Η δεύτερη από τις πολύ δύσκολες εκτός έδρας αποστολές του Ολυμπιακού στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας, τον βρήκε, όπως και η πρώτη με άδεια χέρια. Μπορεί στην Μόσχα η εικόνα να μην ήταν το ίδιο πειστική όπως στην Βαρκελώνη, όμως κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικό και οι απαιτήσεις δυσανάλογες. Η εξαιρετική εικόνα των «ερυθρόλευκων» μέχρι τώρα στην σεζόν, σε συνδυασμό με τις τρεις απουσίες της ΤΣΣΚΑ, ήταν λογικό να είχαν δημιουργήσει προσδοκίες για ένα μεγάλο «διπλό».
Που μπορούσε υπό κάποιες προϋποθέσεις να έρθει, όμως καλό θα είναι να υπάρχει και ρεαλισμός. Όπως ολόσωστα είχε πει ο κόουτς Μπαρτζώκας πριν την αναχώρηση για την ρωσική πρωτεύουσα, για να έρθει η νίκη, θα έπρεπε ο Ολυμπιακός να παίξει πολύ καλά. Δεν το έκανε στον βαθμό που έπρεπε, και ήταν λογικό μία ομάδα που έχει αρχές, καλό προπονητή και τον καλύτερο-πιο πλήρη μπασκετμπολίστα στην Ευρωλίγκα, Γουίλ Κλάιμπερν, να πάρει τα ηνία του ματς και να τα εξαργυρώσει. Η διαφορά με τους πειραιώτες, είναι πως ο Αμερικανός βρήκε αρκετούς συμπαραστάτες, σε αντίθεση με τον δικό τους σεληνιασμένο, Τάιλερ Ντόρσεϊ.
Διότι ακόμα και η, μία ακόμα, εξαιρετική παρουσία του Κλάιμπερν στην διοργάνωση, δεν θα ήταν αρκετή αν δεν είχαν κάνει τόσο καλό παιχνίδι οι Μπολομπόι, Λούντμπεργκ και Κουρμπάνοφ. Για να είμαστε πιο ακριβείς, και ο Ντόρσεϊ βρήκε τον δικό του… σύμμαχο, τον Ζαν Σαρλ, αλλά ίσως, όπως αποδείχθηκε με βάση και την μία ακόμα αναιμική παρουσία του Μάρτιν, να μπήκε αργά στο παρκέ. Όπως και το παιχνίδι του Ολυμπιακού με την Ζαλγκίρις όμως που κρίθηκε στο δεύτερο δεκάλεπτο, όταν το -14 έγινε -3 για τους «ερυθρόλευκους», έτσι και το αποψινό, πήρε τον… δρόμο του στο επί μέρους 36-15 των γηπεδούχων, από την στιγμή που οι φιλοξενούμενοι προηγήθηκαν 23-12. Και αυτό είναι ένα παράσημο της ΤΣΣΚΑ του Ιτούδη. Έχει χαρακτήρα και είναι σφυρηλατημένη να αντέχει πολλούς κραδασμούς.
Παρά το πολύ καλό ξεκίνημα, ο Ολυμπιακός χωρίς να το… καταλάβει, δέχθηκε 48 πόντους στο πρώτο ημίχρονο, λόγω κυρίως της καταστροφικής δεύτερης περιόδου. Η άμυνα με αλλαγές κόντρα σε ομάδα που σημαδεύει και αξιοποιεί με επιτυχία κάθε μις ματς, δεν λειτούργησε, ενώ ο Κλάιμπερν εξέθεσε όλους όσοι επιχείρησαν να τον μαρκάρουν στο ένας εναντίον ενός. Η ΤΣΣΚΑ άρχισε το ματς με 0/6 τρίποντα και μέχρι την ανάπαυλα είχε 5/6, δείγμα της κακής αντιμετώπισης στα μετόπισθεν. Ολοκλήρωσε εκείνο το διάστημα με μόλις τρία λάθη για εννέα ασίστ. Την ίδια ώρα ο Ολυμπιακός είχε 9 σφάλματα για μόλις 6 ασίστ, δίνοντας 11 πόντους στους ρώσους από τις δικές του αβλεψίες.
Στο τέλος και οι δύο ομάδες είχαν από 16 τελικές, όμως η διαφορά στα λάθη ήταν διπλάσια (14-7). Και αυτά ήταν που στοίχισαν, καθώς αν ρίξει κανείς μία ματιά στην στατιστική, ο Ολυμπιακός έχει σουτάρει ποσοστιαία καλύτερα και σε δίποντα (71,4% έναντι 55,6%) και σε τρίποντα (42,9% έναντι 39,3%)! Είχε όμως λιγότερες κατοχές να διαχειριστεί λόγω των λαθών, που στην Μόσχα δεν συγχωρούνται. Ιδιαίτερα όταν παράλληλα η ρακέτα είναι εύκολα προσπελάσιμη, απόντος του Φαλ (θετικός όσο έπαιξε αλλά έπρεπε να τροφοδοτηθεί περισσότερο και να τελειώνει πιο αποφασιστικά τις φάσεις) ή του Ζαν Σαρλ. Ο Γάλλος ήταν καταπληκτικός, κάνοντας σε 16 λεπτά τρομερά πράγματα σε όλους τους τομείς της στατιστικής. Η χρησιμοποίηση του στο «4», με παράλληλη μετατόπιση του Βεζένκοφ στο «3», αλλά και αργότερα στο «5», μετέτρεψε το -14 σε -3, βάζοντας στο παιχνίδι τον Ολυμπιακό.
Η άμυνα λειτούργησε αποτελεσματικά, ενώ έφτιαξε και η λειτουργία στην επίθεση. Γενικότερα ο Ολυμπιακός απέκτησε ξανά οντότητα κάτω από τα καλάθια, και ο Ζαν Σαρλ είναι πολυτέλεια που θα πρέπει να αξιοποιηθεί περισσότερο, όσο ο Μάρτιν εξακολουθεί να μην ανταποκρίνεται. Η τελευταία ευκαιρία, για το «διπλό», χάθηκε όταν στο 69-65 με την άμυνα να έχει βγει ξανά, χάνεται ένα αμυντικό ριμπάουντ που στην συνέχεια δίνει τρεις βολές στον Σβεντ. Οι «ερυθρόλευκοι» έδειξαν ότι μπορούσαν πολύ περισσότερα, αλλά ατύχησαν να είναι σε κακή βραδιά για πρώτη φορά μετά από… μήνες ο Βεζένκοφ και ο Σλούκας να μην μπει ποτέ στο κλίμα του αγώνα. Οι άμυνες και η δημιουργία του Γουόκαπ και το εξωπραγματικό παιχνίδι του Ντόρσεϊ, δεν του επέτρεψαν ουσιαστικά να πάρει δεύτερη ευκαιρία στο παιχνίδι.
Ο ομογενής γκαρντ είναι μια εξαιρετική μεταγραφή, έκανε ρεκόρ καριέρας και είναι κρίμα που αυτή η εμφάνιση δεν συνδυάστηκε με νίκη. Σίγουρα δεν γίνεται και δεν πρέπει να παίζει 40 λεπτά, όμως στο δεύτερο δεκάλεπτο που η επίθεση έχει κολλήσει για τα καλά, ίσως να χρειαζόταν, από την στιγμή που είχε 5/5 στο πρώτο. Όταν όμως έχεις χάσει στην λεπτομέρεια στην Βαρκελώνη και για ένα δεκάλεπτο αδράνειας στην Μόσχα, απέναντι σε δύο ομάδες που κάλλιστα μπορεί να αποτελέσουν το ζευγάρι του τελικού της Ευρωλίγκας, και δεν είσαι ευχαριστημένος, αλλά πικραμένος, κάτι πολύ καλό «χτίζεται». Ο Ολυμπιακός αν συνεχίσει έτσι, δεν θα τον θεωρεί κανείς χαμένο σε κανένα γήπεδο.
Ακολουθούν τρία παιχνίδια στο ΣΕΦ με Άλμπα, Φενέρμπαχτσε και Μονακό. Κανένα από αυτά δεν είναι εύκολα, όμως με τον κόσμο και με τις δυνατότητες αυτής της ομάδας, δεν είναι ουτοπικό στο τέλος της μεθεπόμενης εβδομάδας να έχει ρεκόρ 6-2. Αυτό θα έχει ξεπεράσει άλλωστε και το ρεαλιστικό ζητούμενο πριν το πρώτο τζάμπολ της σεζόν. Αρκεί να μην επαναλάβει άλλα «κενά» δεκάλεπτα και να μην αδικήσει τον εαυτό του όπως στην Μόσχα…
Follow @ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
