Την Παρασκευή το βράδυ, όταν η κόρνα της γραμματείας στο ΣΕΦ θα σημάνει την λήξη του αγώνα του Ολυμπιακού με την Χίμκι, θα πέσει αυτόματα και η αυλαία της σεζόν 2020/21 για τους «ερυθρόλευκους». Αυτό, είναι κάτι που γνωρίζαμε εδώ και μέρες, λόγω του αποκλεισμού από τα πλέι οφ και έχει αφομοιωθεί στην συνείδηση του οργανισμού της ομάδας, αλλά και των φιλάθλων της. Από την στιγμή που δεν υπάρχουν εγχώριες υποχρεώσεις για τους γνωστούς λόγους, το… καλοκαίρι αρχίζει αρκετά νωρίτερα.
Εύλογα, το ενδιαφέρον έχει στραφεί στο πως θα είναι ο Ολυμπιακός για να παρουσιαστεί καλύτερος την νέα σεζόν, τι κινήσεις θα γίνουν, αν θα επιστρέψει στο ελληνικό πρωτάθλημα και άλλα πολλά σημαντικά θέματα, που έχουν να λύσουν διοίκηση και προπονητής. Αναμφίβολα όμως στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος βρίσκεται και δικαίως, ο Βασίλης Σπανούλης. Λίγους μήνες πριν κλείσει τα 39 του χρόνια, ο αρχηγός δεν έχει μιλήσει δημόσια για τις σκέψεις του αναφορικά με το αν θα συνεχίσει να αγωνίζεται και την νέα σεζόν. Μοναδική τοποθέτησή του για το θέμα, έγινε σε ξένο ΜΜΕ πριν δύο μήνες, όπου ανέφερε πως το τέλος της καριέρας του πλησιάζει. Όσοι λοιπόν επιχειρούν να μπουν στο μυαλό του, όπως αναφέρει και ο τίτλος, στηρίζονται ουσιαστικά σε φήμες, ενδείξεις και όχι αποδείξεις.
Λίγο μετά το παιχνίδι με την Ρεάλ, ο ισπανός ρεπόρτερ της «βασίλισσας», Χαβιέ Ροντρίγκεθ, έγραψε ίσως το καλύτερο άρθρο-γράμμα για τον αρχηγό, «πατώντας» και αυτός πάνω στις φήμες πως δεν θα συνεχίσει να αγωνίζεται την νέα σεζόν. Τα λόγια του, βάζουν τα γυαλιά όχι μόνο σε ένα μεγάλο κομμάτι φιλάθλων-οπαδών, ακόμα και της ίδιας του της ομάδας, αλλά και στο μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής νοοτροπίας για το πώς αντιμετωπίζονται οι θρύλοι. «Αναθεματισμένη πανδημία... Όχι μόνο για τον πόνο που έχεις προκαλέσει και δυστυχώς συνεχίζεις να προκαλείς, αλλά και για τα πράγματα που μας στερείς. Στέρησες από τους φίλους της Ρεάλ να αποτίσουν φόρο τιμής για τελευταία φορά σε έναν από τους παίκτες που φοβήθηκαν περισσότερο από κάθε άλλον, όλα αυτά τα χρόνια. Τον Βασίλη Σπανούλη», αναφέρει αρχικά ο συνάδελφος και συνεχίζει με ακόμα πιο συγκλονιστικά λόγια:
«Η επισκόπηση της καριέρας του Σπανούλη είναι τρελή, μιας και έχει πετύχει ασύλληπτα επιτεύγματα. Θέλω να θυμάμαι για πάντα το πρόσωπό του και τις αναμετρήσεις του κόντρα στη Ρεάλ. Πως να ξεχάσω εκείνους τους τελικούς της Ευρωλίγκας. Πως μπορώ να τους ξεχάσω... Τώρα, τον Απρίλιο του 2021, ήλθε στη Μαδρίτη για τελευταία φορά. Μπόρεσε να αφήσει ξανά δείγματα της ποιότητάς του ως παίκτης, δεν έχασε ποτέ το σοβαρό πρόσωπο που είχε στην τεράστια καριέρα του. Το μόνο που έλειψε, όταν ο Μπαρτζώκας τον πέρασε αλλαγή στα τελευταία δευτερόλεπτα ήταν μια βροντή από χειροκροτήματα σε ένα γήπεδο που έπρεπε να είναι γεμάτο. Είναι η ντροπή που θα κουβαλάμε για πάντα! Σε ευχαριστώ για όλα αγαπημένε μου αντίπαλε... Ήταν χαρά μας να υποφέρουμε από εσένα...».
Κάπου εδώ, θα μπορούσε το άρθρο που διαβάζετε να ολοκληρωθεί. Όταν ένας Ισπανός μιλάει με τέτοια λόγια για έναν παίκτη που κράτησε ψηλά το ελληνικό μπάσκετ και τις δύο από τις μεγαλύτερες ομάδες του, περαιτέρω σχόλια περισσεύουν. Ούτε καν αναφορά στα σχόλια που έχει κατά καιρούς ακούσει από αντιπάλους και φίλους δεν χωρούν σε αυτές τις αράδες γιατί οι συγκρίσεις είναι ντροπιαστικές. Πάμε όμως στο διά ταύτα. Δεν γνωρίζω αν ο ισπανός συνάδελφος έχει αποκλειστική πληροφορία για την απόφαση του Βασίλη Σπανούλη, όμως η αλήθεια είναι πως ο αρχηγός του Ολυμπιακού ακόμα το σκέφτεται. Το ζυγίζει, το αναλύει και όλα δείχνουν πως δεν θα γίνουμε… σοφότεροι την Παρασκευή μετά το παιχνίδι με την Χίμκι για το θέμα του.
Όσο και αν κατά την διάρκεια της σεζόν οι πληροφορίες τον ήθελαν σχεδόν αποφασισμένο να αποχωρήσει παίζοντας με την Εθνική ομάδα στο προολυμπιακό τουρνουά και σε περίπτωση πρόκρισης και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, δεν μιλάμε για την ευκολότερη απόφαση. Ίσως παίξουν σημαντικό ρόλο, αυτά που θα ειπωθούν με τον προπονητή, αλλά κυρίως με την διοίκηση. Η σχέση του με τους αδελφούς Αγγελόπουλους είναι σε εξαιρετικό επίπεδο όλα αυτά τα χρόνια. Για να αποφασίσει λοιπόν, ίσως να χρειάζονται πρώτα κάποιες συζητήσεις. Καθαρές για τις προθέσεις, χωρίς εγωισμούς, συναισθηματισμούς και με γνώμονα πρώτα απ’ όλα το καλό αυτού που, δεδομένα όλες οι πλευρές αγαπούν. Τον Ολυμπιακό. Από εκεί και έπειτα, ο καθένας κρίνει και σχολιάζει από την δική του οπτική γωνία.
Ο Σπανούλης φέτος έπαιξε και στα 33 παιχνίδια της ομάδας στην Ευρωλίγκα, προερχόμενος από δεύτερο συνεχόμενο σοβαρό τραυματισμό. Μετά από όλα τα ρεκόρ (μένει αυτό του προσπεράσματος του Νίκου Γκάλη), νίκησε και τις ιατρικές εκτιμήσεις πως το προτιμότερο θα ήταν να μην ρισκάρει και να απολαύσει την ηρεμία και τα παιδιά του. Έμελε μάλιστα σε αρκετά παιχνίδια να παίξει καλά και ιδιαίτερα στο τέλος της σεζόν, να αποδειχθεί πως μπορεί -νομοτελειακά- να μην είναι όπως στα 30 ή στα 35 του, αλλά σίγουρα η παρουσία του δεν κάνει κακό στην ομάδα. Ασφαλώς και ο Ολυμπιακός χρειάζεται ενόψει της νέας σεζόν σημαντική ενίσχυση στα γκαρντ και αυτό θα έπρεπε εδώ και χρόνια να συμβεί, ανεξάρτητα με την παρουσία του Σπανούλη.
Αν ο ίδιος όμως πιστεύει πως είναι σε θέση να βοηθήσει, έστω και με συγκεκριμένο ρόλο και χρόνο, η κοινή λογική και η εικόνα του στο παρκέ, δείχνουν πως μπορεί να το κάνει. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια, είναι να πιστεύει το ίδιο και ο προπονητής. Όλα είναι θέμα διαχείρισης και κατανόησης. Τον χρόνο του τον κερδίζει ο κάθε παίκτης με την δουλειά του και αυτά που δίνει στο γήπεδο. Αν κάποιος αξίζει και μπορεί να ανταποκριθεί, πρέπει να παίζει. Αν όχι, να κάθεται στον πάγκο. Αν υπήρχαν καλύτεροι και δεν έπαιζαν, ευθύνη έχει ο προπονητής. Αν δεν αποκτήθηκαν καλύτεροι, ο τελευταίος που φταίει είναι ο Σπανούλης. Εφόσον ο Ολυμπιακός κερδίσει την άνοδό του από την Α2, γίνουν στην ΕΟΚ οι αλλαγές που, έστω και καθυστερημένα, θα έρθουν, θα έχει την νέα σεζόν και εγχώριες υποχρεώσεις. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται μεγαλύτερο ποσοτικά ρόστερ, καθώς εκτός όλων των άλλων, θα υπάρξει μεγαλύτερη καταπόνηση και απαιτήσεις.
Αν ο Σπανούλης παίξει για έναν ακόμα χρόνο, εκτός από το ότι θα έχει την δυνατότητα να αποχωρήσει κατακτώντας έναν τίτλο, θα έχει την ευκαιρία να το κάνει όπως του αρμόζει. Με κόσμο, λογικά από τα μέσα της σεζόν και έπειτα στα γήπεδα, και την αναγνώριση που αρμόζει σε έναν τεράστιο παίκτη. Που δεν είναι μόνο του Ολυμπιακού, αλλά όλων των υγιών φιλάθλων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Αν όχι, η απόσυρσή του θα γίνει σιωπηρά και ίσως σε ένα φιλικό μετά από καιρό για να αποδοθούν οι πρέπουσες τιμές. Την ίδια ώρα, ο χαρακτήρας και η νοοτροπία του, μπορεί να είναι ευεργετικά στοιχεία για την ομάδα που την νέα σεζόν θα έχει περισσότερη πίεση και «πρέπει» για να επιστρέψει στις επιτυχίες… Ο Σπανούλης είναι μύθος του ευρωπαϊκού μπάσκετ και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει, ο,τι και αν συμβεί την επόμενη σεζόν.
Τα στοιχεία που προαναφέραμε όμως, η ιστορία και το μεγαλείο του, θα είναι μέγα λάθος να μην συνεχίσουν να συμπορεύονται με τον Ολυμπιακό για πολλά ακόμα χρόνια. Ακόμα και αν αποφασίσει να πετάξει την φανέλα και το σορτσάκι…
Follow @ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
