Η εικόνα του τρίτου αγώνα των πλέι οφ με την άνετη επικράτηση της Ζαλγκίρις και την αδυναμία του Ολυμπιακού να την σταματήσει, αντικατοπτρίζει στο μέγιστο βαθμό την κατάσταση στην οποία βρίσκονται στην παρούσα χρονική περίοδο οι δύο ομάδες. Οι λιθουανοί, έπαιξαν για ένα ακόμα παιχνίδι καλύτερα, διάβασαν μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια το παιχνίδι των «ερυθρόλευκων» και στις δύο πλευρές του παρκέ και έκαναν σχεδόν… άκοπα το 2-1.
Γράφει από το Κάουνας, ο Νίκος Ζέρβας
Αυτή τη φορά, εκτός από την ώθηση που είχαν από το κοινό τους και την… δίψα για να μη χάσουν την ευκαιρία να γράψουν ιστορία για την ομάδα τους μετά από δεκαεννέα ολόκληρα χρόνια, ο Γιάννης Σφαιρόπουλος και οι παίκτες του, άλειψαν με βούτυρο το ψωμί τους με τις επιλογές και την απόδοσή τους αντίστοιχα, κάνοντας ακόμα πιο εύκολο το έργο τους. Την ώρα που η Ζαλγκίρις απέδιδε μπάσκετ που δε χορταίνεις να βλέπεις (ιδιαίτερα όταν είναι προϊόν της ομάδας με το δεύτερο χαμηλότερο μπάτζετ στη διοργάνωση) οι «ερυθρόλευκοι» δεν υπήρχαν στο γήπεδο, δεν είχαν αρχή, μέση και τέλος, καμία καινούργια ιδέα στο παιχνίδι τους και χωρίς ενέργεια-δύναμη (ασφαλώς και λόγο τραυματισμών) για να αντιπαρατάξουν την παραμικρή αντίσταση.
Αν κάποιος δεν είχε δει το παιχνίδι και του ανέφερες πως ο Ολυμπιακός είχε τέσσερις περισσότερες κατοχές, θα απαντούσε αμέσως πως αν έχει ηττηθεί θα είναι στη λεπτομέρεια. Και όμως, κατάφερε να χάσει με 20 πόντους, παρότι είχε να διαχειριστεί έστω και οριακά περισσότερες μπάλες. Όταν όμως το πλάνο είναι μονοδιάστατο και στηρίζεται, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, στις εμπνεύσεις του Σπανούλη, ο οποίος έχει δύο και τρεις παίκτες πάνω του, τα… κουκιά είναι μετρημένα. Η Ζαλγκίρις πέτυχε 28 καλάθια στην αναμέτρηση (τα περισσότερα μέσα στο ζωγραφιστό και έπειτα από… ανενόχλητη κυκλοφορία) έχοντας 23 ασίστ! Ανάλογο αριθμό, δε συναντάς ούτε σε… μονό δύο εναντίον δύο και είναι το σημαντικότερο δείγμα της έλλειψης πίεσης και συνεννόησης στην άμυνα.
Ούντρχι και Μίσιτς άλλαξαν εντελώς τον ρυθμό μετά το πρώτο πεντάλεπτο όπου η Ζαλγκίρις ήταν πίσω στο σκορ και την ίδια ώρα ο Ρόμπερτς που είχε κάνει εξαιρετικό ξεκίνημα μετά από καιρό, καθόταν ανεξήγητα νωρίς στον πάγκο. Όταν επέστρεψε, ήταν αργά… Μαζί με την αδυναμία του Μιλουτίνοφ να ακολουθήσει τους αντιπάλους στην άμυνα και την συνεχόμενη στόχευση πάνω του λόγω του τραυματισμού του (σεβαστή η αυτοθυσία του όμως δεν ήταν έτοιμος), αλλά και τη νωθρότητα-έλλειψη τσαμπουκά και εγωισμού που έβγαλαν και οι υπόλοιποι, οδήγησαν την αναμέτρηση σε αυτή την εξέλιξη. «Και λίγοι ήταν», θα πει κανείς όταν παρατηρήσει την πολυφωνία των «στρατιωτών» του Γιασικεβίτσιους σε όλες τις μεγάλες και μικρές λεπτομέρειες του παιχνιδιού και το 99-50 στο σύστημα αξιολόγησης. Κοινώς… ναυάγιο.
Πριν το ταξίδι στο Κάουνας, ήταν το δεδομένο πως ο Ολυμπιακός για να έχει τύχη να γυρίσει την σειρά στην Ελλάδα, θα πρέπει εκτός από ηρωισμό και αυταπάρνηση να παίξει, επιτέλους και καλύτερο μπάσκετ. Διαφορετικό, έξυπνο και με όλους έτοιμους να δώσουν έστω και κάτι στο παρκέ. Αν το έκανε αυτό, ή αν το κάνει έστω και την ύστατη στιγμή, ακόμα και αν αποκλειστεί η απογοήτευση θα μετριαστεί. Όμως η εικόνα όλων είναι απαράδεκτη και παραμερίζει σε μεγάλο βαθμό ακόμα και τις πολλές πληγές, που έτσι και αλλιώς δεν είναι μόνο προϊόν ατυχίας, αλλά και λάθος εκτιμήσεων στην αποκατάστασή τους. Στην πιο κρίσιμη στιγμή της Ευρωλίγκας, ο Ολυμπιακός παίζει κάκιστα, μη μπορώντας να στηριχτεί σε πολλά «βαριά» χαρτιά του (βλέπε Πρίντεζης), ακόμα και για ένα αναθεματισμένο… κάλο.
Αν μία ομάδα έχει γυρίσει πολλές φορές από τέτοιες καταστάσεις είναι ο Ολυμπιακός, αλλά αυτή τη φορά η ανωτερότητα της Ζαλγκίρις σε συνδυασμό με τη δική του εικόνα, δεν του δίνει πολλά περιθώρια για να ελπίζει. Μοιάζει σαν έναν ναυαγό, που σε αντίθεση με τις άλλες φορές στο πρόσφατο παρελθόν που είχε γύρω του πολλά στηρίγματα για να επιπλεύσει, να επιβιώσει και στο τέλος να βρει στεριά, φέτος έχει μία πολύ λεπτή σανίδα σωτηρίας ή ένα… ξεφούσκωτο σωσίβιο. Μένει να δούμε αν θα τα καταφέρει και τώρα…
Υ.Γ.1: Αυτές οι ώρες είναι οι πιο κρίσιμες του… πολέμου. Απαιτούν αυτοκριτική, group therapy και αποφάσεις. Ποτέ δεν είναι αργά για τέτοιες. Πολλές φορές αν είναι εύστοχες, αλλάζουν άρδην τις καταστάσεις, ακόμα και να όλα μοιάζουν χαμένα. Αρκεί να υπάρξουν…
Υ.Γ.2: Δεν γίνεται να τρως τα ίδια καλάθια, ακριβώς με τα ίδια συστήματα και τις ίδιες κομπίνες. Στο -7 ο Γιανκούνας κάνει μόνος του 9-0 με τον ίδιο τρόπο. Ας θιχτούν επιτέλους κάποιοι εγωισμοί…
Follow @ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
