Ολυμπιακός: Η επιλογή του Πιρόλα αντί του Κάρμο και το «οκτώ χρόνια μετά» του Ρέτσου

· Ο Μεντιλίμπαρ λοιπόν επέλεξε τους Ρέτσο και Πιρόλα ως κεντρικό αμυντικό δίδυμο του Ολυμπιακού στη ρεβάνς με την Μπόντο/Γκλιμτ.

· Είχε ο έμπειρος προπονητής και την άλλη επιλογή, των Μπιανκόν και Κάρμο, που είχαν παίξει στη Νορβηγία και από τους οποίους προφανώς δεν είχε μείνει ευχαριστημένος, με βάση και το τελικό σκορ (0-3). Η επιλογή του Ρέτσου από τον Μπιανκόν μοιάζει πιο εύκολη, πάντως, σε σχέση με εκείνη του Πιρόλα από τον Κάρμο. Υπό την έννοια ότι αφενός μεν ο Ρέτσος θεωρείται ο βασικός δεξιός στόπερ του Ολυμπιακού, αφετέρου δε ο Κάρμο θεωρείται ο βασικός αριστερός στόπερ της ομάδας.

· Μπορεί κάποιος να βάλει και την παράμετρο ότι ο Ρέτσος μόλις είχε επιστρέψει μετά από απουσία ενός και πλέον μήνα λόγω τραυματισμού. Για την ακρίβεια, είχε γυρίσει στην δράση μπαίνοντας αλλαγή στο 80ο λεπτό στο πρώτο ματς με την Μπόντο και είχε παίξει όλο το 90λεπτο με τον ΟΦΗ, σε ένα παιχνίδι στο οποίο είχε καλές και κακές στιγμές, αλλά μέσα από αυτό βοηθήθηκε να βρει τον ρυθμό που του έλειπε.

· Δεν ξέρω αν το σκέφτηκε περισσότερο ο Μεντιλίμπαρ το δίλημμα Πιρόλα ή Κάρμο, όμως φαντάζομαι ότι δεν πρέπει να ενθουσιάστηκε κιόλας την Πέμπτη στο Καραϊσκάκη από την απόδοση του Ιταλού. Και δεν στέκομαι απλά στη φάση του μοναδικού γκολ των Νορβηγών, όπου ο Πιρόλα ποτέ δεν βρήκε συνεργασία με τους Έσε και Ορτέγκα για το ποιος θα μαρκάρει ποιόν στη σέντρα του Χάουγκε προ του Ρέτσου. Μία φάση που θα μπορούσε να ακυρωθεί εάν ο Πιρόλα τραβιόταν έγκαιρα κι έβγαζε οφσάιντ τον σκόρερ της Μπόντο.



· Γενικά ο Πιρόλα, από τον οποίο στο μεγάλο κάδρο της παρουσίας του στον φετινό Ολυμπιακό δεν μπορούμε να έχουμε παράπονα, νομίζω ότι αυτήν τη φορά έπαιξε σε πιο κάτω επίπεδο από αυτό που θα ήθελε ο προπονητής, έστω και αν κάποιες στιγμές π.χ. βγήκε πρώτος στην μπάλα. Ακόμη και στο ψηλό παιχνίδι είχε και αρκετές κερδισμένες, αλλά και αρκετές χαμένες κεφαλιές, μία εκ των οποίων μάλιστα σε εκτέλεση φάουλ της Μπόντο. Η δε βοήθειά του στο να δημιουργήσει κάτι καλό από πίσω ήταν από ελάχιστη έως μηδενική. Στις δε στημένες φάσεις, στη μοναδική κεφαλιά που πήρε, αστόχησε χαρακτηριστικά.

· Φυσικά δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα έκανε ο Κάρμο, εάν έπαιζε. Μπορεί να ήταν και χειρότερος αυτός. Έχω, όμως, την αίσθηση ότι σε ένα παιχνίδι στο οποίο ο Ολυμπιακός συνεχώς έκανε επιθέσεις, θα ήταν πιο χρήσιμος ο Κάρμο από τον Πιρόλα, αν μη τι άλλο στο κομμάτι της πάσας από πίσω, στο οποίο ο Πορτογάλος δεδομένα διακρίνεται.

· Αυτό το οποίο ξέρουμε είναι ότι ο Ρέτσος ήταν δύο σκαλοπάτια πάνω από τον Πιρόλα στη ρεβάνς με τους Νορβηγούς, έχοντας τόσο χαμηλά, όσο και ψηλά, πάρα πολλές επεμβάσεις, εκ των οποίων τουλάχιστον δύο πολύ δύσκολες, αλλά και όντας πολύ aggressive στο παιχνίδι του, όπως επίσης και βγαίνοντας πολύ συχνά προς την επίθεση, έστω και αν άλλες φορές το έκανε πιο σωστά και άλλες λιγότερο σωστά. Τις δε δύο φορές που πήρε κεφαλιές σε εκτελέσεις κόρνερ, πραγματικά απείλησε την αντίπαλη εστία. Για να καταλήξει στο τέλος να παίξει και… γκολκίπερ για δέκα λεπτά!

· Πραγματικά πιστεύω ότι ο Ρέτσος σε μία τόσο σπουδαία εμφάνισή του σε σημαντικό ευρωπαϊκό αγώνα, και μάλιστα παίζοντας τόσο καλά σε όλα τα κομμάτια του παιχνιδιού, αδίκησε τον εαυτό του κάνοντας τόσο κακή άμυνα στη στιγμή του 0-1. Ακόμη αδυνατώ να καταλάβω γιατί έκανε τέσσερα βήματα προς τα πίσω όταν ήταν στο ένας μ' ένα προ του Χάουγκε, δίνοντάς του τη χρονική δυνατότητα να δει με τον καλύτερο τρόπο που θα στείλει «συστημένη» την μπάλα στον συμπαίκτη του.



· Για να αποδειχθεί ότι αυτό που λείπει από τον εξαιρετικό κεντρικό αμυντικό, και αρχηγό του Ολυμπιακού, είναι η πιο σωστή απόφαση την στιγμή της κρίσιμης στιγμής. Και μου ήρθε στο μυαλό το 1-1 με τη Ρέιντζερς, η φάση του γκολ της ισοφάρισης από τον Ντέσερς, που ο Ρέτσος επέλεξε να κάνει ένα τάκλιν άκαιρο πάνω στον σέντερ φορ των Σκοτσέζων, αντί να πάει πάνω του και απλά να τον εμποδίσει να βρει καλή θέση για να σουτάρει. Με συνέπεια με μία απλή κίνηση ο σέντερ φορ να τον αποφύγει και να πλασάρει εύστοχα.

· Προσωπικά θεωρώ ότι εάν ο Ρέτσος βελτιωθεί περισσότερο σε αυτό τον τομέα, της λήψης των αποφάσεων, δεν θα αργήσει να έρθει για αυτόν προσφορά από σημαντικό κλαμπ σε μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Και ας έχουν περάσει οκτώ χρόνια από τότε που τον είχε αγοράσει η Μπάγερ Λεβερκούζεν με ένα τσουβάλι εκατομμύρια.