Με το σκορ 44-44 στο 30΄, λίγοι θα περίμεναν πως ο Παναθηναϊκός θα είχε προκριθεί στα ημιτελικά του κυπέλλου, πέντε αγωνιστικά λεπτά πριν το τέλος του αγώνα. Και όμως, ο ψύχραιμος θεατής, θα παρατηρούσε πως η εικόνα και ο τρόπος που διάβασαν το παιχνίδι και πατούσαν στο παρκέ του ΣΕΦ οι «πράσινοι», δεν αποτυπωνόταν στο σκορ. Στο τέλος, η ομάδα του Σάσα Τζόρτζεβιτς, εξαργύρωσε τον πολύ μεγαλύτερο βαθμό ετοιμότητας που παρουσίασε στον προημιτελικό και πήρε το εισιτήριο δίκαια. Είχε δουλέψει πολύ πιο σωστά σε όλες τις λεπτομέρειες που τελικά έκριναν το ματς, ανέδειξε περισσότερους πρωταγωνιστές και μπορεί να καυχιέται πως για έναν ακόμα χρόνο βγάζει πρόωρα εκτός του πρώτου στόχου τον «αιώνιο» αντίπαλό του.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Ο Παναθηναϊκός, νίκησε γιατί ο καθοριστικός Νικ Καλάθης «κλείδωσε» τον κάκιστο απόψε Σπανούλη, μη αφήνοντας τον Ολυμπιακό να χτυπήσει την αμυντική του αδυναμία που είναι η αντιμετώπιση του πικ εν ρολ. Με τον αρχηγό να μένει στους δύο πόντους και κανέναν απ’ τους υπόλοιπους γκαρντ να μην βοηθούν στο σκοράρισμα, αυτόματα οι πιθανότητες του Σφαιρόπουλου να πάρει το ροζ φύλλο στο τσεπάκι μειώνονταν αισθητά. Μπορεί Φελντέιν και Διαμαντίδης (πολύ καλοί αμφότεροι) να παρήγαγαν περισσότερο, όμως ο διεθνής γκαρντ πρόσφερε σε όλους τους τομείς και είναι ο κρυφός MVP.
Οι «πράσινοι», είχαν παράλληλα έξτρα κατοχές (όταν το παιχνίδι παιζόταν) με έξι επιπλέον επιθετικά ριμπάουντ, περισσότερα κλεψίματα και σαφώς περισσότερες φάσεις ψυχολογίας και στις δύο μεριές του παρκέ. Έπαιξαν διαβασμένη άμυνα που εξουδετέρωσε τον μονοδιάστατο και απελπιστικά άστοχο (και επιμένων στο τρίποντο) Ολυμπιακό και είχε περισσότερο πλουραλισμό σε όλα τα επίπεδα.
Για την εποχή ο εμφανίστηκε πιο έτοιμος και συγκεντρωμένος, παρότι έχει πολλές αλλαγές στο ρόστερ και κατάφερε να καμουφλάρει όλες τις αδυναμίες του. Κυκλοφόρησε τη μπάλα με περισσότερη υπομονή, είχε ορθολογικές επιλογές στην επίθεση και έπαιξε περισσότερο στοχευμένα. Νίκησε και στην μάχη των γκαρντ, ενώ δεν άφησε επουδενί να… πληγεί από τους αντίπαλους ψηλούς που κλείστηκαν ιδανικά. Πανηγύρισε δίκαια, είναι πολύ κοντά (φέτος ο ανταγωνισμός θα είναι μεγαλύτερος) στον πρώτο τίτλο της σεζόν και κυρίως γεμίζει με αισιοδοξία τους φίλους του πως φέτος θα είναι δύο κλάσεις ανώτερος από πέρυσι. Έχει προσθέσει πολύ ποιότητα και λύσεις στο ρόστερ, αλλά θα πρέπει να διαχειριστεί σωστά αυτή την επιτυχία για να προοδεύσει. Ακόμα είναι πολύ νωρίς για να κριθούν όλοι.
Το ίδιο ισχύει και για τον Ολυμπιακό. Και πέρυσι άρχισε με ήττα και μάλιστα ακόμα πιο «βαριά» αφού ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί, αλλά στο τέλος πήγε ψηλά. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος είναι φανερό πως έχει αρκετή δουλειά για να εμφανίσει στο παρκέ το σύνολο που θέλει. Δικαιολογίες υπάρχουν και ισχυρές, αφού πέντε κομβικοί παίκτες έλειπαν από την προετοιμασία, έκαναν μόλις επτά-οκτώ προπονήσεις όλοι μαζί και ήταν αδύνατο να «δεθούν», όπως αποδείχθηκε ακόμα και σε υποφερτό βαθμό. Η εμφάνιση ήταν κάκιστη, το γόητρο πληγώθηκε από τον αποκλεισμό, όμως η σεζόν μόλις τώρα αρχίζει. Η υπομονή και η εμπιστοσύνη κερδήθηκε πέρυσι και εξαργυρώνεται –δικαιωματικά- στη πρώτη φετινή «στραβή»…
Follow @ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
