Το πεπρωμένο στο… λιμάνι του

Όταν στους πρώτους μήνες του 2016 ο Κώστας Παπανικολάου έψαχνε στην Ευρώπη τον πρώτο μετά-ΝΒΑ σταθμό της καριέρας του, στην άκρη του μυαλού και της σκέψης του γνώριζε πως δύσκολα θα απέφευγε το πεπρωμένο του. Ο Ολυμπιακός του πρόσφερε ξανά θέση στο λιμάνι του, παράλληλα με εμπιστοσύνη, υπομονή και άπλετο χρόνο να δουλέψει για να επανέλθει στο επιθυμητό του επίπεδο. Η επανεκκίνηση φαινόταν και αποδείχθηκε πιο εφικτή.

Η θαλπωρή της αγκαλιάς της ομάδας και του κόσμου που τον πίστεψε από αμούστακο παιδί, ήταν συναισθηματικά μονόδρομος, όμως για να γίνει η επανασύνδεση, χρειάστηκε η θέληση και η μη επαγγελματική συμπεριφορά του ίδιου. Ο Παπανικολάου προτού συμφωνήσει με τους «ερυθρόλευκους», είχε απορρίψει ηγεμονικό συμβόλαιο του Παναθηναϊκού με τριπλάσιες αποδοχές και είχε πείσει με ευγενικό τρόπο την Μπαρτσελόνα που τον ήθελε πίσω και είχε και τα δικαιώματά του στην Ευρώπη, να μην σταθεί εμπόδιο στον δρόμο του. Η επάνοδός του συνοδεύτηκε με έναν τίτλο και μία εξαιρετική πορεία ως τον τελικό της Ευρωλίγκας το 2017. Ένα καλοκαίρι αργότερα, ανανέωνε για 2+1 χρόνια και το νερό είχε μπει πλέον για τα καλά στο… αυλάκι.

Τα χρόνια που πέρασαν μετά το καλοκαίρι του 2018 ήταν δύσκολα για τον οργανισμό, όμως ο ίδιος ήταν εκεί. «Βράχος» αγωνιστικά και όχι μόνο, καθώς οι Έλληνες παίκτες ήταν αυτοί που κατάλαβαν στο έπακρο το πρόβλημα και έκαναν υπομονή. Πλέον, ο Ολυμπιακός από τον Ιανουάριο έχει αλλάξει σελίδα σε όλα τα επίπεδα και ο «Παπ», όπως και οι υπόλοιποι που έμειναν στο καράβι, είναι έτοιμοι να απολαύσουν τους καρπούς της αγάπης και της στήριξης στα δύσκολα. Η χθεσινή απρόσμενη για τα δεδομένα της ομάδας πρόωρη ανανέωση του συμβολαίου του, είχε αρχίσει να διενεργείται από τα μέσα του καλοκαιριού. Η κοινή θέληση και των δύο πλευρών να μείνουν, λογικά ως το τέλος της καριέρας του αθλητή μαζί, επισφραγίστηκε με την χθεσινή ανακοίνωση.

Για να βρεις ξανά πρόωρη επέκταση συμβολαίου στον μπασκετικό Ολυμπιακό, πρέπει να γυρίσεις πίσω στους Λοτζέσκι και Μιλουτίνοφ. Για τους υπόλοιπους, η τακτική και η φιλοσοφία ήταν διαφορετική. Χάρη σε αυτή, οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, άλλες φορές δικαιώθηκαν, όμως αρκετές άλλες, έχασαν παίκτες αξίας μέσα από τα… χέρια τους. Ξένους κυρίως, αλλά και Έλληνες, οι οποίοι αν είχαν ανανεωθεί πρόωρα, ίσως η ιστορία σε επίπεδο τίτλων και συνοχής της ομάδας να είχε γραφτεί εντελώς διαφορετικά. Το παρελθόν όμως είναι παρελθόν και δεν έχει σημασία να το σκαλίζεις, παρά μόνο να σε διδάσκει για το μέλλον.

Με τον Παπανικολάου, έγινε το σωστό, με γνώμονα το μέλλον. Η πρόωρη επέκτασή του είναι μία ακόμα έμπρακτη απόδειξη πως εδώ και αρκετούς μήνες στον Ολυμπιακό πνέει διαφορετικός άνεμος. Δίνονται πλέον ηχηρές απαντήσεις με πράξεις πως τα περί λευκής πετσέτας, έλλειψης πλάνου, οράματος και ρευστού, ήταν εκτός πραγματικότητας και εκ του πονηρού λόγια. Σλούκας και Παπανικολάου, είναι οι ικανότεροι-καταλληλότεροι για να γίνει η ομαλή μετάβαση από το δίδυμο Σπανούλη-Πρίντεζη, όταν οι δυο τους νομοτελειακά θα αποχωρήσουν από τα παρκέ. Πάνω τους «χτίζει» ήδη σε στέρεες βάσεις ο κόουτς Μπαρτζώκας, ενώ με την παρουσία των Βεζένκοφ, Χαραλαμόπουλου, Κόνιαρη, Νικολαίδη, Λαρεντζάκη, Χρηστίδη, των παιδιών που θα έρθουν από την αναπτυξιακή ομάδα, αλλά και αυτών που είναι στα… σκαριά η απόκτησή τους, ο ελληνικός «κορμός» είναι ξανά γεμάτος ταλέντο και προοπτική. Αν αυτό δεν είναι όραμα και απόδειξη όρεξης-επένδυσης για το μέλλον, καλύτερα να κουβεντιάσουμε κάτι άλλο…

Ο Παπανικολάου, θα μπορεί πλέον με ηρεμία να δουλέψει σκληρά για να κάνει πράξη με τους υπόλοιπους αυτό που θέλει. Να επιστρέψει η ομάδα στις πρόσφατες μέρες του καλού μπάσκετ με ταυτότητα και στους τίτλους. Χωρίς άγχος για το νέο συμβόλαιο και ραντεβού μετά την λήξη του, κατάσταση που εγκυμονεί κινδύνους απώλειας του παίκτη και ανοίγει την όρεξη των αντιπάλων. Η λογική, λέει πως το «δέσιμο», η αμοιβαία αγάπη και η επιστροφή του Σλούκα, θα μας οδηγούσαν στο ίδιο αποτέλεσμα και ένα χρόνο μετά να γίνονταν οι συζητήσεις, όμως ποτέ μην αφήνεις για αύριο, κάτι που μπορείς να κάνεις από σήμερα…

Follow @ZervasNikolaos