Ελάχιστοι έως κανένας δεν περίμεναν η συγκομιδή από το συναπάντημα του Ολυμπιακού με τη Μπασκόνια στη Βιτόρια να βγάλει θετικό πρόσημο στον βαθμολογικό απολογισμό. Οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στους «ερυθρόλευκους», σε συνδυασμό με το ότι οι βάσκοι έπαιζαν το πρώτο παιχνίδι Ευρωλίγκας στην έδρα τους και η εικόνα τους στις εκτός έδρας ήττες ήταν άκρως ανταγωνιστική, έχριζαν γκραν φαβορί τους γηπεδούχους. Απλά, οι φυσιολογικές εκτιμήσεις, επιβεβαιώθηκαν.
Γράφει από τη Βιτόρια, ο Νίκος Ζέρβας
Οι 67 πρώτες λέξεις του προλόγου, αρκούν για να καταλάβει κανείς πόσο… φυσιολογικό φαίνεται πλέον, πόσο έχουν χαμηλώσει οι προσδοκίες και η… αντικειμενική αξία της ομάδας που δύο χρόνια πριν έπαιζε τελικό Ευρωλίγκας. Κρατάμε αυτή την αλήθεια, που από μόνη της, προκαλεί… μελαγχολία και συνεχίζουμε με τα όσα είδαμε στο παρκέ της «Φερνάντο Μπουέσα Αρένα». Έναν Ολυμπιακό που δεν προκάλεσε έκπληξη, καθώς η έλλειψη ποιότητας και συνοχής μίας ομάδας πολύ λάθος φτιαγμένης, δεν του δίνουν τη δυνατότητα ούτε να το… παλεύει και να χάνει με ψηλά το κεφάλι. Με παίκτες που έχουν καταλάβει πως δεν θα συνεχίσουν (Μπόλντγουιν) και δεν κάνουν την παραμικρή προσπάθεια, άλλους που ενώ θα έπρεπε να είχαν βγει «μπροστά» (Παπανικολάου, Κουζμίνσκας) δεν το κάνουν και άλλους που έβγαλαν αντίδραση (Τσέρι, Πολ).
Το να μπεις στη διαδικασία να κρίνεις ατομικά ένα σύνολο που δεν είναι ομάδα όμως, είναι μάταιο. Γιατί τα χαρακτηριστικά των παικτών είναι τόσο αταίριαστα, που ακόμα και ο νέος προπονητής, που από τα πλάνα που καταστρώνει φαίνεται πως διαφωνούσε με πολλές επιλογές του προκατόχου του, μπερδεύει συνεχώς το rotation και τους ρόλους των παικτών. Ασφαλώς και δε φταίει ο Κεμζούρα, αλλά το λάθος στήσιμο του καλοκαιριού, που μαζί με το περυσινό, ήταν τα πιο… εγκληματικά στο αγωνιστικό επίπεδο της σύγχρονης ιστορίας του Ολυμπιακού. Το ότι και οι παίκτες (μηδενός εξαιρουμένου) θα πρέπει άμεσα να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να γίνουν λίγο πιο «σκληροί» (αν μπορούν βάσει χαρακτηριστικών), είναι μία μεγάλη αλήθεια. Τα 19 χαμένα αμυντικά ριμπάουντ και οι 23 πόντοι παθητικό του πρώτου ημιχρόνου από αυτά, είναι και απόρροια αδιαφορίας, έλλειψης συγκέντρωσης, θέλησης και φιλότιμου.
Η Μπασκόνια, όποτε ήθελε πάταγε λίγο «γκάζι» και απομακρυνόταν και αν ήταν στοιχειωδώς πιο εύστοχη από μακριά, θα είχε «καθαρίσει» πολύ νωρίτερα. Στην αντίπερα όχθη ο Ολυμπιακός εκτός από τα ριμπάουντ, ήταν ασύνδετος στην επίθεση, έπαιζε κακή άμυνα προσωπικά και ατομικά, δε βρήκε ποτέ λύση για τον εκπληκτικό σε όλα τα επίπεδα Σενγκέλια και δε μπόρεσε να βρει σκορ μέσα από τη ρακέτα, λόγω και του φοβερού και τρομερού χθες, Φαλ. Επιθετικά χτυπούσε όλες τις αδυναμίες των «ερυθρόλευκων» και παρότι δε βρήκε πολύ δημιουργία (λόγω και των 18 άστοχων τριπόντων) έδειχνε δύο επίπεδα πάνω από τον αντίπαλό της σε ποιότητα, συνοχή και στόχευση.
Έπειτα από τέσσερα επίσημα παιχνίδια, φαίνεται πως είναι μειονέκτημα για την εύρεση ρυθμού το ένα παιχνίδι την εβδομάδα για μια καινούργια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός, που κινδυνεύει να μείνει νωρίς, αν δεν έχει μείνει, εκτός στόχου, αν υπάρχει τέτοιος ρεαλιστικά φέτος. Οι αφίξεις των Ριντ και Ρότσεστι και μία ακόμα κίνηση που ίσως γίνει, είναι δεδομένο πως θα βελτιώσουν όσο περνάει ο καιρός αυτή την κάκιστη εικόνα, όμως δύσκολα θα αλλάξει το «ταβάνι» αυτής της ομάδας, που έχει πολύ χαμηλή δυναμικότητα και κυρίως πολλούς παίκτες που δεν ξέρουν πώς να παίξουν σωστό μπάσκετ, να τοποθετήσουν σωστά το κορμί τους στο παρκέ και να κινηθούν ορθολογικά. Κοινώς… κουτουλάνε, χωρίς η ευθύνη που βρίσκονται σε αυτή την ομάδα να είναι δική τους.
Το μοναδικό στο οποίο δείχνει ότι μπορεί να στοχεύει φέτος για παρακαταθήκη ενόψει της νέας σεζόν ο Ολυμπιακός, είναι να βελτιωθεί αγωνιστικά και να αποφύγει τόσο άοσμες, άχρωμες και άγευστες βραδιές, όπως η χθεσινή στη Βιτόρια. Αν στον… δρόμο του προκύψει κάτι καλύτερο, καλοδεχούμενο, όμως για την ώρα πρώτο μέλημα πρέπει να είναι η βελτίωση και το να κάνει όσο τον δυνατό πιο ποιοτικές «ενέσεις». Για να μην δεχθεί και άλλες πληγές το μέγεθος αυτής της ομάδας στον Γολγοθά που ακολουθεί μέχρι τον Απρίλιο. Σε αυτή την περίπτωση η ζημιά μπορεί να γίνει… ανεπανόρθωτη.
Υ.Γ.1: Οι έχοντες τη μεγαλύτερη ευθύνη που δεν δυνάμωσε πραγματικά το καλοκαίρι η ομάδα για την Ευρώπη (το όφειλαν για να στηρίξουν την ορθή απόφασή τους για την εγχώρια κατάσταση), αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρό οικογενειακό θέμα και είναι γνωστό σε όλους. Ασφαλώς και καλώς δέχονται την κρητική, αλλά έχει τεράστια απόσταση ο μηδενισμός και οι αφορισμοί περί αποχώρησης. Αν μην τι άλλο εκτός από αχαριστία για το παρελθόν και τα εκατομμύρια ευρώ που έχουν ξοδευθεί, δείχνει και έλλειψης ανθρωπιάς και αδυναμίας να στηρίξεις την οικογένειά σου στην δύσκολη στιγμή του.
Υ.Γ.2: Η ομάδα που δεδομένα μπορούσε να κερδίσει οπουδήποτε και σε έκανε να πιστεύεις στο ακατόρθωτο και στις υπερβάσεις, σου εμπνέει πλέον… σιγουριά πως θα ηττηθεί σε όλες τις έδρες. Σκυμμένα κεφάλια, έλλειψη αυτοπεποίθησης και πίστης σε κάθε ματς. Όλοι και όλα κάνουν τον κύκλο τους, όμως εδώ μιλάμε πλέον για το άλλο άκρο…
Υ.Γ.3: Τσέρι και Ρούμπιτ το πάλεψαν σε αντίθεση με τον Κουζμίνσκας ο οποίος απογοητεύει. Όχι ότι είναι ο μόνος βέβαια…
Follow @ZervasNikolaos
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
