά δεν τα παρατάει. Ο Πανθρακικός δεν έχει τους παίκτες ποιότητας του Ηρακλή αλλά η ομάδα ήταν πιο δουλεμένη από αυτή του Προτάσοφ

• Ντίκα-Ηρακλής. Πρόκειται για μερακλή της μπάλας. Σιγά που θα σκοτιστεί να τρέχει πάνω-κάτω μαρκάροντας. Περιμένει να του την φέρουν και άμα λάχει τη στέλνει με το κουτεπιέ εκεί που δεν πιάνεται. Άμα του τη «στήσουν» για φάουλ τα ίδια και ακόμα καλύτερα.