Ψηλά δεν μπήκε ο πήχης στον Ολυμπιακό;

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Τα τελευταία χρόνια, οι μεταγραφικές κινήσεις και τα εκατομμύρια που σπαταλούσε η ΚΑΕ Ολυμπιακός τα καλοκαίρια, σκόρπιζαν θύελλα ενθουσιασμού στους οπαδούς και γέμιζαν υποσχέσεις για την κατάκτηση των τίτλων σε Ελλάδα και Ευρώπη. Όσο και αν τα λεφτά δεν παίζουν μπάσκετ και τα αποτελέσματα δεν δικαίωσαν την αισιοδοξία, η όλη ιστορία και οι δηλώσεις των συντελεστών της ομάδας είχαν κάποια βάση. Τα ονόματα που πλαισίωσαν το ρόστερ ήταν ηχηρά, το ταλέντο άπλετο και οι ενδείξεις θετικές. Φέτος, οι προϋποθέσεις είναι εντελώς διαφορετικές και οι συνθήκες αλλιώς δομημένες και θα περίμενε κανείς πιο ταπεινές τοποθετήσεις και οριοθέτηση των στόχων της ομάδας.

Άλλαξε και πάλι κατά 60-70% το ρόστερ, συρρικνώθηκε το μπάτζετ, αποχώρησαν παίκτες με τεράστια αξία και προσωπικότητα, οι ιδιοκτήτες δεν έχουν την ίδια διάθεση συμμετοχής στα κοινά, αποκτήθηκαν ως επί το πλείστον παίκτες με ταλέντο και προοπτική μέλλοντος και σε ότι αφορά τουλάχιστον την Ευρωλίγκα, οι αντίπαλοι δυνάμωσαν στο έπακρο. Τα παραπάνω, ήταν συνέπειες μίας απόλυτα σεβαστής απόφασης από τους αδελφούς Αγγελόπουλους και θα ήταν ανώφελο να γίνει κριτική. Το πώς και αν θα χαλάσει τα ωραία του λεφτά κάποιος, είναι αποκλειστικά δικό του θέμα. Επί προσθετός, κανείς δεν λέει ότι οι Χάινς, Χάουαρντ, Λούκας, Γκετσεβίτσιους, Παπαδόπουλος, Άντιτς, Μάντζαρης σε συνδυασμό με την αρωγή των παλαιών, δεν μπορούν να φτάσουν την ομάδα ψηλά.

Με όρεξη, μεράκι και δουλειά, μπορεί οι θεωρητικά πιο αδύναμοι να καταφέρουν αυτά που δεν έκαναν πράξη οι πλουσιοπάροχα αμειβόμενοι αστέρες, που κούνησαν…μαντίλι. Ο δρόμος όμως είναι δύσβατος και γεμάτος εμπόδια. Πέρα από την δεδομένη άνοδο των ευρωπαϊκών ομάδων, στις εγχώριες διοργανώσεις, ο Παναθηναϊκός μάλλον πιο δυνατός θα παρουσιαστεί τη νέα περίοδο. Κατάφερε να χάσει μόνο έναν πολύτιμο παίκτη του τον Φώτση, να κρατήσει τα υπόλοιπα «κομμάτια» του παζλ με μείωση αποδοχών και να προσθέσει αρκετά όπλα στη φαρέτρα του Ομπράντοβιτς. Λόγκαν, Σμιθ και Γιασικεβίτσιους, μπορεί να μην αποτελούν ψώνια από το πάνω ράφι, αλλά είναι παίκτες με εμπειρία και αξία, ενώ Πατ Καλάθης και Κυρίτσης, συγκαταλέγονται στα χρήσιμα «εργαλεία». Όπως ακριβώς θα χαρακτηρίζονταν και οι μεταγραφές του Ολυμπιακού δηλαδή, σε περίπτωση που έρχονταν για να πλαισιώσουν π.χ. τους Τεόντοσιτς, Μπουρούση και Παπαλουκά και όχι για να αναλάβουν ρόλο πρωταγωνιστή.

Οπότε, και όσο και αν είναι κατανοητό το ότι όταν είσαι στον Ολυμπιακό θα πρέπει πάντα να στοχεύεις σε πρωτιές, είναι δεδομένο ότι οι «ερυθρόλευκοι» μετά από τέσσερα χρόνια που κόντραραν στα ίσια τον Παναθηναϊκό, ξεκινούν για πρώτη φορά φέτος από τη θέση του αουτσάιντερ. Ακολουθούν ένα πλάνο προοπτικής, που θα χρειαστεί χρόνο και υπομονή για να μετουσιωθεί σε επιτυχίες, οπότε ρεαλιστικά μιλώντας, αν ο Ολυμπιακός καταφέρει να κάνει νταμπλ και να προκριθεί στο Final Four, θα μιλάμε, αν όχι για μεγάλη έκπληξη, για μεγάλο κατόρθωμα και μπασκετική μαγκιά. Ακούγοντας τις δηλώσεις βασικών συντελεστών της ομάδας, που βάζουν ψηλά τον πήχη, εκπλήσσομαι. Φρονώ πως θα ήταν προτιμότερο η προσπάθεια να ξεκινήσει με μεγαλύτερη ταπεινότητα και πιο ήπιων τόνων τοποθετήσεις, αφού αυτό επιτάσσει η λογική και η σωστή…συνταγή στον αθλητισμό. Πόσω μάλλον στις δύσκολες εποχές που διανύουμε…

Υ.Γ. Για τα πρώτα συμπεράσματα από τον νέο Ολυμπιακό, θα μιλήσουμε μετά τα φιλικά στην Τουρκία, ώστε να έχουμε πιο χρήσιμα στοιχεία στην διάθεσή μας. Η προσθήκη του Πέρο Άντιτς, είναι κάτι παραπάνω από καλή, σύμφωνα με όσα είδαμε στο Ευρωμπάσκετ. Αν γινόταν μία ακόμη στη θέση του πόιντ γκαρντ, το «γλυκό» θα «έδενε» ακόμα περισσότερο…

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com