Ολυμπιακός: Από ατυχία οι Βέλντε, Γιάρεμτσουκ δεν καθάρισαν ένα παιχνίδι που άρχισε με μία τραγική φάση

· Λίγες ώρες πριν το παιχνίδι με τον Αστέρα είχα εκφράσει την άποψη στο ραδιόφωνο ότι το πρώτο που έπρεπε να κάνει ο Ολυμπιακός ήταν να μπει δυνατά στο παιχνίδι και με focus ως το τελευταίο λεπτό, διαφορετικά θα είχε πρόβλημα.

· Ξεκινάει λοιπόν ο αγώνας και το σκορ ήταν 0-1 στο 5ο λεπτό! Σε μία φάση που πρέπει να διδάσκεται στις προπονήσεις για το τι δεν πρέπει να κάνουν οι αμυντικοί μίας ομάδας!

· Πρώτα ο Κοστίνια, που βρέθηκε σε θέση δεξιού εξτρέμ (!) να μαρκάρει τον αντίπαλο αριστερό μπακ, την στιγμή κατά την οποία είχε σπεύσει, σωστά, να τον μαρκάρει τον Άλβαρες, ο δεύτερος επιθετικός, ο Κωστούλας. Αντί να έχει επιστροφή στη θέση του ο Πορτογάλος δεξιός μπακ, άφησε παντελώς μόνο του τον αντίπαλο έξω αριστερά Μπαρτόλο.

· Στη συνέχεια ο Πιρόλα, που πήγε ξεκάθαρα δεύτερος πάνω στη φάση και καθόλου aggressive κι άφησε τον Γιαμπλόνσκι να ελιχθεί με όλη του την άνεση και να περάσει την πάσα στον Μπαρτόλο, που περίμενε μόνος του από αριστερά, καθώς ο Έσε δεν ήταν εύκολο να καλύψει το κενό του χωρίς λόγο προωθημένου Κοστίνια.

· Και τέλος ο Ορτέγκα, που δεν είχε την στοιχειώδη εξυπνάδα να τραβηχτεί από την άμυνα του, όπως τουλάχιστον έκανε ο Πιρόλα διορθώνοντας την προηγούμενη κακή του κίνηση, για να βγάλει οφσάϊντ τον Μπαρτόλο. Ο Αργεντίνος έμεινε κολλημένος στη θέση του, με συνέπεια να καλύπτει τον κυνηγό του Αστέρα, παράλληλα δε με την ακινητοποίηση του άφησε τον έξω δεξιά Καλτσά παντελώς μόνο του να φύγει προς την περιοχή του Τζολάκη για να υποδεχθεί την πάσα του συμπαίκτη του (Μπαρτόλο).



· Ατυχώς ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με τον χειρότερο τρόπο ένα παιχνίδι που όλοι καταλαβαίναμε ότι θα ήταν δύσκολο. Κι αυτό το πράγμα τον ακολούθησε σε όλο το παιχνίδι, παρά την γρήγορη ισοφάριση, πολύ απλά γιατί ο Αστέρας είχε πάρει ήδη καλή ψυχολογία από το γκολ μόλις στο 5’. Μία ψυχολογία που ποτέ, άλλωστε, δεν έχασε, αφού ποτέ δεν βρέθηκε πίσω στο σκορ.

· Κι όταν βάζεις ένα γκολ τόσο εύκολα και τόσο γρήγορα μέσα στο Καραϊσκάκη, αυτόματα παίρνεις κουράγια και για άλλα πράγματα. Είδαμε, εξάλλου, ότι στο 77΄ ο Αστέρας δεν ήταν καθόλου μακριά από το 1-2 σε εκείνη τη φάση στην οποία αρχικά ο Κοστίνια δεν μπόρεσε να καθαρίσει μία ψηλή μπαλιά κι ο Πάλμα δεν μπήκε δυνατά για να αποτρέψει τη σέντρα του αντίπαλου μπακ (Χουχούμη), ενώ στην κατάληξη της ο Ορτέγκα ήταν λες και κοιμήθηκε, περιμένοντας τον αντίπαλο εξτρέμ (Ρετζίς) να πεταχτεί πρώτος στην μπάλα.

· Η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός έπεσε στην καλοστημένη παγίδα του Αστέρα, με την καλά οργανωμένη άμυνα που ξέρει να φτιάχνει ο Παντελίδης, και με την προσπάθεια να εκμεταλλευθεί κάποιους χώρους μπροστά η, κάποια στατική φάση-θυμηθείτε δύο απευθείας φάουλ του Άλβαρες που δεν τα λες ακίνδυνα. Γενικά ο Αστέρας μπορεί να μην έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, αλλά τα έδωσε όλα, παρότι του έλειπαν δύο καλοί του παίκτες στα χαφ (Μούμο κι Έντερ) και έχασε και δύο ακόμη με αναγκαστικές αλλαγές (Μπαρτόλο και Ντέλι).



· Η Τρίπολη κινδύνευσε περισσότερο προς το τέλος του αγώνα, όταν μπήκαν στον Ολυμπιακό παίκτες με φρεσκάδα, που είτε έπρεπε να είχαν ξεκινήσει από την αρχή (βλέπε Βέλντε), είτε έπρεπε να είχαν περάσει πολύ νωρίτερα στο παιχνίδι (βλέπε Γιάρεμτσουκ). Απλά ήταν άτυχοι και δεν καθόρισαν το παιχνίδι, ο πρώτος με το δοκάρι που είχε ένα λεπτό μετά την είσοδο του στο ματς κι ο δεύτερος με τις δύο ευκαιρίες του στο 92΄ και στο 94’.

· Ακόμη κι ο Πάλμα στην πρώτη του εμφάνιση ήταν αρκετά καλός, αν και λίγο «σφιχτός» ακόμη, ενώ αν έμπαινε κι ο Όρτα αντί του Γκαρθία θα ήταν θεωρώ ακόμη πιο δημιουργικός ο Ολυμπιακός στο φινάλε.

· Τώρα, για τον διαιτητή Τσακαλίδη αρκεί μία παρατήρηση: σε ματς με 22-4 τελικές, με κόρνερ 12-0 και κατοχή μπάλας 69-31% έδωσε φάουλ 13-14!!! Δεν είμαστε βλάκες, καταλαβαίνουμε…