Η ραψωδία του Ολυμπιακού στη Μόσχα, έντεκα χρόνια μετά το τελευταίο «διπλό» του στην έδρα της ΤΣΣΚΑ, δε θα μπορούσε να είναι αρτιότερη, ακόμα και αν την είχε συνθέσει ο πιο αισιόδοξος οπαδός του. Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά και με τους περισσότερους, δικαίως, βάσει εικόνας στα προηγούμενα παιχνίδια, αλλά και δυναμικότητας αντιπάλου να τους έχουν ξεγραμμένους, οι «ερυθρόλευκοι» άφησαν… άφωνη την Ευρωλίγκα και πήραν δίκαια μία ιστορική και παλικαρίσια νίκη. Το αν θα αποδεχθεί ουσιαστική, θα το δείξει η ιστορία και οι αμέσως επόμενοι αγώνες, αλλά όπως και να ‘χει, δικαιούνται να το χαρούν για λίγες ώρες με την ψυχή τους.
Ήδη το διασκέδασαν με… μέτρο στο αεροπλάνο της επιστροφής, λίγες ώρες αφότου είχαν διαπιστώσει -ανακουφισμένοι μετά από αρκετό καιρό- με τα ίδια τους τα μάτια πως μπορούν να παίξουν και ορθολογικά, να το χαρούν περισσότερο και να είναι πιο ανταγωνιστικοί, σε μία Ευρωλίγκα που εκ των πραγμάτων ήταν, είναι και παραμένει δύσκολοι για αυτούς. Το να υπερέχεις σχεδόν κατά κράτος για τρία δεκάλεπτα στην έδρα της πρωταθλήτριας Ευρώπης όμως δεν είναι λίγο πράγμα και αν μη τι άλλο, δείχνει πως υπάρχει… ζωή στον πλανήτη Ολυμπιακός. Η σημασία της νίκης στη Μόσχα, έχει πολλαπλές ερμηνείες αλλά και ιδιόμορφη πλοκή ενόψει της συνέχειας.
Στο ουσιαστικό-βαθμολογικό κομμάτι, κάλυψε και με το παραπάνω την εντός έδρας ήττα από την Ζενίτ, με ένα «διπλό» που ελάχιστοι ως κανένας θα κάνει στη συγκεκριμένη έδρα. Για να έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία και να αποκτήσει πιο γερά θεμέλια, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να μην λαθέψει στα τρία συνεχόμενα παιχνίδια που έχει στην έδρα του με Μακάμπι, Εφές και Ζαλγκίρις. Ασφαλώς και δεν είναι καθόλου εύκολο το εγχείρημα, όμως είναι μία ρεαλιστική απαίτηση, ώστε να πάει το ρεκόρ του στο 5-3 και να αποκτήσει ξανά πιθανότητες να είναι ανταγωνιστικός μέχρι το τέλος για την είσοδο στα πλέι οφ. Σαφώς και δε χάνεται τίποτα αν δεν επιτευχθεί το απόλυτο, όμως ανάλογα με το χθεσινό περάσματα σε δύσκολες έδρες, δεν γίνονται κάθε χρόνο για να μην εξαργυρώνονται όπως πρέπει.
Το έτερο κέρδος, είναι το ότι απέκτησαν συνολικά ψυχολογία και ατομικά αυτοπεποίθηση αρκετοί του παίκτες. Πλην των πρώτων σκόρερ Πάντερ και Πολ που «ξεμπούκωσαν» για τα καλά, ο Τσέρι έχει κάνει κομβική εμφάνιση κερδίζοντας οριστικά, έχω την αίσθηση, τη μάχη της… παραμονής του στο ρόστερ. Ο Ρούμπιτ με τους 8 πόντους και κυρίως τα 6 επιθετικά ριμπάουντ και τις μάχες που κέρδισε στις δύο ρακέτες, έδειξε για δεύτερο σερί παιχνίδι, και υπό δύσκολες συνθήκες, ότι μπορεί να προσφέρει καλές λύσεις σε Μιλουτίνοφ και Ριντ, ενώ ακόμα και τα δέκα λεπτά που προέκυψαν για τον Βεζένκοφ λόγω του τραυματισμού του Παπανικολάου, ενεργοποίησαν ένα σημαντικό περιουσιακό στοιχείο του ελληνικού κορμού, που πρέπει να βρει ρόλο στο rotation.Ακόμα και μέχρι χθες… αναιμικός Κουζμίνσκας έβαλε το λιθαράκι του, σε μία νίκη, που ήρθε περισσότερο λόγω ομαδικής δουλειάς, άσχετο αν αρχίσαμε με τα κέρδη σε ατομικό επίπεδο.
Αγωνιστικά, η αποστολή ήρθε σε πέρας για πολλούς λόγους, εκτός φυσικά του άρτιου πλάνου που είχε καταστρώσει ο κόουτς Κεμζούρα και οι συνεργάτες του και εφαρμόστηκε σχεδόν στην εντέλεια από τους παίκτες. Η άμυνα από το 29-18 στις αρχές του δευτέρου δεκαλέπτου ήταν ο κυριότερος. Αν εξαιρέσει κανείς τα τελειώματα του Χάινς κοντά στο καλάθι μετά από κάποιες εξαιρετικές συνεργασίες πικ εν ρολ και καλά σχεδιασμένα συστήματα της ΤΣΣΚΑ, ο Ολυμπιακός χάλασε με την προσήλωσή του και την σκληράδα που επιτέλους εμφάνισε πολλές επιθέσεις της, οδηγώντας την σε 12 λάθη (ακόμα και 5’’ σε επαναφορά είδαμε), έχασε τον έλεγχο του ρυθμού από νωρίς και, μη έχοντας καθαρό μυαλό, αστόχησε στην κρίσιμη τελική ευθεία, όταν προσπαθούσε να πάρει την κατάσταση με το μέρος της σε πολλά ελεύθερα μακρινά σουτ. Όσο και αν ψάξει κανείς, δύσκολα θα βρει παιχνίδι της ομάδας του Δημήτρη Ιτούδη με μόλις 43,5% εντός παιδιάς.
Ο τραυματισμός του Χάκετ, έβαλε έξτρα πρόβλημα στο ήδη υπάρχων της απουσίας του Κλάιμπεςρν, όμως ομάδα με 40 εκατομμύρια ευρώ μπάτζετ, είναι ουτοπία και κάκιστη δικαιολογία να στέκεται σε αυτά, απέναντι στον Ολυμπιακό των τόσων προβλημάτων το τελευταίο διάστημα και της απώλειας του Παπανικολάου νωρίς στο ματς. Ο Ολυμπιακός, δε νίκησε λόγω των απουσιών της ΤΣΣΚΑ, αλλά γιατί έκανε ένα εξαιρετικό παιχνίδι πάνω από κάθε προσδοκία, έχοντας μόλις ένα λάθος (η απώλεια της μπάλας από τον Πάντερ στη φάση που εξετάστηκε αν το φάουλ ήταν αντιαθλητικό) σε ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο! Αν μη τι άλλο, επίδοση άξια σεβασμού, για μία ομάδα που δεν έχει ακόμα έμπειρο κλασσικό και ποιοτικό πλέι μέικερ στo rotation (αυτός είναι ο Ρότσεστι και πιθανότατα θα κάνει ντεμπούτο αύριο) και δεν είχε τον Σπανούλη σε καλή δημιουργικά βραδιά.
Τα άλλα σημαντικά στοιχεία που έκριναν το ματς, ήταν πως οι «ερυθρόλευκοι» πήραν περισσότερους πόντους από λάθη αντιπάλου (13-11), αιφνιδιασμούς (9-4) –επιτέλους τρέξιμο- και επιθετικά ριμπάουντ (15-10), έχοντας 14 έξτρα κατοχές από αυτά, έναντι μόλις 8 (σ.σ. τρία εκ των οποίων στο τέλος) της ΤΣΣΚΑ! Η συγκέντρωση, η άμυνα και τα ριμπάουντ, έδωσαν τη νίκη σε ένα παιχνίδι που τα ποσοστά ευστοχίας ήταν χειρότερα συνολικά και στο δημιουργικό κομμάτι ο Ολυμπιακός παρήγαγε οκτώ ασίστ λιγότερες! Ο εγκλωβισμός του Τζέιμς από τον Τσέρι στο δεύτερο ημίχρονο και οι 49 πόντοι που ήρθαν από τους «παγκίτες» έναντι μόλις 12 από τους αντίστοιχους της ΤΣΣΚΑ, έφταναν και περίσσευαν για να έρθει, σε συνδυασμό με όλα τα υπόλοιπα που αναφέραμε, η πολύ μεγάλη νίκη. Με το πιο στείρο επιθετικά παιχνίδι του Μιλουτίνοφ στη φετινή σεζόν και τον Σπανούλη να βάζει ένα μόνο μεγάλο καλάθι, αλλά και αυτό που έκρινε οριστικά το παιχνίδι.
Όταν οι 8000 ρώσοι οπαδοί είδαν τον αρχηγό να σηκώνεται με 1’10’’ να απομένουν, ασυναίσθητα έκαναν και την κίνηση να αποχωρήσουν από το γήπεδο, πριν δουν την κατάληξη της μπάλας. Τι και αν ήταν άστοχος στα προηγούμενα σουτ του; Η σιγουριά τους για την τύχη του κρισιμότερου από αυτά, φάνηκε από το συντονισμένο, σαν σε καλοκαρδισμένη μπάντα, επιφώνημα αγανάκτησής τους όταν η μπάλα ξετίναξε το διχτάκι.
Η βραδιά στη Μόσχα όμως ανήκει στο παρελθόν. Ο Ολυμπιακός υπενθύμισε, κυρίως στον εαυτό του, πως υπάρχει ελπίδα, τα καινούργια πράγματα που περνάει ο κόουτς Κεμζούρα αρχίζουν και αφομοιώνονται, όμως δεν έγινε απολύτως τίποτα με ένα «διπλό», ακόμα και είναι τεράστιο, απ’ όποια πλευρά και αν το δει κανείς. Σημασία έχει η συνέχεια, η συνέπεια και η βελτίωση που χρειάζεται σε μπόλικες δόσεις ακόμα και θα είναι ευχής έργων προς αυτή την κατεύθυνση να βοηθήσουν με την παρουσία τους οι δύο νεοαποκτηθέντες. Δεδομένα το… μενού θα περιλαμβάνει ξανά δύσκολες βραδιές στη συνέχεια, όπως ενδέχεται να έχει και χαρμόσυνες όπως η χθεσινή, όμως σημασία έχει η ομάδα να μην παραιτηθεί και να το παλέψει με όλες τις δυνάμεις της.
Το οφείλει στην ιστορία και το κιλά βάρους που έχει αποκτήσει η φανέλα της τα τελευταία χρόνια. Η εικόνα… μάχης της Μόσχας, ταιριάζει (ανεξαρτήτως αποτελέσματος) περισσότερο, απ’ ότι η… παράδοση και η ανορθογραφία της Βιτόρια, στον Ολυμπιακό και αυτό, αν συνεχιστεί, είναι δεδομένο πως θα τον βγάλει αργά ή γρήγορα από το αδιέξοδο.
Υ.Γ.1: Αύριο, εκτός από τον δεδομένο λόγο στήριξης της ομάδας, που ίσως να παίζει πολλά για τη συνέχεια της σεζόν τις επόμενες δύο εβδομάδες, υπάρχει ένας ακόμα πολύ σημαντικός για να γεμίσει το ΣΕΦ. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, έπειτα από τέσσερα «γεμάτα» από μεγάλες επιτυχίες, αποτυχίες, θετικά, αστοχίες, σκληρή δουλειά και κατάθεση ψυχής, χρόνια με την ομάδα, επιστρέφει ως αντίπαλος. Του αξίζει να νιώσει την αναγνώριση, τον σεβασμό που του αρμόζει και όλες τις τιμές. Ήταν και θα παραμείνει αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της ομάδας…
Υ.Γ.2: Πολύ θετικό που το κλίμα έχει επιστρέψει στα επίπεδα προ των περυσινών περιπετειών. «Δένονται» και οι ξένοι περισσότερο με τους έλληνες απ’ ότι οι προκάτοχοί τους και αυτό μόνο σε καλό μπορεί να βγει…
Υ.Γ.3: Οι τόνοι για την απόκτηση παίκτη είναι λογικό να πέσουν τις επόμενες ώρες, καθώς ο Ολυμπιακός πρέπει πρώτα να ενσωματώσει άρτια τους δύο νεοαποκτηθέντες και να ξεκαθαρίσει οριστικά με την αποδέσμευση του Μπόλντγουιν και τον πιθανό δανεισμό του Χαπ. Δεδομένα ο κόουτς Κεμζούρα εξετάζει την αγορά μήπως προκύψει κάποια ακόμα καλή περίπτωση για γκαρντ, όμως αυτή τη στιγμή δεν επείγεται. Ίσως τελικά η κίνηση να γίνει στο μέλλον…
Υ.Γ.4: Επιτέλους ρόλοι. Αυτό έχει αλλάξει αρχικά ο Κεμζούρα. Αυτονόητο, αλλά πολύ δύσκολο στο σύγχρονο μπάσκετ.
Follow @ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
