Η δυάδα που νίκησε την αστοχία και το εξαιρετικό Περιστέρι

Το ότι ο Ολυμπιακός με τις απουσίες που έχει και την ελλιπή προετοιμασία που έκανε θα παρουσιαζόταν ανέτοιμος ακόμα και με υποδεέστερο αντίπαλο όπως το Περιστέρι, ήταν λίγο-πολύ αναμενόμενο. Η πρόκριση στον τελικό του Σούπερ Καπ όπου θα αναμετρηθεί με τον Παναθηναϊκό ήρθε με δυσκολία και αυτό είναι που μετράει όμως. Ούτε ασφαλή συμπεράσματα μπορεί να βγουν, ούτε υπάρχει κάποιος λόγος… πανικού, και αυτό θα ισχύει ακόμα και αν δεν καταφέρουν οι παίκτες του Μπαρτζώκα να κατακτήσουν το τρίτο συνεχόμενο Σούπερ Καπ τους. Για αρχή, ας δώσουμε τα εύσημα στο Περιστέρι, που με δέκα νέους παίκτες και πέντε ξένους στο ρόστερ, δείχνει πως θα πρωταγωνιστήσει ξανά.

Παρά την αλλαγή τεχνικής ηγεσίας, ο Γιώργος Λιμνιάτης έχει φτιάξει ένα πολύ καλό σύνολο που παίζει σύγχρονο και γρήγορο μπάσκετ. Παρόλο που για να γίνει αυτό, χρειάζεται ο 40χρονος Βασίλη Ξανθόπουλος να παίξει τρομερά σε οργάνωση, δημιουργία και άμυνα. Μαζί με τους καλούς ξένους που έχουν προστεθεί στο ρόστερ υπάρχουν προϋποθέσεις για κάτι αρκετά καλό. Σίγουρα, σύμμαχος του Περιστερίου ήταν η αστοχία του Ολυμπιακού (7/32 τρίποντα) και η δική του καλή μέρα από μακριά (11/26), όμως σε μεγάλο βαθμό πάλεψε και κέρδισε τις εντυπώσεις. Είναι για τους «ερυθρόλευκους» ανησυχητικό το ότι έχασαν τόσα ελεύθερα σουτ, μέσα από γρήγορη κυκλοφορία και σύστημα; Όχι, διότι για την εποχή το ζητούμενο είναι να βγουν αυτά τα ελεύθερα σουτ μέσα από συνεργασίες. Άλλωστε φέτος ο Ολυμπιακός διαθέτει πολλούς καλύτερους σουτέρ και η λογική λέει πως όταν βρουν ρυθμό η δουλειά θα γίνει πιο εύκολα.

Από εκεί και πέρα, το δίδυμο Βεζένκοβ-Πετρούσεφ ήταν αυτό που ξεχώρισε αναμφίβολα, χωρίς να πάει πίσω η δουλειά που έκανε ο Γουόκαπ στην δημιουργία και οι Βιλντόζα - Γουίλιαμς-Γκος στην απαραίτητη για να έρθει στο τέλος η ανατροπή από το -8 πίεση πάνω στη μπάλα. Οι «ερυθρόλευκοι» έμειναν χαμηλά στις ασίστ (σ.σ. 17) αλλά αυτό ήταν λόγω της αστοχίας, ενώ δεν εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο τα πολλά επιθετικά ριμπάουντ που πήραν. Είχαν μόλις 15 πόντους από 17 έξτρα κατοχές, αλλά στη σούμα της βραδιάς, ήταν και αυτοί που τους έδωσαν στο τέλος την νίκη. Το αυριανό παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό είναι εντελώς διαφορετικό, καθώς η συγκέντρωση θα είναι μεγαλύτερη. Αρνητικό για την ομάδα του Μπαρτζώκα, το γεγονός πως οι «πράσινοι» προκρίθηκαν ξεκούραστα και φύλαξαν δυνάμεις στο τέλος χρησιμοποιώντας Μωραΐτη και Σαμοντούροφ.

Όταν υπάρχει, όμως, ένας τελικός και ένας τίτλος, έστω ο τέταρτος σε σπουδαιότητα, όλα αυτά ξεχνιούνται…

Υ.Γ. Εξαιρετική η προσπάθεια των ανθρώπων της Ρόδου για να είναι όλα έτοιμα και να γίνει το Σούπερ Καπ. Το γήπεδο αν και μισοτελειωμένο είναι πολύ όμορφο, ενώ και ο ΕΣΑΚΕ έχει κάνει πολύ καλή δουλειά οργανωτικά.