Κρασνοντάρ όπως Μαδρίτη;

Όταν στην αρχή της περυσινής σεζόν ο Παναθηναϊκός περνούσε δύσκολα, έχοντας…αλλάξει σελίδα και αναγκαζόταν, εκτός από τα αγωνιστικά του προβλήματα, να αντιμετωπίσει και τα… -φυσιολογικά- απόνερα της μετά-Ομπράντοβιτς εποχής, υπήρξαν δύο νίκες που άλλαξαν τον ρου όλης της σεζόν. Η μία, είναι αυτή στην Μαδρίτη κόντρα στην Ρεάλ και η δεύτερη αυτή με τον Ολυμπιακό στον τελικό του κυπέλλου. Έχοντας εξασφαλίσει την πρόκριση στο Top-16, οι «πράσινοι» πήγαν λαβωμένοι στο Κρασνοντάρ για να αντιμετωπίσουν την Λοκομοτίβ και εκτός από εμφατική νίκη, πραγματοποίησαν και την καλύτερή τους φετινή εμφάνιση.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Όσο και αν η Κουμπάν δεν είναι Ρεάλ, ο τρόπος που αγωνίστηκε ο Παναθηναϊκός και η αποφασιστικότητα που έδειξε, γεμίζουν αισιοδοξία ότι η παγωμένη πόλη της Ρωσίας, μπορεί να αποτελέσει το πρώτο σημείο αναφοράς της φετινής του πορείας. Λαμβάνοντας ως δεδομένο το ότι ο Αργύρης Πεδουλάκης και οι συνεργάτες του έπαιξαν και θα παίξουν στο τελευταίο ματς της πρώτης φάσης κόντρα στην Μακάμπι για τη νίκη, αδιαφορώντας σε ποιόν όμιλο –το επιτάσσει το βάρος της φανέλας της ομάδας- θα τον στείλει ενδεχόμενο «δύο στα δύο», ο Παναθηναϊκός έδειξε κόντρα στην ομάδα του Πασούτιν, μέρος των πραγμάτων που μπορεί να κάνει στο παρκέ. Επιβεβαίωσε παράλληλα, πως ο χρόνος και η έλλειψη άγχους για τη πρόκριση, δουλεύουν πλέον υπέρ του και αν δεν είχε και τις συνεχόμενες απώλειες παικτών, τα πράγματα θα ήταν ακόμα πιο ευοίωνα.

Κόντρα στην Κουμπάν, οι νταμπλούχοι Ελλάδας, εκτός όλων των άλλων, μπήκαν για πρώτη φόρα συγκεντρωμένοι σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού, με αποτέλεσμα να μην αναγκαστούν να «κυνηγούν» ανατροπές. Σε ρόλο… κυνηγού μπήκε από νωρίς η γηπεδούχος, που είχε «διαβαστεί» άψογα και δεν μπόρεσε σε καμία στιγμή να βγάλει στο παρκέ τα θετικά της στοιχεία. Ο Παναθηναϊκός «πατούσε» καλά στην επίθεση, είχε ορθολογικές επιλογές έπειτα από καλή κυκλοφορία, αρκετές πάσες και «στηρίγματα» απ’ όλα τα μέλη της εκάστοτε πεντάδας και ευτύχησε να είναι επιβλητικά εύστοχος έξω από τη γραμμή των 6.75 (60%). Περισσότερο θετική εντύπωση προκάλεσε η άμυνα.

Παρότι αντιμετώπισε προβλήματα στο πρώτο δεκάλεπτο στο low post και την…τρέλα του Γιασάιτις, βρήκε στο πρόσωπο του Αντώνη Φώτση τον συνδετικό κρίκο που χρειαζόταν, για να κρατήσει την Λοκμοτίβ των 75 πόντων μέσο όρο στην διοργάνωση στους 7 στο 2ο δεκάλεπτο. Ο αρχηγός της Εθνικής έκανε το καλύτερο του παιχνίδι φέτος, αφού εκτός από αποτελεσματική άμυνα, έβαλε 17 πόντους και μαζί με τον Ούκιτς αποτέλεσαν τα πρώτα «βιολιά» της παραγωγικής διαδικασίας. Ο Διαμαντίδης, στο πρώτο μεγάλο φετινό παιχνίδι που χρησιμοποιείται κάτω από τριάντα λεπτά έχοντας στήριγμα οργανωτικά από τον Ούκιτς, ήταν εξαιρετικός, όχι μόνο για τους 12 πόντους, αλλά κυρίως για τις 7 ασίστ, το μόλις ένα λάθος και τα τρία κλεψίματα και οι Μπράμος-Κάρι ώριμοι και αποτελεσματικοί όταν έπρεπε.

Τα ατού της Λοκομοτίβ Μπράουν, Σίμον, Καλνιέτις και Γουίλιαμς «φρέναραν» πάνω στο αμυντικό τοίχος των «πράσινων», τα ριμπάουντ σε γενικές γραμμές ελέγχονταν από τους παίκτες του Πεδουλάκη, οι οποίοι σε όλα αυτά, πρόσθεσαν δέκα… κλεμμένες μπάλες, επτά λιγότερα λάθη και πέντε περισσότερες ασίστ από την Λοκομοτίβ. Το +16 του πρώτου ημιχρόνου, ουσιαστικά έκρινε και την αναμέτρηση, αφού στην συνέχεια η ελληνική ομάδα έκανε διαχείριση, έχοντας σύμμαχο την ευστοχία στα τρίποντα και την απόφαση του Πασούτιν να δώσει από πολύ νωρίς χρόνο συμμετοχής στα λεγόμενα «δεύτερα». Αυτό ασφαλώς λίγο αφορά τον Παναθηναϊκό, που οφείλει να «χτίσει» πάνω σε αυτή την εμφάνιση και να βελτιώσει ακόμα περισσότερο τα δυνατά του σημεία.

Έδειξε πως παρά τις σημαντικές απώλειες των Ματσιούλις και Παππά, έχει «βάθος» στο ρόστερ για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες, ενώ με την επιστροφή των τραυματιών, δεν έχει τίποτα να φοβηθεί σε όποιον όμιλο και αν «πέσει» στο Top 16. Όπως και πέρυσι, σε λίγες ημέρες έχει μπροστά του ένα ακόμα παιχνίδι «σταθμό», που αν και ημιτελικός, ουσιαστικά δίνει τίτλο. Αν η ιστορία επαναληφθεί, θα το γνωρίζουμε σε λίγα βράδια. Το σίγουρο είναι ότι όπως ο Παναθηναϊκός δεν έγινε υπερομάδα επειδή νίκησε την Κουμπάν, δεν ήταν και καταδικασμένος για αποτυχία, όπως πολύ εύκολα του καταλόγισαν πρόωρα κάποιοι.

Υ.Γ. Έχει γίνει -ορθά- λόγος για την αναγκαιότητα απόκτησης ενός ικανού δημιουργού δίπλα στον Διαμαντίδη, όμως ερωτηματικά δημιουργούνται και στη φροντ λάιν, αφού ήταν εμφανής η αδυναμία των Μπατίστ και Μαυροκεφαλίδη να παίξουν ουσιαστικό ρόλο και να βοηθήσουν, ακόμα και στο καλύτερο φετινό παιχνίδι της ομάδας.

Follow @ZervasNikolaos