Η καλή κλήρωση στο παρκέ φαίνεται

Η κλήρωση της Εθνικής με Αργεντινή, Κροατία, Πουέρτο Ρίκο, Σενεγάλη και Φιλιππίνες στον 2ο όμιλο του Παγκόσμιου Κυπέλου μπάσκετ, έφερε μία σχετική ευφορία για την τύχη του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος στα γήπεδα της Ισπανίας. Δανείζομαι την ατάκα της γνωστής διαφήμισης «καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς», την παραφράζω στο «καλύτερα να νικάς και μετά να πανηγυρίζεις», υπενθυμίζω και το ότι και η Φινλανδία εύκολη αντίπαλος θεωρούταν στη Σλοβενία και έχω ολοκληρώσει το μισό σχόλιό μου για τα αποτελέσματα της κληρωτίδας.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Σε καμία περίπτωση δεν λέω πως θα ήταν καλύτερα να ήμασταν σε όμιλο με ΗΠΑ, Φινλανδία, Σερβία, Βραζιλία, όμως αυτό έχει μεγάλη απόσταση από το να θεωρούμε πως η Εθνική θα τερματίσει πρώτη στον όμιλό της. Καλό θα είναι να θυμόμαστε πως μπήκαμε στο Παγκόσμιο με κάρτα ελεύθερης εισόδου –που σωστά διεκδικήθηκε εφόσον έτσι ήταν οι κανόνες και τα χρήματα αντλήθηκαν από χορηγό- και δεν δικαιούμαστε να υποτιμάμε κανέναν. Άλλωστε κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η πλήρης σύνθεση μας, αλλά και των αντιπάλων, οπότε όποιος επιχειρήσει ιδιαίτερη ανάλυση, μάλλον δεν γνωρίζει τους κανόνες του παιχνιδιού.

Η πρόσκαιρη χαρά πάντως, μετριάζεται, έτσι και αλλιώς, από τις διασταυρώσεις στα νοκ άουτ, αφού με καμία από τις ομάδες που λογικά θα περάσουν από τον 1ο όμιλο (Ισπανία, Γαλλία, Σερβία, Βραζιλία) δεν θα είμαστε σούπερ φαβορί, ιδιαίτερα αν δεν γίνουν αυτά που πρέπει μέχρι η αποστολή να μπει στο αεροπλάνο για την Σεβίλλη. Οφείλουμε λοιπόν τα παθήματα των τελευταίων χρόνων να μας γίνουν μάθημα, ώστε να αποφύγουμε νέο κάζο και να πάρουμε αυτό που αξίζουμε, βάσει της ποιότητας και του ταλέντου των παικτών.

Η επόμενη μέρα της κλήρωσης στη Βαρκελώνη, θα πρέπει να σηματοδοτήσει για την ομοσπονδία την λήψη της απόφασης –αν δεν έχει παρθεί ήδη- για το ποιος θα είναι ο διάδοχος του Αντρέα Τρινκιέρι, αφού πρώτα αποδεσμεύσουμε-αποζημιώσουμε και τυπικά τον άνθρωπο. Όλα δείχνουν πως ξεκάθαρο φαβορί είναι ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, αφού ο Φώτης Κατσικάρης κρίνεται ακριβός –σπαταλήθηκε μεγάλο ποσό για να είμαστε εκεί- και ο Παναγιώτης Γιαννάκης, που οι πληροφορίες λένε πως είναι στην κορυφή των προτιμήσεων των παικτών, έχει μπλεξίματα με το συμβόλαιό του στην Κίνα.

Όποιος και αν είναι τελικά ο εκλεκτός, -όλοι τους είναι ικανοί οπότε ίσως να μην είναι μείζον θέμα το ποιος θα πάρει το χρίσμα- οφείλει από τη πρώτη στιγμή να μην επαναλάβει τα λάθη των προκατόχων του, να βάλει στεγανά στα αποδυτήρια και να λαμβάνει στο έπακρο όλες τις αποφάσεις. Από το ποιος θα είναι ο φροντιστής, μέχρι το ποιοι θα είναι οι δώδεκα που πλαισιώσουν την αποστολή. Η λογική λέει πως το υλικό που θα υπάρχει φέτος στην προεπιλογή, θα είναι το πιο πλούσιο και ικανό των τελευταίων ετών, οπότε, εκτός του αναγκαίου «ξεκαθαρίσματος», της απαγόρευσης παρεμβάσεων και της σωστής κατανομής ρόλων, οι πιθανότητες επιτυχίας θα αυξηθούν στο μέγιστο, με δύο ακόμα στοιχεία.

Το πρώτο είναι η σκληρή δουλειά, που είναι δεδομένο ότι θα γίνει μια και άπαντες έχουν διάθεση να προσφέρουν για να έρθει μετά από πέντε χρόνια μία μεγάλη επιτυχία. Το δεύτερο και ίσως σημαντικότερο απ’ όλα, είναι η ικανότητα που θα έχει ο νέος τεχνικός ηγέτης στο να εμπνεύσει τους παίκτες. Αν γίνουν όλα αυτά, η κλήρωση θα αποδειχθεί καλή και στο παρκέ και θα έχουμε κάθε δικαίωμα για να πανηγυρίζουμε. Η απόστασή που θα πρέπει να διανύσουμε ως τότε όμως είναι… μεγάλη.

Y.Γ. Όσοι διαμαρτύρονται τόσο έντονα για το ποσό που δαπάνησε η ΕΟΚ για να αυξήσει τις πιθανότητές της στην διεκδίκηση, το καλοκαίρι, όταν ο χορηγός θα τους προσφέρει διαφήμιση για την διοργάνωση, ας μην τη δεχθούν. Σε αντίθετη περίπτωση, θα είναι ανήθικοι...

Follow @ZervasNikolaos