Αυτόχειρας Ολυμπιακός, όμως πρέπει να προχωρήσει μπροστά

Όταν ο προπονητής αποδίδει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτό που εκτυλίχθηκε λίγο πριν στο παρκέ, πολλές φορές τα άρθρα περιττεύουν. «Κάναμε ο,τι ήταν δυνατό για να μη νικήσουμε», ήταν η ατάκα του Γιώργου Μπαρτζώκα μετά το… χαρακίρι της πρεμιέρας της Ευρωλίγκας για τον Ολυμπιακό απέναντι στην Ζαλγκίρις. Και έχει απόλυτο δίκιο, διότι μπορεί η ήττα στην πιο απρόβλεπτη διοργάνωση όλων των εποχών και με μεγάλο βαθμό ανετοιμότητας να είναι φυσιολογική, όχι όμως και χωρίς να… καταλαβαίνεις πως έχασες.

Ο Ολυμπιακός μπήκε σε ένα «κλειστό» παιχνίδι με +11 στο τέταρτο δεκάλεπτο και στην κυριολεξία τα έκανε όλα λάθος, για να κάνει νίκη-δώρο στον κακό του… δαίμονα. Ένατη νίκη στα έντεκα τελευταία παιχνίδια και στις δύο έδρες πέτυχε η Ζαλγκίρις, που τολμώ να πω πως δεν θα μας απασχολήσει φέτος όπως τα προηγούμενα χρόνια. Απλά στο κρίσιμο φινάλε, ήταν πιο έτοιμη και με περισσότερα επίσημα παιχνίδια στα πόδια της για να κάνει την απόλυτη μπασκετική κλοπή. Τι έγραψε σε αυτό το διάστημα ο Ολυμπιακός; 3/18 σουτ με 0/8 τρίποντα, έλλειψη λογικής και συγκέντρωσης-αμυντικής αποτελεσματικότητας, ιδιαίτερα όταν αποχώρησε τραυματίας ο Χασάν Μάρτιν και αδυναμία ακόμα και για ένα κρίσιμο ριμπάουντ, απέναντι σε έναν 19χρονο με ύψος 1.93…

Ο Γιοκουμπάιτις, πήρε την… μπουκιά από το στόμα του Ολυμπιακού και έβαψε… μαύρη την πρεμιέρα του. Θα είναι το επόμενο next big thing της Ευρωλίγκας, όμως το θέμα μας είναι οι «ερυθρόλευκοι». Που στο προαναφερθέν διάστημα ήταν βιαστικοί και έκαναν κακές επιλογές. Γκρέμισαν ό,τι με κόπο έχτισαν για δύο δεκάλεπτα, όπου δέχθηκαν μόλις 24 πόντους. Στην γενικότερη… σούμα των αριθμών ήταν καλύτεροι (20-13 ασίστ και 11-15 τα λάθη), όμως πλήρωσαν την ήττα στις λεπτομέρειες. Έχασαν 7-6 σε πόντους από αιφνιδιασμό, 20-13 από λάθη και 11-6 από ριμπάουντ. Η ανορθογραφία των ριμπάουντ φάνηκε στα φιλικά και απόψε στοίχισε. Τα 5/10 τρίποντα του πρώτου μέρους έγιναν 3/14 στο δεύτερο, λόγω και της βιασύνης για να τελειώσει μια ώρα αρχύτερα το ματς.

Κανείς δεν περιμένει στην παρούσα φάση όμορφο μπάσκετ, σταθερότητα και ομοιογένεια. 208 μέρες είχαν να παίξουν επίσημο παιχνίδι, συνθήκη πρωτοφανής. Όμως σε μία τόσο δύσκολη σεζόν, αυτά τα παιχνίδια στην αρχή οφείλεις να τα κερδίζεις έστω και με μισό… ριμπάουντ. Με τόση διστακτικότητα και λάθος αποφάσεις όμως, την πληρώνεις. Πόσο μάλλον όταν πίνεις… θάλασσα όταν τραυματίζεται ένας παίκτης σου (Μάρτιν). Αδικαιολόγητο και ανεξήγητο. Είχε και από αυτά η πρεμιέρα, διότι για Ολυμπιακό μιλάμε. Ευτυχώς ο θετικός κατά τα άλλα Αμερικανός επέστρεψε στο παρκέ, δεν συνέβη όμως το ίδιο και με τον Ζαν-Σαρλ ο οποίος πάει για εξετάσεις.

Και όμως τίποτα δεν προμήνυε αυτό το κάζο. Μετά το κακό δεύτερο πεντάλεπτο της πρώτης περιόδου όπου οι Γκριγκόνις, Λεκάβιτσιους και Γιοκουμπάιτις έκαναν ο,τι ήθελαν, η είσοδος του Τζένκινς, η αμυντική άνοδος του Παπανικολάου και ιδιαίτερα το σχήμα με Σλούκα, ΜακΚίσικ, Χάρισον, Βεζένκοφ και Μάρτιν, είχε βάλει το νερό στο… αυλάκι. Η περιφερειακή άμυνα επέτρεψε μόλις 5 ασίστ σε ένα ημίχρονο στην Ζαλγκλιρις, τα πικ εν ρολ είχαν καλύτερη αντιμετώπιση, ενώ τα 6 λάθη του πρώτου δεκαλέπτου μειώθηκαν αισθητά. Ο Ολυμπιακός χρειάστηκε την δημιουργία του Σπανούλη για να «ξεκολλήσει», δυστυχώς ο Χάρισον δεν συνέχισε όπως στην αρχή, όμως ο επιθετικός του πλουραλισμός τον βοήθησε να πάει στο +11.

Ο διακόπτης γύρισε στο «σβηστό» αγωνιστικά και πνευματικά στο τέλος. Τα ποσοστά ευστοχίας έπεσαν στο ναδίρ, το φυσιολογικό σκαμπανέβασμα για την εποχή, έγινε στο λάθος χρονικό σημείο του αγώνα και η νίκη έκανε… φτερά μέσα από τα χέρια του. Η ήττα είναι κακή, αποδεικνύει πως ο δρόμος που έχει να καλυφθεί είναι μακρύς, όμως θα πρέπει να λειτουργήσει ως «ξυπνητήρι». Να δώσει ακόμα μεγαλύτερο κίνητρο και πείσμα γι’ αυτό που πάει να «χτιστεί» φέτος. Στην Ευρωλίγκα άλλωστε, έχει αποδειχθεί πως το ρητό «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός», δεν ισχύει. Το πρόωρο συναπάντημα με τον Παναθηναϊκό σε μία εβδομάδα στο ΟΑΚΑ, δίνει ευκαιρία για άμεση αντίδραση…

Follow @ZervasNikolaos