Ελλάδα, πέτα όσο πιο ψηλά μπορείς

Λέγονται και γράφονται διάφορα εδώ και βδομάδες για τον πόθο του μεταλλίου, το αν πρέπει να τον βροντοφωνάζουμε ή να είναι ανομολόγητος, για το τι θα συνιστά επιτυχία για αυτή την Εθνική στο Ευρωμπάσκετ, αλλά και το τι θα δώσει συνέχεια στον κύκλο των αποτυχιών…

Επιτρέψτε μου να μην μπω σε αυτή τη διαδικασία. Όχι για να το αποφύγω, αλλά γιατί είναι άδικο να μπαίνει διαχωριστική γραμμή μεταξύ επιτυχίας και αποτυχίας στα μετάλλια, την τετράδα, την οκτάδα ή παραπίσω, εκτός φυσικά κι αν είναι τόσο προφανές. Αν, όμως, ο μη γένειτο, η ελληνική ομάδα παίξει στα προημιτελικά με μια Σλοβενία ή μια Γαλλία και ηττηθεί από ομάδες που στην πράξη θα αποδειχτούν καλύτερες και πιο έτοιμες, πώς μπορεί κάποιος ελαφρά τη καρδία να μιλήσει για στραπάτσο; Ή αντίστοιχα, αν έχει ρέντα στα σταυρώματα και δεν βρει μπροστά της κανένα μεγαθήριο (πράγμα μάλλον αδύνατο) ως την τετράδα, δεν θα ήταν υπερφίαλο να μιλάμε για άθλο;



Η μοναδική και πιο δίκαιη απαίτηση που μπορεί να έχει κάποιος από την Εθνική ομάδα αυτόν τον Σεπτέμβρη είναι να φτάσει εκεί που πραγματικά μπορεί. Όχι βάσει αυτού που έχουμε στο μυαλό μας εμείς, αλλά βάσει αυτού που θα παρουσιάσει στο γήπεδο. Και για το οποίο-πόσο καλό ή όχι αρκετό μπορεί να αποδειχτεί-δεν μπορούμε δυστυχώς να έχουμε ασφαλή άποψη ακόμη. Αιτία, ότι δεν είδαμε την ελληνική ομάδα πλήρη ούτε σε προπόνηση, από την πρώτη Αυγούστου μέχρι και έναν μήνα μετά.

Ο Δημήτρης Ιτούδης υπό κανονικές συνθήκες θα είχε βάλει στον διάδρομο απογείωσης την ομάδα από την πρώτη μέρα της διοργάνωσης με στόχο να απογειωθεί στα νοκ άουτ, αλλά οι ατυχίες τον υποχρεώνουν να αρχίσει τα επίσημα ματς στο Ευρωμπάσκετ εντάσσοντας σταδιακά τους ταλαιπωρημένους από τραυματισμούς παίκτες στην ομάδα, με στόχο πλέον να είναι όσο πλησιέστερα γίνεται στο 100% στα νοκ άουτ, δηλαδή σε περίπου 10 μέρες. Αν αυτό το 60-70% σε επίπεδο ρόστερ και ετοιμότητας ομάδας είναι αρκετό για να αποφύγει η Εθνική ομάδα από νωρίς τα δύσβατα μονοπάτια, μένει να φανεί.

Κι αν για το πόσο καλή είναι τελικά η Εθνική ομάδα κι αν αυτό αρκεί για μετάλλιο απάντηση δεν έχουμε, αυτό που δεν χωρά αμφιβολία είναι πως όλοι έχουν συστρατευτεί με στόχο το καλύτερο δυνατό για τη χώρα. Λέει πολλά για το πόσο εμπνέει αυτή η ομάδα και πόσο πιστοί είναι οι «στρατιώτες» η στάση των λαβωμένων της προετοιμασίας. Του Παπαγιάννη που στη θέση του άλλος δεν θα «χαράμιζε» έναν Αύγουστο σε θεραπείες με την ελπίδα (και όχι βεβαιότητα) πως θα προλάβει το Ευρωμπάσκετ. Του Σλούκα, που για ένα ακόμη καλοκαίρι κάνει αγώνα δρόμου και τον κερδίζει για να ξεπεράσει τραυματισμό και να μην απουσιάζει. Ή του Κώστα Αντετοκούνμπο που σκεπτόμενος την πάρτη του θα μπορούσε να εγκαταλείψει την προσπάθεια όταν χτύπησε για να μην πάθει τίποτα χειρότερο κι ενώ ακόμη δεν έχει συμβόλαιο για τη νέα σεζόν. Όλοι τους όμως έκαναν ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό και δεν διανοήθηκαν ποτέ να απουσιάσουν από το μεγάλο ραντεβού.



Αυτή η διάθεση αυτοθυσίας, από τον κορυφαίο παίκτη του κόσμου μέχρι τα παιδιά απλώς κλήθηκαν για να συμπληρώσουν τις προπονήσεις και από τους βετεράνους της ομάδας μέχρι τον Κασελάκη και τον Μποχωρίδη που αξίζουν τον σεβασμό για την τίμια μάχη που έδωσαν για μια θέση μέχρι να «κοπούν» τελευταίοι, δείχνει πως η Εθνική είναι ομάδα. Κι όταν υπάρχει τέτοια νοοτροπία, δεν μπορεί, θα έρθει και το αποτέλεσμα μέσα στο παρκέ…

Αγωνιστικά, έστω κι από αυτό το μη ασφαλές δείγμα σε φιλικά και προκριματικά Παγκοσμίου, μπορούμε να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα:

-Run Hellas, run: Η Εθνική πρέπει να τρέξει! Κι ας λένε ότι στα κρίσιμα παιχνίδια τα περιθώρια για κάτι τέτοιο στενεύουν. Στα ματς με Σερβία και Βέλγιο πήρε συνολικά 51 πόντους (το 28% της παραγωγής της) στο ανοιχτό γήπεδο. Για να τρέξεις, ωστόσο, πρέπει να κλέβεις ή να έχεις ασφαλές ριμπάουντ. Το πρώτο το είχαμε όλο το καλοκαίρι, το δεύτερο όχι πάντα (11,7 επιθετικά ριμπάουντ κατά μέσο όρο στα επτά ματς του Αυγούστου οι αντίπαλοι), αλλά μεγάλο ελαφρυντικό ήταν οι ελλείψεις στη front line.

-Παράγει μπάσκετ: Ασφαλώς η ελληνική ομάδα πρέπει να είναι αποτελεσματική και σε σετ παιχνίδι. Στα επτά ματς του Αυγούστου, παρότι έλειψαν αρκετές φορές βασικοί δημιουργοί όπως οι Σλούκας και Γ. Αντετοκούνμπο, η Εθνική δεν είχε πρόβλημα να παράξει παιχνίδι. Στα επτά ματς πριν το Ευρωμπάσκετ είχε 21,2 ασίστ κατά μέσο όρο, ενώ σταδιακά μείωσε τον αριθμό των λαθών που έπεσε στα 12,5 ανά αγώνα.



-Η άμυνα είναι εδώ: Η Εθνική έδειξε, παρά τις πολλές απουσίες, αρκετά αποτελεσματική στην άμυνα. Στα επτά ματς του Αυγούστου είχε παθητικό 77 πόντων οδηγώντας τους αντιπάλους σε 18,2 λάθη ανά αγώνα. Η άμυνα με αλλαγές, παρότι έχει περιθώρια βελτίωσης κι ενέχει πάντα τον κίνδυνο της απώλειας ριμπάουντ, μπορεί να αποδειχτεί υπερόπλο, ειδικά αν είναι στο 100% και ο Παπαγιάννης.

-Βαρόμετρο τρίποντα αλλά ΚΑΙ βολές: Οι αντίπαλοι θα στήσουν οδοφράγματα και άμυνες με βοήθειες για να περιορίσουν τον Γιάννη Αντετοκούνμπο. Όταν εκείνος δεν θα μπορεί να τρυπήσει τον τοίχο, θα μοιράζει kick out πάσες που πρέπει να αξιοποιηθούν. Το 32,9% με το οποίο σούταρε η Εθνική ομάδα στα πέντε φιλικά και τα δύο επίσημα είναι ανεπαρκές. Ομοίως και ακόμη περισσότερο το 59% από τη γραμμή τον Αύγουστο με τις 67 χαμένες βολές, όπου θα στέλνουν τακτικά τον άσο των Μπακς (κι όχι μόνο) οι αντίπαλοι.

-Όταν λείπει ο Γιάννης: Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έπαιξε στα τέσσερα από τα επτά ματς Εθνικής τον Αύγουστο. Στα περίπου 112 λεπτά που βρέθηκε συνολικά στο παρκέ, η ελληνική ομάδα ήταν στο +50. Είναι, λοιπόν, σαφές, πόσο ισχυρή είναι η «επίσημη αγαπημένη» με τον Greek Freak στην πεντάδα της. Θα πρέπει, ωστόσο, να είναι αποτελεσματική και στα 10-15 λεπτά που θα ξαποσταίνει στον πάγκο. Στα φιλικά υπήρχαν καλά και κακά διαστήματα ανταπόκρισης χωρίς εκείνον στο παρκέ, αλλά η αδυναμία μπορεί να καμουφλαριστεί κι άλλο αν η Εθνική είναι πλήρης.

Με την ευχή, λοιπόν, να φτάσει η Εθνική όσο ψηλά μπορεί, προσμένουμε την πρεμιέρα με την υπερταλαντούχα αλλά παραδοσιακά ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο Κροατία. Και η ομάδα όλων των Ελλήνων μπορεί να φτάσει ψηλά. Πολύ ψηλά!

YΓ: Η νίκη της Γερμανίας επί της Γαλλίας δείχνει όχι μόνο πως οι οικοδεσπότες είναι μια εξαιρετική ομάδα, αλλά και ότι κάθε... σχέδιο μπορεί να ανατραπεί. Πλέον είναι πολύ πιθανός αντίπαλος της Ελλάδας στα προημιτελικά. Όμως είπαμε, δεν κοιτάμε τόσο μακριά. Πρώτα το Μιλάνο και η Κροατία, μετά το Βερολίνο και τα νοκ άουτ.



*Την Κυριακή τα λέμε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis