Όσο όμορφη είναι η νέα Ευρωλίγκα για τον κόσμο και τους παίκτες που… γλιτώνουν την ρουτίνα της προπόνησης και παίζουν περισσότερα παιχνίδια, τόσο εύκολα μπορεί να εκθέσει τον οποιονδήποτε στην εξαγωγή συμπερασμάτων. Ο ρυθμός της είναι τέτοιος, που μετά από δύο καλές νίκες θα ακολουθεί μία κακή ήττα και πάει λέγοντας. Είναι λοιπόν δεδομένο πως δε χρειάζεται ενθουσιασμός και εφησυχασμός μετά από μία καλή εβδομάδα, όπως η προηγούμενη του Ολυμπιακού, ούτε καταστροφολογία και απογοήτευση μετά από ένα αναπάντεχο (;) αποτέλεσμα.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Το ερωτηματικό στην παραπάνω λέξη, δε μπήκε τυχαία. Όσοι παρακολουθούμε από κοντά αυτή την ομάδα, φοβόμασταν πολύ τη Μακάμπι και δυστυχώς, δικαιωθήκαμε. Όχι μόνο διότι, όπως αποδείχθηκε, ο Ολυμπιακός δεν είχε προετοιμαστεί κατάλληλα αγωνιστικά και πνευματικά, αλλά κυρίως διότι έτσι όπως είναι δομημένοι οι «ερυθρόλευκοι», δεν τους ταιριάζει το μπάσκετ… αλάνας που παίζει η ομάδα του Ισραήλ. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν πρέπει ο Σφαιρόπουλος και οι παίκτες του να δουλέψουν πολύ και σε αυτό το κομμάτι και να το αλλάξουν. Η Μακάμπι αντί να βρει απέναντί της έναν Ολυμπιακό που «δάγκωνε» στην άμυνα και πάλευε για κάθε κατοχή, συνάντησε την ημέρα των Ευχαριστιών για τους Αμερικανούς ένα σύνολο που την άφηνε να σκοράρει με κάθε τρόπο, να βρει ρυθμό και να πιστέψει στη νίκη. Πήρε λοιπόν το διπλό και είπε και… ευχαριστώ, αφού με τον δικό του τρόπο παιχνιδιού στην επίθεση, την έκανε να φαίνεται οργανωμένη και αμυντικά να μοιάζει με… ογκόλιθο.
Σε ένα βράδυ που σχεδόν όλα τα ατού των «ερυθρόλευκων» πήραν κακό βαθμό, ήταν λογικό από τη στιγμή που το παιχνίδι πήγε στο μη οργανωμένο μπάσκετ και στο ατομικό ταλέντο η πλάστιγγα να γείρει προς τη Μακάμπι. Διότι έχει παίκτες που στην καλή τους μέρα μπορεί να κερδίσουν την καλύτερη ομάδα της Ευρώπης και στην κακή να χάσουν από ομάδα Eurocup. Όμως ο Ολυμπιακός έκανε όλα όσα έπρεπε να κάνει για να χάσει, με την τελική διαφορά των επτά πόντων να είναι τιμητική. Στο χειρότερό του παιχνίδι στο ΣΕΦ τα τελευταία χρόνια, έχασε την ευκαιρία να μπει στην επόμενη «βατή» πεντάδα αγώνων με ρεκόρ 6-3 και να ατενίζει με μεγαλύτερη αισιοδοξία το τελικό του πλασάρισμα. Έχει όμως αρκετό χρόνο να διορθώσει τις επιδόσεις του, ίσως όχι τόσο πολύ για να λύσει τα προβλήματά του, που για ένα ακόμα βράδυ βγήκαν στον «αφρό».
Και δε θα σταθώ στην εύκολη ανάγνωση του 6/33 τρίποντα. Ασφαλώς και έφταιξε και αυτό, αλλά θα υπάρξουν βραδιές που θα μπουν τα σουτ. Δε θα σημαίνει πως όλα θα είναι καλά και ανθηρά. Το χειρότερο είναι ότι ο Ολυμπιακός ενώ είδε πως δεν του βγαίνει από μακριά, δεν είχε εναλλακτικό πλάνο δράσης. Επέμενε στα όρια της... εμμονής να σουτάρει. Με την άμυνα της Μακαμπι καλά ταμπουρωμένη στη ρακέτα, υπήρχαν δύο επιλογές. Η μία να ακουμπήσει τη μπάλα στο χαμηλό ποστ και η άλλη να τρέξει σε κάθε ευκαιρία. Το πρώτο δεν έγινε διότι πλην του Πρίντεζη ο οποίος βρέθηκε σε κακή μέρα, δεν υπάρχει (κακώς) άλλος παίκτης με αυτή την ικανότητα. Έτσι είναι δομημένη η ομάδα και δύσκολα θα αλλάξει αυτό με το υπάρχων ρόστερ. Το δεύτερο όμως, είναι ανεξήγητο. Ο Ολυμπιακός που φτιάχτηκε για να τρέχει και να παίρνει σκορ στο transition, σου δίνει τις τελευταίες εβδομάδες (έγινε και στο ΟΑΚΑ) την αίσθηση πως… φρενάρει. Παρότι ελέγχει το αμυντικό ριμπάουντ.
Χθες, υπάρχει η εξήγηση πως η Μακάμπι είχε καλές επιστροφές διότι έχει αθλητικούς παίκτες, ενώ από τη στιγμή που η περιφερειακή άμυνα και οι βοήθειες (close out) στους παίκτες που σούταραν ήταν κάτω του μετρίου, δύσκολα θα μπορούσε να βγει παιχνίδι στο «ανοικτό» γήπεδο. Παρόλα αυτά ο Ολυμπιακός ούτε καν το επεδίωξε. Αν αυτό συνεχιστεί θα του βγει μπούμερανγκ, ιδιαίτερα αν παρουσιάζει το ίδιο πρόβλημα δημιουργίας στο σετ παιχνίδι. Οι «ερυθρόλευκοι» μοιράζουν 15,3 ασίστ μέσο όρο όντας από τις χειρότερες ομάδες στην Ευρωλίγκα σε αυτό το κομμάτι και της 7,5 της έχει ο Σπανούλης. Σε συνδυασμό με την ραγδαία πτώση των πόντων από το transition, όταν δε μπουν τα μακρινά σουτ και ο Πρίντεζης δεν είναι καλά, η επίθεση ασφυκτιά. Βάλτε και την… ευγενική παρουσία της άμυνας και θα καταλάβετε γιατί ο Ολυμπιακός έχασε από ένα σύνολο καλών παικτών, που πήρε από την αρχή θάρρος και έπαιξε για πρώτη φορά ίσως τόσο στοχευμένα και με συγκέντρωση.
Αντιθέτως, ο Ολυμπιακός έχασε πολύ νωρίς το μυαλό του και επιδόθηκε σε διαγωνισμό άστοχων μακρινών σουτ. Προσπαθούσε, μοχθούσε αλλά με τον λάθος τρόπο. Με τρόπο που θα πρέπει να περάσει για τα καλά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, ειδάλλως τα πράγματα θα δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο. Χρειάζεται λοιπόν η καλή άμυνα να μπει στην ημερήσια διάταξη και να βελτιωθεί σε κάποιες εκφάνσεις της, ζητείται δημιουργία, περισσότερη ευστοχία και πόντοι από τον αιφνιδιασμό Πράγματα δηλαδή που ο Ολυμπιακός έχει δείξει πως μπορεί να τα κάνει, αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο δεν τα έχει σταθερά στο παιχνίδι του.
Το παιχνίδι με τη Νταρουσάφακα πλέον στην Τουρκία έχει ένα πολύ μεγάλο ΠΡΕΠΕΙ. Όσο λαθεύεις στην έδρα σου, τα «διπλά» είναι υποχρέωση, αν θες να παραμείνεις στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας. Ασφαλώς και δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, αλλά όσο η διοργάνωση πλησιάζει στα μισά της, αρχίζουν να ξεχωρίζουν οι ομάδες που αξίζουν να προχωρήσουν από αυτές που θα μείνουν απλή αναφορά. Και ο Ολυμπιακός φτιάχτηκε για το πρώτο. Όσο περνούν οι μέρες, πείθομαι πως πολύ δύσκολα αυτό θα γίνει με τον Γιανγκ σε αυτή τη κατάσταση και τον Μπιρτς να παλεύει μόνος του. Η όποια απόφαση προπονητή και διοίκησης είναι σεβαστή, αλλά η ουσία είναι πως ο Κόλτον Αϊβερσον προστέθηκε χθες στους παίκτες που ευχαριστούν τον σέντερ του Ολυμπιακού για την ευγενική προσφορά. Μακάρι να ο Γιανγκ να διαψεύσει τους πάντες, αλλά με τα μέχρι στιγμής δεδομένα, δεν…
Υ.Γ. Η Μακάμπι φανέρωσε και το πρόβλημα στο «4», καθώς θα υπάρξουν βραδιές που και ο Πρίντεζης δε θα είναι καλά. Όσο και αν προσπαθεί φιλότιμα ο Παπαπέτρου, μόνο βοήθειες μπορεί να δώσει και όχι σταθερή λύση σε αυτή τη θέση.
Υ.Γ.1: Πολλοί παίκτες ψάχνουν σταθερότητα στην απόδοσή τους από παιχνίδι σε παιχνίδι. Δεν είναι μόνο ο Παπανικολάου, απλά ο συγκεκριμένος πρέπει να καταλάβει πως δεν έχει να αποδείξει τίποτα, να ηρεμήσει και να τα βρει με τον εαυτό του. Μόνο έτσι θα βγει στο παρκέ η εξαιρετική εικόνα που έχει στις προπονήσεις.
Υ.Γ.2: Ο περισσότερος κόσμος πάλι γύρισε την πλάτη στην ομάδα. Μετά από δύο μεγάλες νίκες το ΣΕΦ είχε τρεις-τέσσερις χιλιάδες άδεια καθίσματα. Οι απαιτήσεις όμως και οι υποδείξεις παραμένουν υψηλές. Τουλάχιστον οι πιστοί «έσπρωχναν» και φώναζαν ακόμα και στο -18. Μεγάλη κατάκτηση αυτής της ομάδας, αλλά θα πρέπει να την διατηρήσει.
Υ.Γ.3: Άλλα 15 εκατομμύρια Ευρώ από τους αδελφούς Αγγελόπουλους για να είναι τακτοποιημένη οικονομικά η ομάδα. Θυσίες χωρίς τελειωμό, δημοσιοποίηση όλων των στοιχείων και διαύγεια στην κάθε κίνησή τους. Συνδέστε το με το προηγούμενο υστερόγραφο για την στήριξη που θα έπρεπε να έχουν…
Follow @ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
