Ολυμπιακός: Ο Πάλμα έχει ουσία. Και καλές στατικές φάσεις…

• Πολλά μπορείς να πεις για τα δύο παιχνίδια του Ολυμπιακού με την Μπόντο-άλλωστε έγιναν τόσα πολλά, έξι γκολ, χαμένο πέναλτι, δύο δοκάρια που «ακυρώθηκαν» με οριακά οφσάϊντ, μία αποβολή γκολκίπερ και καμιά 15αριά σπουδαίες χαμένες ευκαιρίες.

• Εγώ θα καταγράψω κάτι πολύ απλό:

Ξεκινάει το παιχνίδι στη Νορβηγία και στα πρώτα 12-13 λεπτά η Μπόντο κερδίζει συνεχώς κόρνερ και φάουλ κοντά στην περιοχή του Ολυμπιακού. Στο τελευταίο από αυτά τα «στημένα», στο 13’, κάνει γκολ κι ανοίγει το σκορ.

Ξεκινάει το παιχνίδι στο Καραϊσκάκη και στα πρώτα 15 λεπτά ο Ολυμπιακός κερδίζει συνεχώς κόρνερ (τρία) και φάουλ (δύο) κοντά στην περιοχή της Μπόντο. Σε κανένα από αυτά τα πέντε «στημένα» ο Ολυμπιακός δεν κάνει κι αυτός ένα γκολ, που θα άλλαζε όλη τη μορφή του παιχνιδιού…

• Πήρε στο ξεκίνημα του αγώνα μία κεφαλιά ο Πιρόλα, αλλά ήταν πολύ άστοχη κι από καθόλου κακή θέση… Δύο λεπτά αργότερα, πήρε μία καλύτερη κεφαλιά ο Ρέτσος, όμως δεν ήταν τόσο δυνατή κι ο καλός γκολκίπερ της Μπόντο είχε τον χρόνο να αντιδράσει… Αυτός ήταν όλος κι όλος ο Ολυμπιακός επιθετικά από στατικές φάσεις, τουλάχιστον έως το 80ο λεπτό…



• Έχω βαρεθεί να γράφω ότι μία καλή στατική φάση, μπορεί να σου πάρει ένα παιχνίδι, από το πιο εύκολο, έως το πιο δύσκολο. Στον Ολυμπιακό πέρασαν έξι ολόκληροι μήνες στους οποίους βλέπαμε «ψηλοκρεμαστές», χωρίς δύναμη και φάλτσα, σέντρες του Τσικίνιο από κόρνερ και φάουλ. Ατελείωτα «στημένα» χωρίς κανένα αποτέλεσμα-τέλος πάντων, με όλο κι όλο ένα γκολ, στην Κρήτη, από κόρνερ και προβολή του Μπιανκόν.

• Πριν κάμποσο καιρό άλλαξε η ομάδα, επιτέλους, εκτελεστή, και ανατέθηκε στον Ρόντινεϊ να κτυπάει τα «στημένα». Τουλάχιστον υπάρχει μία βελτίωση. Όχι θεαματική, αλλά υπάρχει. Είναι ρε παιδί μου πιο απειλητικός ο Ολυμπιακός πλέον σε αυτό το κομμάτι, σαφώς κάτω από το επίπεδο που χρειάζεται, αλλά όχι αυτό που ήταν.

• Και πάλι, όμως, δεν είναι λύση να τα εκτελεί όλα τα κόρνερ και τα φάουλ ο Ρόντινεϊ. Και γιατί δεν είναι ο Βραζιλιάνος κάποιος σούπερ σπεσιαλίστας, αλλά και γιατί πάντα για την αντίπαλη άμυνα είναι πιο εύκολη η αντιμετώπιση όταν έχει τον ίδιο και τον ίδιο εκτελεστή.

• Αυτό που μου άρεσε στο παιχνίδι με την Μπόντο είναι ότι ανέλαβε δύο εκτελέσεις κόρνερ, όταν μπήκε αλλαγή, ο Πάλμα. Και ήταν και οι δύο πολύ αξιόλογες. Στην πρώτη, στο πρώτο δοκάρι, ο Ρέτσος πήρε την κεφαλιά αλλά αστόχησε. Και στη δεύτερη, στην καρδιά της άμυνας, ήταν ο Μπιανκόν που κέρδισε την κεφαλιά, όμως κι εκείνος αστόχησε. Όμως, είδαμε ρε παιδί μου δύο καλές, και διαφορετικές, εκτελέσεις.



• Μοιάζει να έχει να δώσει πράγματα ο Πάλμα και σε αυτό το κομμάτι. Γενικά ο διεθνής κυνηγός από την Ονδούρα έκανε πολλά καλά πράγματα στο λίγο που έπαιξε, αποδεικνύοντας ότι θα έπρεπε να είχε μπει νωρίτερα, για παράδειγμα στη θέση του Τσικίνιο, που από το 60’, οπότε κέρδισε το πέναλτι βάζοντας έξυπνα το πόδι του, έως το 83΄που έγινε αλλαγή, δεν νομίζω να ακούμπησε πάνω από μία φορά την μπάλα.

• Τον Πάλμα τον είδαμε όχι μόνο να έχει τα δύο καλά κόρνερ, αλλά κυρίως να είναι απολύτως «μέσα» στο παιχνίδι. Να έχει ευκαιρία για το 3-1, να κάνει κι άλλο σουτ στο τέλος, να περνάει έξυπνες πάσες συνεργαζόμενος με τον Μπρούνο, να κάνει τάκλιν. Μακάρι να συνεχίσει έτσι, γιατί μου φαίνεται ότι από τους περιφερειακούς κυνηγούς του Ολυμπιακού έχει περισσότερη ουσία (βλέπε ασίστ και γκολ) στο παιχνίδι του όσο ουδείς άλλος.