Στην ζωή, όσο πιο καλά προετοιμασμένος είσαι για κάτι, τόσο πιο εύκολα το δέχεσαι και το αντιμετωπίζεις. Και όμως, ο Ολυμπιακός των τόσων συνεχόμενων λαθών και υπερπροσπαθειών του να καταργήσει το λογική, ξεπέρασε στην Λυών τον εαυτό του. Διότι κανείς δεν περίμενε πως θα νικήσει με ευκολία την Βιλερμπάν και οι περισσότεροι ήταν προετοιμασμένοι μέχρι και για ήττα, όμως με την θλιβερή του εικόνα και την εμφάνιση σοκ, απέναντι στην ομάδα με το μικρότερο μπάτζετ στην Ευρωλίγκα, έβαλε ακόμα πιο χαμηλά τον ήδη χαμηλωμένο πήχη του.
Γράφει από την Λυών, ο Νίκος Ζέρβας
Διότι όχι μόνο δεν έπαιξε, παρά μόνο πέντε λεπτά, υποφερτό μπάσκετ, αλλά υπέστη την πιο βαριά ήττα του σε πρεμιέρα (-19) από μία ομάδα που είχε οκτώ πρωτάρηδες στο ρόστερ και θα παλέψει για τις τελευταίες θέσεις στην διοργάνωση. Είχε όμως σπίθα στα μάτια, ενθουσιασμό για αυτό που κάνει και κανονική σύνθεση-δομή του rotation της, ήτοι είναι κανονική ομάδα, κάτι που έχει χαθεί εδώ και πολύ καιρό από τον Ολυμπιακό. Στην πιο απαιτητική Ευρωλίγκα όλων των εποχών, παρόμοια βράδια με το χθεσινό θα ακολουθήσουν πολλά, αν οι «ερυθρόλευκοι» δεν αλλάξουν αμέσως ρότα.
Το βέβαιο, είναι πως παρότι είχαν μία εβδομάδα καλών προπονήσεων όλοι μαζί, ήταν εντελώς απροετοίμαστοι, επιβεβαιώνοντας αυτά, που όχι μόνο φάνηκαν στα φιλικά, αλλά από τον σχεδιασμό και τις μεταγραφές. Ασφαλώς και χρειάζεται χρόνος, σαφώς και είναι άδικο να κρίνουμε από μία πρεμιέρα, όμως πόσο εύκολο είναι ομαδικά να λειτουργήσει εύρυθμα κάτι από το οποίο λείπουν βασικά γρανάζια και πόσο εύκολο είναι ένας κακός και ατάλαντος παίκτης να γίνει έστω μέτριος και υποφερτός; Θα δείξει…
Για την ώρα, ο Ολυμπιακός έπαιξε στο «Αστρομπάλ» άθλιο μπάσκετ. Εμφάνισε ένα συνονθύλευμα με τραγική επικοινωνία, χωρίς σύνδεση, ανύπαρκτες περιστροφές στην άμυνα και επίθεση χωρίς κανένα σαφές πλάνο, πέρα από το πρώτο πεντάλεπτο. Ακόμα να καταλάβω γιατί άλλαξε μετά από το τάιμ άουτ τα 4/5 της πεντάδας ακαριαία ο Μπλατ. Η Βιλερμπάν με μία απλή αλλαγή σχήματος και τακτικής (σ.σ. έπαιξε με δύο σέντερ ταυτόχρονα και έκανε παγίδες στο ποστ), πήρε άμεσα το μομέντουμ φόρτσαρε και ήλεγξε απόλυτα τον ρυθμό μέχρι το τέλος. Όταν βρήκε αυτοπεποίθηση, άρχισε να σκοράρει και από μακριά και έκανε ό,τι ήθελε στο παρκέ.
Από την άλλη, ο Ολυμπιακός έκανε συνεχώς λάθη σε αιφνιδιασμό «τριών εναντίον δύο» με τη μπάλα να πηγαίνει στην εξέδρα, είχε λάθος αποστάσεις, παρουσίαζε μπερδεμένα σχήματα και παίκτες γεμάτους ατολμία και ξενέρωμα στα μάτια τους. Είδαμε το… Παγκόσμιο φαινόμενο των τεσσάρων σερί αμυνών με καλάθι και φάουλ για τον αντίπαλο, το ένα μάλιστα αντιαθλητικό! Έλλειψη συγκέντρωσης, προπόνησης και εμπειρίας μαζί. Με άμυνα με αλλαγές, που από πέρυσι έχουν δείξει πως δεν βγαίνουν με το υπάρχων υλικό, με λέι απ να πηγαίνουν πίσω από το ταμπλό, κοινώς με κάκιστη ομαδικά και ατομική αντίδραση. Όταν μαζεύεις 15 επιθετικά ριμπάουντ και δεν αξιοποιείς με πόντους ούτε το 30% εξ’ αυτών, το -19, θα γίνει -30 στις έδρες των πιο ποιοτικών αντιπάλων.
Ποιος όμως περίμενε κάτι πολύ διαφορετικό, όταν εδώ και καιρό ο κόουτς Μπλατ και η ομάδα γενικότερα έχει καταργήσει την μπασκετική λογική; Ο Ολυμπιακός επέλεξε δύο μέτρια ως κακά πλέι μέικερ και αφήνει έξω τον Κόνιαρη που στην παρούσα φάση θα ήταν πολύ πιο χρήσιμος (καλύτερα να επενδύσεις σε κακές εμφανίσεις ελλήνων στην τελική και όχι σε…Τσέρι) και παίζει με ένα μόνο σέντερ, προσπαθώντας να πείσει πως ο Ρούμπιτ δεν είναι πάουερ φόργοουρντ. Ίδιο λάθος με πέρυσι στη συγκεκριμένη περίπτωση (σ.σ. ΛεΝτέι), οπότε χωρίς πληρότητα στις θέσεις «1» και «5», η υπόλοιπη συζήτηση πάει περίπατο.
Ποιοτικά η ομάδα είναι χειρότερη ακόμα και από πέρυσι, αλλά και με ακόμα πιο μπερδεμένη δομή, αφού έχει γεμίσει με πολλούς που κάνουν παρόμοια πράγματα στο παρκέ στις ίδιες θέσεις. Με αποκλειστική ευθύνη του προπονητή, ο οποίος ναι μεν έχει να διαχειριστεί ένα μικρό μπάτζετ σε σχέση με αυτά των ανταγωνιστών, όμως ήδη 3-4 συνάδελφοί του με τα μισά χρήματα, έχουν φτιάξει πολύ πιο ορθολογικά και γεμάτα ρόστερ, με τρεις παίκτες κανονικούς σε κάθε θέση. Και όπως έχουμε ξαναγράψει, αν στον κόουτς Μπλατ δεν φτάνουν τα 8-9 εκατομμύρια (σ.σ. χωρίς εφορία), θα μπορούσε πολύ απλά να μην είχε δεχθεί να αναλάβει.
Τα λάθη της διοίκησης είναι πολλά και καταγεγραμμένα, όμως αρνούμαι να πιστέψω πως δε μπορείς να κάνεις καλύτερη κατανομή των διαθέσιμων χρημάτων και να φτιάξει κάτι που να συμβαδίζει με τη μπασκετική λογική. Και δε μιλάμε για προκρίσεις, νίκες και θριάμβους, αλλά για απόδοση κανονικού μπάσκετ. Αυτό που βλέπουμε μέχρι ώρας, όχι μόνο δεν βλέπεται και θα οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια σε πολλές και ταπεινωτικές ήττες, αλλά δεν έχει καμία προοπτική σε βάθος χρόνου να λειτουργήσει και να αφήσει μία παρακαταθήκη που να αξίζει την αναμονή. Έχει φανερά χαμηλό ταβάνι και όσο πιο γρήγορα γίνει παραδεκτό, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να αποκτήσει όραμα και ελπίδα. Αυτό που φαίνει πως λείπει το τελευταίο διάστημα και αναζητείται, αρχής γενομένης από τα υψηλά κλιμάκια.
Ο κόουτς Μπλατ, είναι φανερό πως για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά έχει πάει σε λάθος επιλογές για το σύνολο και τη δομή του, πλαισιώνοντας με ακόμα χειρότερο τρόπο δύο τοτέμ για την ομάδα (Σπανούλης στους 4000 πόντους και... συνεχίζει), που βρίσκονται στη δύση της καριέρας τους και δεν τους αξίζει αυτή η κατάσταση. Όπως δεν αξίζει γενικότερα στην οντότητα της ομάδας, αλλά και τον κόσμο της.
Οι αποφάσεις πρέπει να παρθούν αμέσως. Η διοίκηση είναι αυτή που θα αποφασίσει αν θα αφορούν προσθήκες ή αλλαγές και ποιες θα είναι αυτές, όμως αν για μία ακόμα φορά βγει μπροστά ο εγωισμός και δεν γίνει υπερπροσπάθεια για να αλλάξει άρδην η κατάσταση (σ.σ. έτσι και αλλιώς τέτοια ώρα οι πιθανότητες για κάτι τέτοιο είναι λίγες), είναι δεδομένο πως είμαστε ενώπιων μιας ακόμα καταστροφικής σεζόν.
Υ.Γ.1: Επειδή στην αναμπουμπούλα οι… λύκοι χαίρονται, καλό θα είναι αυτoι που αγαπούν πραγματικά την ομάδα να διαχωρίσουν την εικόνα που εμφανίζει για μία σειρά από άλλους λόγους, από την απόφαση της διοίκησης να αποχωρήσει από το κατεστημένο του ελληνικού μπάσκετ. Ακόμα και αν οι «ερυθρόλευκοι» έσκυβαν για μία ακόμα φορά το κεφάλι και παρέμεναν στο πρωτάθλημα, το ίδιο μπάτζετ θα είχαν (ένα εκατομμύριο πάνω-κάτω δεν αλλάζει κάτι), τις ίδιες επιλογές θα έκανε ο προπονητής σε παίκτες, τα ίδια προβλήματα θα υπήρχαν. Όσοι επιμένουν λοιπόν να αποδίδουν την καθίζηση στο «Μέχρι Τέλους», μόνο καλή πρόθεση δεν έχουν και συνεχίζουν να εθελοτυφλούν από συμφέρον, για τον… πάτο που έχει πιάσει το ελληνικό μπάσκετ.
Υ.Γ.2: Το παραπάνω βέβαια, δεν σημαίνει πως οι αδελφοί Αγγελόπουλοι δεν έχουν τεράστιες ευθύνες για τον τρόπο που έχουν επιλέξει επικοινωνιακά να κινηθούν για να στηρίξουν την ίδια τους την απόφαση. Μαζί με τα λάθη που έχουν γίνει στο αγωνιστικό, είναι δεδομένο πως θα έπρεπε από καιρό να έχουν βγει «μπροστά» για να μιλήσουν για όλους και για όλα με κάθε λεπτομέρεια. Επιλέγουν την σιωπή, αυτό εκλαμβάνεται ως αδυναμία απ’ όλους όσοι επιθυμούν την πλήρη αποτυχία τους και έτσι συνεχίζουν ανενόχλητοι… Ίσως ήρθε η ώρα να μπει ένα τέλος και σε αυτό, στο χέρι τους είναι.
Υ.Γ.3: Ο κόουτς Μπλατ είναι από τους καλύτερους στην Ευρώπη και δεν χωρά καμία αμφιβολία. Είναι τέτοια η αξία του που μπορεί κάλλιστα να το αλλάξει το φετινό και να εκτεθούμε άπαντες ευχάριστα. Όμως η μέχρι τώρα πορεία του, δείχνει πως απλά η φιλοσοφία του δεν έχει ταιριάξει με την ομάδα. Και αυτό είναι πρόβλημα...
Follow @ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
