Υπάρχει και τον Φλεβάρη Αϊ… Βασίλης;

Από όπου πλευρά και αν το δει κανείς, το ματς με τη Βαλένθια ήταν… ύπουλο για τον Ολυμπιακό. Κάτι η απογοήτευση από το χαμένο κύπελλο, κάτι η φυσιολογικά παγωμένες κερκίδες στο ΣΕΦ, συν την έλλειψη πίεσης της αποκλεισμένης πρωταθλήτριας Ισπανίας, δημιουργούσαν κινδύνους. Πόσα να προλάβουν να διορθώσουν οι «ερυθρόλευκοι» σε λίγες μέρες και τι παραπάνω να πάρουν από δεδομένα ντεφορμέ παίκτες τους; Οι εκτιμήσεις επιβεβαιώθηκαν, αλλά για ένα ακόμα βράδυ ήταν εδώ ο τύπος με το νούμερο «7» στην πλάτη.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Ο Βασίλης Σπανούλης που θύμισε με τους 25 πόντους και τις 9 ασίστ σε μία αψεγάδιαστη και πανέμορφη γι’ αυτόν βραδιά κάτι από το παρελθόν, όμως ακόμα και οι πιο μεγάλοι αμφισβητίες γνωρίζουν πως έχει και παρόν, αλλά και μέλλον. Αρκεί να είναι υγιής. Ο ηγέτης του Ολυμπιακού ήταν αρκετός για να ξεπεραστεί το εμπόδιο, να επέλθει σε κάποιο βαθμό η ηρεμία και άπαντες να περιμένουν πλέον την άφιξη του έτερου επιθετικού πόλου που προστέθηκε στο ρόστερ, του Μπόμπι Μπράουν για την τελική ευθεία. Η νίκη και η αντίδραση μετά την… κατραπακιά είναι αυτά που μετράνε, διότι σε περίπτωση αντίθετης εξέλιξης, θα μιλάγαμε για μία βαθμολογική καταστροφή.

Το απόλυτο στο ΣΕΦ φτάνει στον Ολυμπιακό για να είναι στο πλεονέκτημα, αλλά κανείς δεν θα του χαριστεί. Ιδιαίτερα αν συνεχίσει να είναι τόσο ασταθής όσο απόψε μέσα στο ίδιο σαραντάλεπτο. Μετά το καλό πρώτο δεκάλεπτο με την καλή κυκλοφορία, την δημιουργία, τα κλεψίματα στην άμυνα και τους αιφνιδιασμούς, το δεύτερο rotation τα έκανε… θάλασσα και στις δύο πλευρές. Ρόμπερτς, Τόμπσον, Γουίλτζερ, Μακλίν και Στρέλνιεκς (μετά από καιρό κακός) επέτρεψαν στη Βαλένθια να μπει στο παιχνίδι, να βρει ρυθμό και να πιστέψει. Παρότι ήταν εγκλωβισμένοι από το αμυντικό πλάνο του Ολυμπιακού οι επικίνδυνοι ψηλοί της Ντούμπλιεβιτς και Πλάις, χωρίς ο Γκριν που ορθά χειροκροτήθηκε να κάνει… όργια όπως συνηθίζει φέτος.

Το 40-39 του ημιχρόνου, έγινε 60-48 στο 28’ και πάλι με τον Σπανούλη να παίρνει από το χέρι την ομάδα του. Κάνοντας… μάγκα τον Μιλουτίνοφ με τα άρτια εκτελεσμένα πικ εν ρολ, έχοντας όμως και σημαντικές βοήθειες από τον Παπανικολάου σε σκορ και ριμπάουντ και από τον μετά καιρό και ίσως για πρώτη φορά φέτος τόσο θετικό Μάντζαρη. Αν ο 27χρονος γκαρντ καταφέρει να σταθεροποιηθεί σε υψηλότερα στάνταρ μαζί με την άφιξη του Μπράουν, το κέρδος θα είναι διπλό. Και πάλι όμως ο Ολυμπιακός έδωσε δικαιώματα και η Βαλένθια επέστρεψε χτυπώντας τις αδυναμίες του, με αποτέλεσμα το φινάλε να είναι αγχωτικό. Δεν θα είναι κάθε βράδυ του… Αγίου Βασίλη για να κάνει 7-0 σερί και να καθαρίζει τη… μπουγάδα.

Ο Ολυμπιακός οφείλει να δουλέψει σκληρά και να βρει ακόμα πιο σταθερό προσανατολισμό. Θα του δώσει αυτή την ευκαιρία και η προσθήκη του Τιλί, ο οποίος δε μπόρεσε σήμερα λόγω εξέλιξης να… μυρίσει αγώνα μετά από τέσσερις μήνες. Σε μία εβδομάδα στο ΟΑΚΑ, εκτός από «διπλό» ψυχολογίας και «σπασίματος» του εκνευριστικού για το απαιτητικό κοινό αρνητικού σερί υπέρ των «πράσινων», ενδεχόμενη νίκη θα σημάνει και δεύτερη θέση. Το πιο σημαντικό, είναι να διορθωθούν τα θέματα που υπάρχουν σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο βαθμό. Η ψυχολογία φτιάχνει μέσα από τα αποτελέσματα και ο Ολυμπιακός έχει κάνει συνήθεια τις εμφατικές αντιδράσεις μετά από ηχηρές «σφαλιάρες».

Αν υπήρχε η δυνατότητα πάντως, είναι σίγουρο πως θα έδινε όλο του το μπάτζετ για να… κλωνοποιήσει τον αρχηγό του. Δεν υπάρχει όμως, οπότε ας τον απολαύσουμε όσο είναι ακόμα εδώ και σε αυτή την κατάσταση λόγω του επαγγελματισμού και της «δίψας» του. Η μελαγχολία που θα επέλθει μετά, φρονώ πως θα είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο που θα κληθεί να υπερκεράσει το οικοδόμημα. Τέτοιο που θα κάνει την απώλεια του κυπέλλου να φαίνεται πραγματικά… μικρή.

Υ.Γ. Ο Μπόμπι Μπράουν είναι μία από τις καλύτερες επιλογές και σε εντελώς διαφορετικό μοτίβο (πάνω ράφι) απ’ αυτό που μας είχε συνηθίσει στα μέσα των σεζόν ο Ολυμπιακός. Αρκεί να είναι καλά και με όρεξη να βοηθήσει. Ολα δείχνουν και με το παραπάνω ότι τη διαθέτει. Η ποιότητά του θα βοηθήσει πολύ στην επίθεση, στην άμυνα πάνω στη μπάλα αν θέλει μπορεί να κάνει πραγματάκια και μένει πλέον να «κρυφτεί» από τους υπόλοιπους στις περιστροφές και στις αλλαγές. Όπως και να ‘χει, ήταν μία προσθήκη που χρειαζόταν και βάζει μεγάλο ενδιαφέρον στο πως θα διαμορφωθούν τα αγωνιστικά δεδομένα. Όλα θα κριθούν στο παρκέ. Λίγη μπασκετική… τρέλα όμως χρειαζόταν.