Η διαφοροποίηση που επέφερε στα δεδομένα του «αιώνιου» ντέρμπι της πρεμιέρας της Ευρωλίγκας το Σούπερ Καπ, επιβεβαιώθηκε με το… καλησπέρα στο παρκέ του ΟΑΚΑ. Ο πληγωμένος εγωισμός του Παναθηναϊκού, συνεπικουρούμενος, από τον κόσμο της ομάδας που γέμισε το γήπεδο, άλλαξε σε μεγάλο βαθμό την κάκιστη εικόνα του στην Ρόδο. Έτσι, είδαμε ένα πραγματικό ντέρμπι, παρότι και οι δύο ομάδες ανέτοιμες και με κομβικές ελλείψεις, που μας άνοιξε την όρεξη για αυτά που θα ακολουθήσουν στο άμεσο μέλλον. Το μόνο που δεν άλλαξε, ήταν ο συνήθης νικητής της τελευταίας τριετίας, που είναι με κάθε τρόπο και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες ο Ολυμπιακός.
Κόντρα στα δεδομένα που είχαν διαμορφωθεί μέχρι το 30΄ και με μια εξαιρετική απόδοση στο έξτρα πεντάλεπτο, παρότι οι συνθήκες ή αλλιώς οι χρόνοι συμμετοχής των παικτών του, φαινομενικά απαγόρευαν τέτοια εξέλιξη. Η ομοιογένεια, η ετοιμότητα και η περίσσια ποιότητα που υπάρχει στο ρόστερ, παρότι οι ειδήμονες (σ.σ. κυρίως «ερυθρόλευκης» απόχρωσης) του καλοκαιριού αμφισβήτησαν-μείωσαν ξανά έντονα και ο προπονητής που υπάρχει στον πάγκο όμως, ήταν αρκετές για να σταθούν αρχικά όρθιοι οι νταμπλούχοι Ελλάδας και εν συνεχεία να χτυπήσουν στο κατάλληλο σημείο για το… νοκ άουτ των «πράσινων» στην παράταση. Που στις λεπτές ισορροπίες του αγώνα θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αν γινόταν μία καλύτερη επιλογή στις δύο τελευταίες επιθέσεις του Ολυμπιακού, ή Σλούκας είχε ευστοχήσει σε εκείνο το εκτός ισορροπίας σουτ που επιχείρησε στο τέλος.
Πέραν της περισσότερης θέλησης που αντιμετώπισαν οι φιλοξενούμενοι στο παιχνίδι πάντως, ο κόουτς Αταμάν, ανακάτεψε και αγωνιστικά την… τράπουλα, και σε μεγάλο βαθμό το καρπώθηκε. Ο Παναθηναϊκός δεν άλλαζε στα σκριν και έτσι οι «ερυθρόλευκοι» δεν μπόρεσαν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο το βασικό τους όπλο, Νίκολα Μιλουτίνοφ, ο οποίος αποσύρθηκε με δεύτερο φάουλ στα μέσα του πρώτου μέρους, συνθήκη που άλλαξε άρδην τις ισορροπίες. Ελλείψει Φαλ, το σχήμα με τον Σίκμα στο «5» δεν λειτούργησε, ο Σλούκας βρήκε πεδίο βολής και σκόραρε αρκετά, ο Ερνανγκόμεθ ήταν πολύ καλός και στις δυο πλευρές του παρκέ και οι Μπαλτσερόφσκι-Γκραντ έδωσαν πολλές λύσεις. Μέχρι εκείνο το διάστημα, ο Ολυμπιακός με σύμμαχο τα 4/6 τρίποντα και τις ατομικές ενέργειες των Γουόκαπ και Πίτερς, έβρισκε λύσεις, αλλά ήταν φανερά εκτός της συνηθισμένης άνετης ζώνης παιχνιδιού του.
Το δεύτερο rotation έκανε αρκετά λάθη, χάθηκε η συγκέντρωση, έγιναν πολλά φάουλ και κακές επιθέσεις με επιμονή στα μακρινά σουτ, εκτός όμως καλής κυκλοφορίας μπάλας. Λαρεντζάκης (σ.σ. κυρίως) και ΜακΚίσικ ήταν φανερά εκτός αγώνα, και ήταν ενθαρρυντικό για τον Ολυμπιακό που έμεινε στο -7, όταν οι δύο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια. Έχοντας 20/30 σουτ και μόλις 1/1 βολή και δέκα ασίστ για οκτώ λάθη. Το βασικότερο πρόβλημά του όμως ήταν στην άμυνα, που είχε επιτρέψει 43 πόντους στους γηπεδούχους, αλλά και οι δέκα πόντοι που είχε δώσει από χαμένα αμυντικά ριμπάουντ. Έκτοτε, δεν δέχθηκε ούτε έναν πόντο από έξτρα κατοχή αντιπάλου, στοιχείο σημαντικό για την ανατροπή. Παράλληλα, είχε αφήσει στο μηδέν τους πόντους του Παναθηναϊκό από αιφνιδιασμό.
Στο τρίτο δεκάλεπτο, παρότι η τελική διαφορά δεν άλλαξε, η εικόνα ήταν εντελώς διαφορετική. Με τον Κάναν να δίνει λύσεις από μακριά και να παίζει εκπληκτικές άμυνες πάνω σε όλα τα μις ματς, ο Παναθηναϊκός άρχισε να κάνει λάθη και να χάνει τις καλές για την εποχή αποστάσεις που είχε στο πρώτο μέρος. Ο MVP της αγωνιστικής, Άλεκ Πίτερς, τον βοηθούσε, ο Γουόκαπ έβγαζε την μία άμυνα μετά την άλλη (σ.σ. καθοριστικό το επιθετικό φάουλ που έχει πάρει από τον Σλούκα) και σιγά-σιγά έμπαινε στην επιθετική εξίσωση και ο Μιλουτίνοφ. Το 11-0 σερί με δράστη και τον πολύ καθοριστικό Γουίλιαμς-Γκος, έδωσε ένα +4 έξι λεπτά πριν το φινάλε, όμως η πλάστιγγά έγειρε ξανά υπέρ του Παναθηναϊκού, λόγω λάθος αμυντικής αντιμετώπισης στον Γκριγκόνις.
Κάτι χάνεις και κάτι κερδίζεις όμως στην άμυνα και όταν το παιχνίδι πήγε κατοχή-κατοχή, ο Ολυμπιακός βρήκε και πάλι τις λύσεις, πλην των δύο τελευταίων επιθέσεων, που σίγουρα θα πρέπει να τον προβληματίσουν. Οι «ερυθρόλευκοι» έβγαλαν όλο το δεύτερο ημίχρονο με μόλις δύο λάθη και παρόλο που οι πέντε σωματοφύλακες της αποψινής τους νίκης, Μιλουτίνοφ, Πίτερς, Γουόκαπ, Κάναν και Γκος είχαν κάνει… υπερωρίες, η παράταση ήταν εξ’ ολοκλήρου υπόθεση φιλοξενούμενων. Ουσιαστικά με rotation οκτώ παικτών, αρκούσαν ένα μεγάλο σουτ του Κάναν και δύο-τρεις ονειρικές άμυνες για να γραφτεί η δέκατη έβδομη νίκη σε είκοσι τέσσερα παιχνίδια στα ντέρμπι «αιωνίων» επί ευρωπαϊκού εδάφους και το ρεκόρ να διευρυνθεί στο ολοένα και πιο εξωπραγματικό 18-1!
Μεταφυσικό, όμως και η απόδοση, η αυταπάρνηση και το καθαρό μυαλό που επέδειξε η αρμάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα στην παράταση. Τεράστια νίκη όχι μόνο για την ουσία, αλλά και την ψυχολογική ώθηση που χρειάζεται ο Ολυμπιακός ενόψει της πολύ δύσκολης αρχής που έχει στα επτά πρώτα παιχνίδια της Ευρωλίγκας. Ασφαλώς και δεν κρίνεται τίποτα, ασφαλώς κα δεν είναι ούτε καν στο 30-40% των δυνατότητων του, όμως έχει τόση ποιότητα που λειτουργεί με αυτόματο πιλότο. Παίζει τόσο όσο χρειάζεται για να κερδίζει, όμως η χθεσινή επικράτηση στο ΟΑΚΑ, είναι για πολλούς και διάφορους λόγους υπερβατική και κυρίως μία ακόμα… δήλωση. Εντός παρκέ. Εκεί που κρίνονται όλα…
Υ.Γ.: Νίκη και για μια ψυχή εκεί ψηλά που σίγουρα θα χαμογελά. Που έκανε ακόμα και τον «βράχο», Νίκο Γκάλη, να δακρύσει και μαζί του και όλοι μας. Για τον Γιάννη Ιωαννίδη…
Υ.Γ.2: Εξαιρετικό το ποσοστό 15/32 στα τρίποντα, όμως όσο πέρναγε η ώρα και η μπάλα γύριζε με περισσότερη υπομονή, βρέθηκαν πολλές και θεαματικές λύσεις και κοντά στο καλάθι. Ο Ολυμπιακός, που μοίρασε 20 ασίστ σε τόσο σκληρό παιχνίδι, ήταν κατά διαστήματα απολαυστικός σε άμυνα και επίθεση. Και που να παίξει πλήρης...
Υ.Γ.3 «Ένιωθα την κούραση να με κόβει στα δύο, αλλά δεν ήθελα να σταματήσω»… Ανυπέρβλητος, Νίκολα Μιλουτίνοφ.
Follow @ ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
