Η αλήθεια είναι πως παίζοντας χωρίς Παπανικολάου και Μάντζαρη, λίγοι πίστευαν πως ο Ολυμπιακός θα είναι ανταγωνιστικός στη Μόσχα. Η ΤΣΣΚΑ ερχόταν από «διπλό» ψυχολογίας στην Πόλη, παίζει πλέον χωρίς απουσίες, είναι πανίσχυρη στην έδρα της και το τελευταίο «διπλό» των «ερυθρόλευκων» με αυτήν οικοδέσποινα κλείνει σε λίγες μέρες… δεκαετία. Οι «ερυθρόλευκοι» παρόλα αυτά, πάλεψαν, θα μπορούσαν αν είχαν δύο-τρεις σημαντικές λεπτομέρειες στο παιχνίδι τους να ήταν ακόμα πιο ανταγωνιστικοί, αλλά έχασαν.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Σε ματς-καρμπόν με τις δύο προηγούμενες σεζόν στο ίδιο γήπεδο, φεύγουν με πικρή γεύση, αλλά δεν έχουν πολύ χρόνο να σκεφτούν. Σε λιγότερο από 48 ώρες, υποδέχονται την Εφές, στον πρώτο από τους τρεις… τελικούς που απομένουν μέχρι το τέλος της κανονικής περιόδου. Η έκβασή τους, θα κρίνει αρχικά την μαθηματική εξασφάλιση του πλεονεκτήματος της έδρας και στη συνέχεια το αν θα τερματίσουν δεύτεροι ή τρίτοι, με το πρώτο σενάριο να μην είναι πλέον στο χέρι τους. Το ότι έμειναν στην διεκδίκηση του αγώνα για 30 λεπτά, χωρίς να σκεφτούν να εξοικονομήσουν δυνάμεις για το ματς της Παρασκευής, μπορεί να στοιχίσει, όμως μόνο στα υπέρ τους μπορεί να καταλογιστεί
Όπως και η γενικά καλή εμφάνιση, που δεν απέδωσε καρπούς για μία σειρά από λόγους, άλλοι φυσιολογικοί τηρουμένων των αναλογιών, αξίας αντιπάλου και έδρας και άλλοι που επιδέχονται αλλαγής και άμεσης βελτίωσης. Ο Ολυμπιακός είχε και πάλι ανεπίτρεπτα πολλά «νεκρά» διαστήματα σε πολλά σημεία του παιχνιδιού, όπου επέτρεψε στην ΤΣΣΚΑ μεγάλα αναπάντητα σερί. Έτσι αναγκάστηκε να κυνηγά συνεχώς στο σκορ, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολη την αποστολή του. Χάρισε 14 έξτρα κατοχές στην ρωσική ομάδα από χαμένα αμυντικά ριμπάουντ και όσο και αν «απάντησε» με 11 δικά του επιθετικά, η διαφορά στους πόντους από δεύτερες ευκαιρίες ήταν… χαώδης. Η ΤΣΣΚΑ τελείωσε σχεδόν όλες τις φάσεις που ανανέωσε επίθεση και αρκετές φορές με τρίποντα-μαχαιριά για την ψυχολογία.
Ακόμα και οι οκτώ χαμένες βολές σε σημεία που επιχειρούσε να προσπεράσει, είναι πολλές για αυτό το επίπεδο και τη συγκεκριμένη έδρα, ενώ η άμυνά του πιάστηκε κοιμώμενη αρκετές φορές. Το ταλέντο των παικτών της ΤΣΣΚΑ δεν εγκλωβίστηκε στις αλλαγές, ο Μιλουτίνοφ έχει βελτιωθεί σημαντικά στο να βγαίνει να μαρκάρει κοντύτερο παίκτη, αλλά αυτό του αδειάζει στη συνέχεια -φυσιολογικά- το ρεζερβουάρ και από τη στιγμή που έλλειπε ο καλύτερος αμυντικός της ομάδας (σ.σ. Παπανικολάου ο οποίος θα μάρκαρε τον Ντε Κολό), το -89 ήταν αναπόφευκτο και ίσως φυσιολογικό. Οι «ερυθρόλευκοι», επιχείρησαν να πάρουν το παιχνίδι στον ρυθμό της ΤΣΣΚΑ με υψηλό σκορ, όμως τους «πρόδωσε» η χαμηλή δημιουργία τους, 13 έναντι 19 ασίστ, με 6 εξ’ αυτών να είναι του Σπανούλη και το γεγονός πως εκτός του αρχηγού, του συγκλονιστικού Πρίντεζη και του Μιλουτίνοφ, δεν βρέθηκε ποτέ τέταρτος σταθερός επιθετικός πόλος.
ΜακΛίν, Παπαπέτρου, Μπράουν και Τόμπσον ήταν άστοχοι και δε μπόρεσαν να βοηθήσουν, ο Ρόμπερτς συνεπής αλλά χωρίς πολλές πρωτοβουλίες και οι Στρέλνικες-Τιλί χωρίς μεγάλη συμμετοχή στο επιθετικό πλάνο. Οι ρώσοι σημάδεψαν σωστά στα μις ματς, πήγαν τη μπάλα κοντά στο καλάθι και είχαν 61% στα δίποντα, με αποτέλεσμα να μην τους στοιχίσουν τα περισσότερα λάθη που έκαναν, αλλά και τα αρκετά παραπάνω κλεψίματα των παικτών του Σφαιρόπουλου.
Από όλα τα παραπάνω, το πιο ανησυχητικό είναι πως σε ένα δυνατό δείγμα ενόψει πλέι οφ, τα… κουκιά των πρωταγωνιστών ήταν περιορισμένα και εστιάζονται στους συνήθεις υπόπτους. Από τις περίπου 85 κατοχές του Ολυμπιακού στο παιχνίδι, οι 50 εξ’ αυτών εκτελέστηκαν ή πέρασαν από τα χέρια των Σπανούλη-Πρίντεζη. Όσο και αν αυτό το δίδυμο παραμένει ένα από τα κορυφαία στην Ευρώπη, είναι σχεδόν αδύνατο να δώσει από μόνο του το κάτι παραπάνω και η ανάγκη αφύπνισης όσο το δυνατόν περισσότερων συμπαικτών τους, μοιάζει επιτακτική όσο ποτέ άλλοτε, μια και μπαίνουμε στην τελική ευθεία.
Στο σύγχρονο μπάσκετ, δύο-τρεις… κούκοι δεν φέρνουν την άνοιξη και για να μετουσιώσει ο Ολυμπιακός την πολύ καλή του φετινή πορεία σε μεγάλη πρόκριση, θα πρέπει σιγά-σιγά να γίνονται ολοένα και περισσότεροι. Αρχικά, στο κρισιμότερο, μέχρι το επόμενο παιχνίδι της Παρασκευής με την Εφές και… βλέπουμε.
Υ.Γ.1: Με το σκορ 87-79, την κατοχή δική σου, με μόλις 35 δευτερόλεπτα να απομένουν και ΟΛΑ μα ΟΛΑ σε ότι αφορά την πρωτιά να έχουν κριθεί, χωρίς να παίζει το ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ενδεχόμενο ισοβαθμίας και goal-average, δεν παίρνεις τάιμ άουτ. Αν μη τι άλλο είναι unfair.
Με όλα αυτά που έχουν δει τα ματάκια του κόουτς Ιτούδη και της ΤΣΣΚΑ απέναντι στη συγκεκριμένη ομάδα όμως, δεν αποκλείεται να ζητηθεί και ένα τάιμ άουτ για… σιγουριά, ακόμα και από τα αποδυτήρια μετά το ντους των παικτών. Μικρό το κακό…
Υ.Γ.2: Ο Ολυμπιακός δε πρέπει να κοιτάξει επ’ ουδενί τη βαθμολογία της ουραγού Εφές την Παρασκευή. Το δις εξαμαρτείν…
Υ.Γ.3: Ο φετινός εξωπραγματικός Νικ Καλάθης, αξίζει και θα είναι άδικο να μην πάρει το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη της κανονικής περιόδου. Πιστεύω πως θα είναι εξίσου άδικο να μην πάρει και μία δεύτερη ευκαιρία στο ΝΒΑ. Πραγματική μπασκετική απόλαυση ο τύπος και μπράβο του.
Y.Γ.4: Δέκατος σε συμμετοχές στην Ευρωλίγκα, εντέκατος ριμπάουντερ όλων των εποχών σε μία βραδιά, όπως και την προηγούμενη Πέμπτη που έγινε έβδομος σκόρερ, που φεύγει ηττημένος. Ας χαμογελάσει όταν θα μετράει περισσότερο και χωρίς… ρεκόρ. Είναι σίγουρο πως ο Γιώργος Πρίντεζης το προτιμά.
Follow @ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
