Να λοιπόν που για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, η Ευρωλίγκα επιβεβαιώνει όλα τα κλισέ. Οι τέσσερις φιναλίστ, έχουν από 25% πιθανότητες. Το θέμα είναι να είσαι στο… ραντεβού στην ώρα σου. Και η Μακάμπι όχι μόνο πήγε στη συνάντηση των κορυφαίων, αλλά… έστησε για τα καλά όσους περίμεναν τον Σέρχιο και την παρέα του να σηκώνουν, επιτέλους, ένα τρόπαιο για τη «βασίλισσα;» μετά από 19 χρόνια. Σε έναν από τους ομορφότερους τελικούς που παρακολουθήσαμε ως ουδέτεροι (ο πρώτος που πήγε σε παράταση), η ομάδα του τεράστιου λαού της (respect για μία ακόμα παρουσία τους), μας έριξε όλους στον… κουβά, αφού λίγοι έως ελάχιστοι πιστεύαμε αυτό που είδαμε στο Μιλάνο.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Το πάθος, η ψυχή, η μεθοδικότητα και η καρδιά που έδειξαν ο Ντέιβιντ Μπλατ και οι παίκτες του, σκίζουν σαν… κουρελόχαρτο, όλες τις σημειώσεις για το τεχνικό κομμάτι του τελικού, παρότι και σε αυτό πήραν άριστα. Όμως αν παρακολουθήσει κανείς πως πάλευαν για κάθε μπάλα, ριμπάουντ η καλάθι, θα καταλάβει πως υπερέχουν των αλλαγών στα σκριν, των προπονητικών τρικ και των μεγάλων παικτών. Η έννοια “ομάδα” είναι αυτή που στο τέλος βγαίνει στον «αφρό» και ας έχει συνολικά λιγότερο ταλέντο. Οι τελικοί κρίνονται στην πίστη, την αυταπάρνηση και τη συγκέντρωση. Και η Μακάμπι πήρε σε όλα αυτά άριστα. Ο Ταιρίς Ράις, που πριν λίγο καιρό πάλευε να κάνει το όνομά του γνωστό με τη φανέλα του Πανιωνίου στο κλειστό της οδού Αρτάκης, έδωσε ένα καλό μάθημα στους υπερόπτες αντιπάλους γκαρντ της Ρεάλ.
Έχει το 1/10 του ταλέντου τους, δεν είναι καν οργανωτής, είχε όμως τη πυγμή και τα «καρύδια» να σηκώσει μία ολόκληρη ομάδα στις μικροκαμωμένες πλάτες του. Του αξίζουν συγχαρητήρια και δόξα. Όπως και σε όλη τη Μακάμπι, που έβαλε παρά δύο, εκατό πόντους στο «τρένο» της Μαδρίτης, παίζοντας ουσιαστικά με επτάμιση (!) παίκτες. Ο Ράις ήταν αυτός που έβαλε τη μεγάλη «σφραγίδα» στην εξαιρετική συνολικά προσπάθεια των Χίκμαν, Σμιθ, Τάιους, Μπλου και Σχορτσανίτη, που κράτησαν μόνοι σε απόσταση αναπνοής μέχρι το τέλος την ομάδα τους. Όταν η μπάλα «έκαιγε», το μυαλό της Ρεάλ δεν λειτουργούσε ούτε με… αίτηση, οι μεγάλες, αλλά άκουπες ευρωπαϊκά ντίβες της πάσαραν η μία τη μπάλα στην άλλη για να αποποιηθούν ενδεχόμενη αποτυχία και η έκπληξη ολοκληρώθηκε στην παράταση.
Μέχρι εκείνο το σημείο, αλλά και σε αυτό, ο Πάμπλο Λάσο, που προσπάθησε ανεπιτυχώς να κοροϊδέψει όλη την Ευρώπη πως η ομάδα του δεν έκατσε να χάσει από τη Ζαλγκίρις, κοιμόταν τον ύπνο του… δικαίου ή της σιγουριάς-υπεροψίας, όντας βέβαιος πως η καλύτερη ποιοτικά Ρεάλ που δημιούργησε θα επικρατήσει. Ξέχασε σε σημαντικά για τον έλεγχο του ρυθμού σημεία του αγώνα στον πάγκο τον Σέρχιο Ροντρίγκεθ, αλλά και τον Φελίπε Ρέγες που σε αντίθεση με τον αρνητικό Μίροτιτς, έκανε όλη τη δουλειά στο πρώτο ημίχρονο μαζί με τον «ξεζουμισμένο» Ρούντι. Το γεγονός ότι ο «πολύς», Φερνάντεθ έμεινε στο τέλος από καύσιμα, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στον Ισπανό τεχνικό. Τον περιμένει πλέον ένας γολγοθάς για να πείσει τους διοικούντες αλλά και τον κόσμο της ομάδας πως αξίζει και του χρόνου μία ευκαιρία…
Αρκετά όμως με τους ηττημένους. Θα έχουν χρόνο για να «χωνέψουν» το remake του Λονδίνου που έζησαν, αλλά και να καταλάβουν πως στο μπάσκετ, υπάρχει ένας ανώτερος Θεός που τιμωρεί υπεροψία και… διαλογή αντιπάλων. Η νύκτα ανήκει στη Μακάμπι. Σε αυτήν αξίζουν τα συγχαρητήρια. Διατήρησε τον μύθο που δημιούργησε τα τελευταία δύο χρόνια ο Ολυμπιακός πως τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο και στο τέλος δικαιώθηκε. Ο Μπλατ, «αντέγραψε» το πλάνο του Μπαρτζώκα με τις αλλαγές στα σκριν και απορύθμισε εντελώς την… πυραυλοκίνητη μέχρι απόψε Ρεάλ. Οι παίκτες της έδωσαν και τη τελευταία ικμάδα των δυνάμεών τους, γιατί ίσως ήξεραν πως τέτοια ευκαιρία δύσκολα θα τους ξαναδοθεί. Το «Γιαντ Ελιάου», μεταφέρθηκε για τρεις μέρες στο Μιλάνο και ώθησε μέχρι τη κορυφή τον εξαιρετικό Αμερικανοϊσραηλινό προπονητή και τους μαχητές του.
Το τέλειο φινάλε ήταν αυτό το κίτρινο «ποτάμι» να μη φύγει με σκυμμένο κεφάλι, αλλά υπερήφανο. Το ίδιο ισχύει και για την εμβληματική φιγούρα που λέγεται, Σιμόν Μιζράχι. Υπερήφανα τελειώνει η Ευρωλίγκα και για την Ελλάδα. Ο Σοφοκλής Σχορτσανίτης, πάτησε στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου και δικαιώθηκε. Έχει δουλέψει πολύ, έχει αλλάξει ως χαρακτήρας και του αξίζουν πολλά μπράβο. Ας ελπίσουμε του χρόνου το «γαλανόλευκο» στοιχείο να είναι πιο πολυπληθές…
Και του χρόνου!
Υ.Γ. Το μπάσκετ είναι με διαφορά το ωραιότερο σπορ στον πλανήτη…
Follow @ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
