Παναθηναϊκή νίκη προσωπικότητας

Στο πρώτο παιχνίδι σημείο-αναφοράς της σεζόν στην Ευρωλίγκα, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να αντεπεξέλθει, έστω και αν στο τέλος χρειάστηκε να αγχωθεί και να… αγχώσει τους οπαδούς του. Αυτό που μετράει είναι η νίκη, αφού στην οικονομία της σεζόν, κανείς δε θα θυμάται πως οι προϋποθέσεις που οι ίδιοι οι παίκτες του Σάσα Τζόρτζεβιτς δημιούργησαν στα μέσα του αγώνα με το +14, πετάχτηκαν στον κάλαθο των αχρήστων. Ας αναλογιστεί κανείς πόσο περισσότερα πράγματα θα είχαν χάσει οι «πράσινοι», αν η ανατροπή που επιχείρησε στο τέλος η Καρσίγιακα ολοκληρωνόταν…

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Ο Παναθηναϊκός έδειξε με το «καλημέρα» τις προθέσεις του στο… κοχλάζον κλειστό της πρωταθλήτριας Τουρκίας, δείχνοντας πως έχει αφήσει στην Αθήνα το πρόβλημα -έτεινε να γίνει κόμπλεξ- που είχε παρουσιάσει στα έξι τελευταία ματς μακριά από το ΟΑΚΑ (ισάριθμες ήττες). Έκοψε με την μεθοδική δουλειά σε άμυνα και επίθεση την… φόρα της αντιπάλου και της εξέδρας, φορτώνοντάς την παράλληλα με άγχος. Γκιστ και Φελντέιν ήταν εξαιρετικοί στην επίθεση και παρότι η ελληνική ομάδα έκανε περισσότερα λάθη, ισοστάθμισε με τις πιο πολλές ασίστ και τον έλεγχο των ριμπάουντ και «έχτισε» αυτό το +14. Η Καρσίγιακα έχανε εύκολα λέι απ και πολλές βολές και απειλούσε μόνο όταν έτρεχε στο «ανοικτό» γήπεδο.

Αυτό δεν θα συνέβαινε αν ο Παναθηναϊκός δεν είχε φορτωθεί με φάουλ, ή ο Τζόρτζεβιτς δεν επέμενε για ένα ακόμα παιχνίδι να έχει rotation εννέα παικτών, που απόψε ήταν οκτώ, διότι ο Πάβλοβιτς ήταν σε… άλλο γήπεδο και έπαιξε λίγο. Αυτή είναι η πρώτη κακή είδηση-συμπέρασμα (κυρίως για το μέλλον αφού μία ομάδα χρειάζεται όλους τους παίκτες της). Η άλλη είναι το ψαλίδισμα της διαφοράς, λόγω του ότι κάποια στιγμή ήταν λογικό η Καρσίγιακα να βρει ρυθμό στην επίθεση, με τον Αϊβερσον μπροστάρη και τους τούρκους Μπαϊκούλ και Άλτιντινγκ να δίνουν όσα δεν έδωσαν οι αμερικανοί του Σαρίτσα. Ο καλός επιθετικός ρυθμός χάθηκε λόγω και της κακής ημέρας που βρέθηκαν δημιουργικά οι Καλάθης και Διαμαντίδης, με τον πρώτο να παίρνει όμως το… αίμα του πίσω με το κρίσιμο τρίποντο στο τέλος.

Πριν από αυτόν, το ντεπόζιτο της ψυχολογίας είχε γεμίσει χάρη στις «βόμβες» του Φώτση, αλλά ακόμα και όλα αυτά δε θα έπαιζαν κανένα ρόλο, αν το «βάρος» της φανέλας του Παναθηναϊκού δεν «μιλούσε» στο τέλος. Η νίκη ήρθε, η πρόκριση στο Top 16 σχεδόν εξασφαλίστηκε, όμως αν οι «πράσινοι» θέλουν να μακροημερεύσουν, εκτός από αγωνιστική βελτίωση (που όσο περνάει ο καιρός και επιστρέψει και ο Παππάς λογικά θα κάνει την εμφάνισή της), θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά την επόμενη κίνησή τους στο μεταγραφικό παζάρι. Με την αγωνιστική καθίζηση που επέρχεται κάθε φορά που ο Γκιστ πάει στον πάγκο για να… ανασάνει, η απόκτηση ενός αθλητικού ψηλού, αλλά και η… αφύπνιση κάποιων από τους υπάρχοντες περιφερειακούς, μοιάζει επιβεβλημένη.

Follow @ZervasNikolaos