Ολυμπιακός που νικάει και… μαθαίνει

Πριν καν αρχίσει η σεζόν και αρχίσουν να ξεφυτρώνουν σα… μανιτάρια οι τραυματισμοί, λέγαμε πως για τον Ολυμπιακό το ζητούμενο στην αρχή και μέχρι να γίνει ομάδα, είναι οι νίκες. Η έλλειψη προετοιμασίας λόγω Ευρωμπάσκετ και οι έξι νέοι παίκτες στο rotation καθιστούν σχεδόν αδύνατο το να παρουσιαστεί έτοιμος για σταθερά πολύ καλό μπάσκετ και όταν σε αυτά τα «αγκάθια» προστέθηκαν και απουσίες, καταλαβαίνει κανείς πως η εικόνα είναι απόλυτα φυσιολογική.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Από τη στιγμή που έγινε, όπως έγινε, το 2-0 απέναντι σε μία σκληροτράχηλη ομάδα όπως η Μάλαγα, αυτό είναι που μετράει, αλλά και η ανάγνωση των λαθών, ώστε να παρουσιαστεί άμεσα η απαιτούμενη βελτίωση στη συνέχεια. Το κέρδος του εντός έδρας απόλυτου πριν τις δύσκολες αναμετρήσεις με Μακάμπι εκτός και Χίμκι εντός έδρας μέσα σε 48 ώρες, είναι πολλαπλό, ιδιαίτερα από τη στιγμή που οι τρεις από τους έντεκα που έπαιξαν ήταν λαβωμένοι και βοήθησαν σχεδόν απροπόνητοι και με παυσίπονες ενέσεις. Αυτή συν την μαχητικότητα της Μάλαγα, ήταν και η κυριότερη αιτία που ο Ολυμπιακός δε μπόρεσε να σταθεροποιήσει την απόδοσή του και να εξαργυρώσει πολύ νωρίτερα με νίκη την διαφορά των 15 πόντων που είχε στις αρχές του τέταρτου δεκαλέπτου.

Και όμως, αυτό είναι το φυσιολογικό και όχι η εκπληκτική εικόνα του πρώτου επταλέπτου, όπου ο πίνακας έγραψε 21-4. Οι «ερυθρόλευκοι», παρουσίασαν πολύ καλή και διαβασμένη άμυνα, είχαν σωστές αποφάσεις στην επίθεση, στόχευση και καλή κυκλοφορία της μπάλας. Με τους Παπαπέτρου (εξαιρετικός πάνω στον Νέντοβιτς) και Τόμπσον να δίνουν επιθετικά το έναυσμα, η βραδιά φάνηκε πως θα ήταν εύκολη, όμως οι παίκτες του πανούργου προπονητικά, Ζοάν Πλάθα, είχαν άλλη άποψη. Το δίδυμο ψηλών Μούσλι-Όγκουστιν σε συνδυασμό με την πίεση σε όλο το γήπεδο που εφήρμοσαν οι Ανδαλουσιάνοι, άλλαξαν άρδην το ματς. Η Μάλαγα μείωσε, πήρε έξτρα κατοχές από τα επιθετικά ριμπάουντ που είναι το ατού της, εκμεταλλεύτηκε την κακή πικ εν ρολ άμυνα του Ολυμπιακού και έγινε άκρως απειλητική.

Η αφλογιστία του Πρίντεζη και η έλλειψη σταθερότητας από τους Ρόμπερτς και Στρέλνιεκς, την έκαναν να πιστεύει πως μπορεί να φέρει εντελώς ανάποδα την κατάσταση. Αν μάλιστα το κοντό σχήμα που εφήρμοσαν στο τέλος οι φιλοξενούμενοι και έβαλαν έξτρα προβλήματα στον Ολυμπιακό, είχε κάνει την εμφάνισή του πιο νωρίς στο παρκέ το πράγμα θα ήταν ακόμα πιο δύσκολο. Ιδιαίτερα από τη στιγμή που στο τέταρτο δεκάλεπτο (σύμπτωση επαναλαμβανόμενη θα πρέπει να θορυβήσει) οι πειραιώτες απώλεσαν ξανά διαφορά σχετικής ασφάλειας λόγω έλλειψης συγκέντρωσης, παιδαριώδη λάθη στην επαναφορά της μπάλας, αλλά και στο κατέβασμά της στον επιτρεπτό χρόνο των οκτώ δευτερολέπτων. Η Μάλαγα στο αεροπλάνο της επιστροφής, δεδομένα θα… τραβάει τα μαλλιά της για τις 13 (!) χαμένες βολές, αφού σε όλες τις υπόλοιπες στατιστικές κατηγορίες, υπερίσχυσε ή ισορρόπησε με τους νικητές.

Ίδιο ποσοστό σε δίποντα και τρίποντα, περισσότερα ριμπάουντ, τρία παραπάνω λάθη και δύο λιγότερες ασίστ. Ίσως αυτή η τελευταία στατιστική απεικόνιση συν τις βολές να έκριναν και το παιχνίδι, αν και αυτό που φαίνεται με γυμνό μάτι, είναι άλλο. Ο Ολυμπιακός νίκησε επειδή είχε στο τέλος κομβικούς τους μπαρουτοκαπνισμένους Πρίντεζη και Μάντζαρη, αλλά και περισσότερες λύσεις και ποιότητα σε σχέση με άλλες χρονιές. Και έλλειπαν και δύο… Κρατάει λοιπόν τη νίκη και συνεχίζει, αφού στην παρούσα φάση αυτό είναι που μετράει. Όταν επιστρέψουν οι τραυματίες, αντικατασταθεί ο Τιλί και η ομάδα κάνει κάποιες προπονήσεις και αγώνες μαζί, είναι φανερό πως και το επίπεδο του μπάσκετ θα ανέβει και η σταθερότητα θα αυξηθεί.

Είναι πολύ καλύτερο να μαθαίνει από τα λάθη έχοντας νικήσει. Όπως απέδειξε περίτρανα η 2η αγωνιστική (ήττα της Μπαρτσελόνα στο Βελιγράδι) κανένα παιχνίδι δεν θα είναι εύκολο, ή για να το θέσουμε πιο εύστοχα, τα πράγματα θα είναι πολύ δυσκολότερα, ιδιαίτερα εκτός έδρας, φέτος. Όσο ο Ολυμπιακός παραφράζει το «παίζω και μαθαίνω» σε «νικάω και μαθαίνω», κερδίζει χρόνο, χτίζει χαρακτήρα και αποκτά ψυχολογία, στοιχεία υπερπολίτιμα και για τον φετινό μαραθώνιο.