Τα δύσκολα πέρασαν, τώρα ο Ολυμπιακός πάει να το πάρει!

Οι πιο όμορφες ιστορίες δεν είναι αυτές που οι ήρωές τους κατατροπώνουν με ευκολία κάθε αντίπαλο και ξεπερνούν άνετα κάθε εμπόδιο μέχρι να φτάσουν στο happy end. Είναι εκείνες που χρειάζεται να μοχθήσουν, ίσως και να φτάσουν ελάχιστα από ένα άδοξο τέλος, αλλά που στο φινάλε κατορθώνουν να πετύχουν το σκοπό τους. Ο Ολυμπιακός βγήκε κάθιδρος, μελανιασμένος και ματωμένος, αλλά… όρθιος και με ψηλά το κεφάλι από ένα συγκλονιστικό Game 5 απέναντι στην άξια Μονακό κερδίζοντας με το σπαθί του το πολυπόθητο εισιτήριο για το Βελιγράδι.

Αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στα παραμύθια, η πριγκίπισσα δεν ήταν το τρόπαιο, αλλά ο αντίπαλος. Ένας όχι απλώς ισχυρός, αλλά απρόσμενα ανθεκτικός αντίπαλος συνδυάζοντας την προφανή του ποιότητα με χαρακτήρα για να αντέξει σε ένα «καμίνι» που ακόμη και μεγαλύτερα μεγέθη θα είχαν λυγίσει νωρίτερα. Η ομάδα του Πριγκιπάτου, όπως δικαίως παραδέχτηκαν όλοι στον Ολυμπιακό, έφτασε τους Πειραιώτες στα όριά τους. Για ένα πολύ μεγάλο, ίσως και το μεγαλύτερο, διάστημα του αγώνα κυριάρχησε φέρνοντας το παιχνίδι στα δικά της μέτρα.

Ο Ολυμπιακός παρασύρθηκε σε ένα μπάσκετ περισσότερο ενστίκτου παρά λογικής και μεθόδου, βούτυρο στο ψωμί της Μονακό. Η προσαρμοσμένη στους «δήμιους» των περασμένων αγώνων Τζέιμς και Μπέικον άμυνα πληγώθηκε κατ’ επανάληψη στην αδύνατη πλευρά από τους ρολίστες Ουατάρα και Λι, οι φιλοξενούμενοι σκόραραν κατά βούληση εκθέτοντας την ερυθρόλευκη οπισθοφυλακή και μπροστά το ένα λάθος διαδεχόταν το άλλο. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ευτύχησε να δει δύο παίκτες που ήταν άφαντοι μετά το Game 1 να κρατούν όρθια την ομάδα τους σε ένα διάστημα που η διαφορά μπορούσε να είχε πάρει διαστάσεις του Game 2. ΜακΚίσικ και Ντόρσεϊ διατήρησαν την απόσταση στο κολακευτικό βάσει εικόνας -7 στο ημίχρονο και στο δεύτερο μέρος όλα άλλαξαν. Ο Ολυμπιακός έγινε επιτέλους σκληρός, αλλά ταυτόχρονα έκανε σε τρίτο και τέταρτο δεκάλεπτο μόνο ένα λάθος! Η πρώτη ζώνη άμυνας της Μονακό κατέρρευσε από τη φθορά Λι και Τζέιμς με φάουλ και ο Σλούκας, απαλλαγμένος από τα «ζιζάνια», επιστράτευσε την εμπειρία του για να «σκοτώσει» μυαλωμένα τους αντιπάλους.

Η Μονακό παρά τα ηρωικά του Τζέιμς παρέδωσε πνεύμα μετά από υπερπροσπάθεια που αξίζει το χειροκρότημα και την αναγνώριση όλων. Όμως, μην κάνετε λάθος, η ομάδα που άξιζε ήταν κι αυτή που τελικά πέρασε στο Final 4. Αυτή που είχε αξιοθαύμαστη σταθερότητα στην κανονική περίοδο, που χτίστηκε μεθοδικά και χωρίς «τρελές» σπατάλες, που είχε την μεγαλύτερη ισορροπία, την καλύτερη χημεία και που προσθέτοντας στη συνταγή το ασίγαστο πάθος και τη λαχτάρα του κοινού της, που παρέσυρε ακόμη και την Έμα Στόουν (!), δεν μπορούσε να χάσει.

Τα δύσκολα είναι πλέον πίσω για τον Ολυμπιακό. Στη σύγχρονη Ευρωλίγκα είναι, δίχως υπερβολή, δυσκολότερο να φτάσεις στο Final 4 μέσα από μια εξαντλητική regular season και 3-5 παιχνίδια-«φωτιά» στα playoffs, παρά να κατακτήσεις τον τίτλο κερδίζοντας δύο νοκ άουτ παιχνίδια. Στους «ερυθρόλευκους» παρουσιάζεται μια ιστορική ευκαιρία. Σε ένα τόσο ανταγωνιστικό περιβάλλον με… αθέμιτο ανταγωνισμό και διεκδικητές με πολλαπλάσια μπάτζετ, ουδείς γνωρίζει πότε ξανά ο Ολυμπιακός θα βρεθεί σε Final 4, μολονότι έχει τις προϋποθέσεις η φετινή πορεία να μην είναι πυροτέχνημα αλλά η αρχή για μια σταθερά πρωταγωνιστική διαδρομή στα πέριξ της κορυφαίας τετράδας. Επιπροσθέτως, για τον Ολυμπιακό που είχε χάσει τους δύο τελευταίους τελικούς στους οποίους έφτασε στο «σπίτι» του αντιπάλου, το 2015 από τη Ρεάλ και το 2017 από τη Φενέρ, συνιστά ευτυχή συγκυρία ότι θα παίξει στο φιλόξενο Βελιγράδι όπου πέρα από το δυναμικό «παρών» του δικού του κοινού θα έχει στο πλευρό του και τη συντριπτική πλειονότητα των ουδέτερων.

Η ιστορία, λοιπόν, του Ολυμπιακού δεν τελειώνει εδώ… Τώρα αρχίζει, για όσα θα ακολουθήσουν στο Βελιγράδι και-γιατί όχι;-τα επόμενα χρόνια.

ΥΓ1: Η λαχτάρα του κόσμου είναι σεβαστή και δικαιολογημένη, αλλά στον Ολυμπιακό θα στοιχίσει αρκετές χιλιάδες ευρώ και πιθανότατα κάποιες αγωνιστικές χωρίς κόσμο ή μακριά από το ΣΕΦ.

ΥΓ2: Ο Μάικ Τζέιμς, έστω και λίγο πριν κλείσει τα 32, έδειξε πιο ώριμος από ποτέ. Όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά και με την κίνησή του να αναγνωρίσει την ανωτερότητα του αντιπάλου και να τον συγχαρεί για την πρόκριση.

*Την Κυριακή τα λέμε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis