Από τις 3 Φεβρουαρίου και την επικράτηση απέναντι στον Ήφαιστο στη Λήμνο, ο Ολυμπιακός αγνοούσε τη νίκη, αφού οι συνεχόμενες ήττες στην Ευρωλίγκα, η αποχώρηση από τον ημιτελικό του κυπέλλου και η έλλειψη αγώνων πρωταθλήματος, του στέρησαν αυτή την ευκαιρία. Στην σύγχρονη ιστορία της ομάδας κάτι τέτοιο δεν είχε ξανασυμβεί, οπότε καταλαβαίνει κανείς πως η επικράτηση, έστω και στο παιχνίδι με τον Άρη, ήταν αναγκαία.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Ο μόνος τρόπος για να βγει μία ομάδα από το αγωνιστικό και όχι μόνο τέλμα άλλωστε, είναι οι νίκες. Μία-δύο τέτοιες ψάχνουν οι «ερυθρόλευκοι» και στην Ευρωλίγκα, για να ηρεμήσουν να σταθεροποιηθούν βαθμολογικά στις θέσεις των πλέι οφ. Για να τα καταφέρουν, θα πρέπει να παίξουν καλύτερο μπάσκετ και ο προπονητής μαζί με τους παίκτες να γίνουν μία «γροθιά» για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Και η διοίκηση φυσικά να συνεχίσει να είναι το ίδιο κοντά όπως τις τελευταίες ημέρες, εξασφαλίζοντας την σιγουριά. Για ένα μεγάλο διάστημα του αγώνα με τον αξιόμαχο Άρη του πολύ καλού προπονητή, Γιάννη Καστρίτη, ο Ολυμπιακός έδειξε καλά στοιχεία στην άμυνά του και επιχείρησε να τρέξει πολύ στο «ανοικτό» γήπεδο, σε πρωτεύοντα και δευτερεύοντα αιφνιδιασμό.
Η πολύ κακή τέταρτη περίοδος που έβαλε τον Άρη μέσα στο παιχνίδι, απλά επιβεβαιώνει πως δύσκολα μέσα σε μερικές ημέρες μπορεί να λύσει όλα του τα προβλήματα. Ίσως να μην τα λύσει μάλιστα και ποτέ φέτος, καθώς τα δομικά σφάλματα του καλοκαιριού τα βρίσκει συνεχώς μπροστά του. Το γεγονός όμως πως συνεχίζει να κάνει πολλά λάθη και να δίνει έξτρα κατοχές στον αντίπαλο. Το κοντέρ έγραψε 17 λάθη και 10 χαμένα αμυντικά ριμπάουντ, απέναντι σε μία ομάδα που παλεύει για να μπει στα ελληνικά πλέι οφ. Όσο αυτό συνεχίζεται, ο Ολυμπιακός πολύ απλά δεν θα συμμετάσχει στα αντίστοιχα της Ευρωλίγκας.
Η συνολική εικόνα λοιπόν παραμένει ακόμα ερωτηματικό και πλην της απόδοσης των Τουπάν-Βεζένκοφ οι οποίοι επιβεβαίωσαν όσους αναρωτιούνται για τον παραγκωνισμό τους, αλλά και του ελπιδοφόρου μηνύματος ετοιμότητας που έστειλε ο Αγραβάνης, το χθεσινό παιχνίδι έχει μία και μόνο υπογραφή. Μπριαντέ Γουέμπερ. Ο Αμερικανός γκαρντ, είχε δείξει καλά στοιχεία ακόμα και από το ντέρμπι του κυπέλλου, συνέχισε με θετικό πρόσημο απέναντι σε Εφές και ΤΣΣΚΑ και χθες, επιβεβαίωσε πως ήρθε για να βοηθήσει σημαντικά. Όχι μόνο γιατί έγινε ο τρίτος παίκτης στην ιστορία της ομάδας που μοιράζει 13 ασίστ στα χρόνια του επαγγελματικού μπάσκετ, μετά τους Παπαλουκά και Τεόντοσιτς στα μακρινά 2001 και 2009 αντίστοιχα, αλλά και για την εν γένει παρουσία του στο παρκέ.
Στην άμυνα είναι παντού (πρέπει όμως να ελέγξει λίγο καλύτερα τα φάουλ του), στα ριμπάουντ πρωταγωνιστεί παρά το μικρό δέμας του και προσδίδει την απαιτούμενη ενέργεια και… προσήλωση που έλλειπε από τα γκαρντ από την αρχή του χρόνου. Αν δουλέψει λίγο περισσότερο τα τελειώματά του, είναι δεδομένο πως θα βρίσκει για αρκετά χρόνια συμβόλαιο στην Ευρώπη και γιατί όχι και στον Ολυμπιακό, που διατηρεί οψιόν ανανέωσής του το καλοκαίρι. Προσοχή, ακόμα είναι πρώιμο να πούμε το οτιδήποτε για την συνολική προσφορά που θα έχει ο Αμερικανός ως το τέλος της σεζόν, ούτε υποστηρίζουμε πως είναι ο… Ντιλέινι. Απλά τα στοιχεία, η διαφορετικότητα και κυρίως η διάθεση που δείχνει στο παρκέ, μας οδηγεί στο συμπέρασμα πως ο κόουτς Μπλατ, επέλεξε έναν παίκτη που θα ασκήσει επιρροή στο παιχνίδι της ομάδας.
Στο συγκεκριμένο θέμα, ο Ολυμπιακός… ταλαιπωρήθηκε αρκετά τα τελευταία επτά-οκτώ χρόνια με τις προσθήκες μεσούσης της σεζόν, καθώς πλην των Λο, Ντόρσεϊ, κανείς δεν πρόσφερε σχεδόν τίποτα και δεν άλλαξε σημαντικά την εικόνα της ομάδας. Ίσως να αδικείται λίγο από το παραπάνω συμπέρασμα ο Γκιόργκι Σερμαντίνι (θετικός στο Final 4 του Λονδίνου), ενώ καλός παίκτης ήταν και ο Μάρντι Κόλινς και με προοπτική ο Κάιλ Γουίλτζερ. Η ουσία πάντως, είναι πως οι επιλογές που έγιναν, λόγω έλλειψης επιλογών αλλά και οικονομικής στενότητας, δεν έλυσαν κανένα πρόβλημα. Ο Γουέμπερ, δείχνει ικανός…
Υ.Γ.1: Εξαιρετική η πρωτοβουλία της ΚΑΕ να συμμετάσχει στην παρουσίαση της ομάδας δίπλα στον τιμ μάνατζερ, Χρήστο Μπαφέ, ο Γιάνναρος Αλαμπασίνης, λίγες ώρες μετά την άνανδρη επίθεση που δέχθηκε από ένα τσούρμο θρασύδειλους στο κολυμβητήριο του Πειραιά. Το παλικάρι (στην κυριολεξία) αυτό και οι γονείς του, έχουν τέτοια δύναμη που τους αξίζουν τα καλύτερα. Με κάλυψε πλήρως επί του θέματος το άρθρο του Τάσου Νικολόπουλου και όσοι δεν το έχετε διαβάσει, μην χάσετε την ευκαιρία.
Υ.Γ.2: Η Κύμη θέλει οι διαιτητές να ζητήσουν συγγνώμη για ένα παιχνίδι και την αλλοίωση ενός αποτελέσματος. Εδώ δεν έχουν καν τιμωρηθεί για τα μάτια του κόσμου η ζητήσει συγγνώμη έχοντας αλλοιώσει πρωταθλήματα θα το κάνουν για ένα παιχνίδι; Με όλο το σεβασμό, μην περιμένετε… τσάμπα. Εδώ σε λίγες ημέρες δεν θα υπάρχει στο πρωτάθλημα μία από τις ιστορικότερες ομάδες της και το αυτί τους (Πολιτεία, Θεσμοί, Ομοσπονδία) δεν… ιδρώνει, στην Κύμη θα «κολλήσει» το παρεάκι;
Follow @ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
