Εθνική απόλαυση

Τα σημάδια είχαν φανεί στα τρία πρώτα παιχνίδια. Απλώς η πλούσια εμπειρία των προηγούμενων «χαστουκιών» μας κρατούσε και μας κρατάει με τα πόδια στο έδαφος. Αν όμως η πολυτάλαντη Κροατία ήταν ο πρώτος σκόπελος σε αυτό το Παγκόσμιο, η απολαυστική Εθνική τον προσπέρασε χωρίς καν να τον… δει. Απέδειξε-απάντησε στον συμπαθή Ρέπεσα πως μπορεί και στα δύσκολα, αναδεικνύοντας ξανά τα στοιχεία για τα οποία ξεχωρίζει μέχρι τώρα σε αυτό το τουρνουά. Και κάτι ακόμα… Έδειξε πως μπορεί να κερδίζει τα ματς με βασικό πυλώνα και την άμυνα.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Η Ελλάδα έκανε το «τέσσερα στα τέσσερα» χωρίς να κινδυνεύσει δευτερόλεπτο. Είχε από το πρώτο λεπτό τον έλεγχο του ρυθμού και δεν επέτρεψε ποτέ στην Κροατία να επιβάλει τον δικό της. Για ένα ακόμα βράδυ οι αιφνιδιασμοί και το θέαμα έδιναν και έπαιρναν, η μπάλα κυκλοφορούσε γρήγορα στην επίθεση, με ελάχιστα λάθη (10), οι έξτρα πάσες έβγαιναν η μία μετά την άλλη και η εξέδρα στη Σεβίλλη, έβγαζε συχνά-πυκνά το επιφώνημα «ωωωωω». Ο μεγάλος Νίκος Ζήσης τελείωσε το ματς με 10 ασίστ (μία περισσότερη απ’ ότι όλη η Κροατία), η Εθνική είχε και πάλι επιθετική πολυφωνία με τους Παπανικολάου, Καϊμακόγλου και Μπουρούση να κάνουν ο,τι θέλουν την αντίπαλη άμυνα, αλλά και τους Πρίντεζη, Καλάθη, Σλούκα και Βουγιούκα να προσθέτουν επιθετική ποιότητα όποτε χρειάστηκε.

Και αν όλα αυτά θεωρήσουμε πως τα ξέραμε ή τα περιμέναμε –διαφέρει βέβαια η ποιότητα του αποψινού αντιπάλου- φρονώ πως το παιχνίδι απόψε έγειρε εύκολα υπέρ μας λόγω της άμυνας, του αψεγάδιαστου διαβάσματος του τρόπου που αγωνίζονται οι Κροάτες και της άριστης εφαρμογής του πλάνου του προπονητή από τους παίκτες. Ο καταπληκτικός Παπανικολάου, πέρασε «χειροπέδες» στον Μπογκντάνοβιτς που άρχισε να σκοράρει όταν όλα είχαν κριθεί, ενώ η ομαδικά άμυνα με βοήθειες πάνω στον Τόμιτς ήταν για σεμινάριο. Οι Κροάτες πέτυχαν 25 πόντους σα ισάριθμα πρώτα λεπτά του αγώνα και αυτό τα λέει όλα. Ο Φώτης Κατσικάρης διαχειρίστηκε για ένα ακόμα βράδυ εκπληκτικά το ρόστερ του και καθοδήγησε άρτια, αφού η Εθνική επιτέθηκε από το χαμηλό ποστ όταν έπρεπε και σούταρε από μακριά όποτε χρειαζόταν.

Εκτός από τη διατήρηση του απόλυτου νικών, αυτό που ευχαριστεί ιδιαίτερα και μας επιτρέπει να… σκάσουμε το δεύτερο χαμόγελο, είναι πως έχουμε καμουφλάρει στο έπακρο την αδυναμία που υπήρχε στο ριμπάουντ με ομαδική δουλειά και προσήλωση. Όσο για τις… βουτιές αυτοθυσίας ακόμα και όταν προηγούμασταν με 17 πόντους και τα ξέφρενα πανηγύρια στον πάγκο για κάθε κατοχή, είναι απόρροια της αλλαγής νοοτροπίας, για την οποία μία πρώτη γεύση είχαμε πάρει πριν καν πατήσουμε Ισπανία.

Πλέον η πρώτη θέση του ομίλου που μας εξασφαλίζει την αποφυγή της υπερηχητικής διοργανώτριας «φούρια ρόχα» στο χιαστί των προημιτελικών –εφόσον προκριθούμε σε αυτό- είναι στα χέρια μας. Όλα θα κριθούν στο μεταμεσονύκτιο ματς με την Αργεντινή που έχει τον ίδιο στόχο. Οι «γκαούτσος» είναι σαφώς πιο ομάδα από την Κροατία και μας περιμένει ίσως η πιο δύσκολη και σκληρή αποστολή. Αμφιβάλει κανείς πως αν παίξουμε όπως μπορούμε θα υποκλιθούν και ο Σκόλα με την παρέα του;

Follow @ZervasNikolaos