Ολυμπιακός: Η εξήγηση (;) για τα τρεξίματα και η διαφορά με τις αλλαγές

· Έριχνα μία ματιά στα στατιστικά των δύο αγώνων του Ολυμπιακού με την Μπόντο Γκλιμτ και μου τράβηξε την προσοχή και κάτι ακόμη, πέραν του εξόφθαλμου, της τεράστιας δηλαδή διαφοράς των τελικών και γενικότερα των επιθέσεων μεταξύ των δύο αντιπάλων. Κι αναφέρομαι στα τρεξίματα τους.

· Στο πρώτο παιχνίδι, στη Νορβηγία, η Μπόντο έτρεξε πολύ περισσότερο από τον Ολυμπιακό, πάνω από 10 χλμ! Είχε 121,3 έναντι 110,8. Στη ρεβάνς στο Καραϊσκάκη, πάλι οι Νορβηγοί έκαναν περισσότερα χιλιόμετρα, όμως η απόσταση μίκρυνε σημαντικά, κατά το ήμισυ! Η Μπόντο είχε 114,6 κι ο Ολυμπιακός 109,9. Η διαφορά τους ήταν δηλαδή λιγότερα από 5 χλμ αυτή τη φορά.

· Και το ερώτημα είναι πού οφείλονται αυτές οι διαφορές.

· Μπορείς να πεις για παράδειγμα, ότι η Μπόντο είναι ομάδα που δεν έχει μεγάλους σε ηλικία παίκτες-πάνω από 29 ετών είναι μόνο ο Σάλτνες (32). Κι ο Ολυμπιακός, πάντως, δεν είναι πια κάποια γηρασμένη ομάδα. Υπάρχουν ο Γκαρθία στα 35 κι ο Ρόντινεϊ στα 33. Πάνω από 29, απ΄ όλη την υπόλοιπη ομάδα, είναι μόνο ο Ελ Κααμπί κι αυτός δεν έπαιζε.

· Όπως κι αν έχει, οι Σκανδιναβοί της Μπόντο είχαν καλύτερα τρεξίματα. Πώς, όμως, οι «ερυθρόλευκοι» κάλυψαν τόσο μεγάλη απόσταση στο δεύτερο παιχνίδι σε σχέση με το πρώτο; Μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι ο Ολυμπιακός και στα δύο παιχνίδια έτρεξε το ίδιο, περίπου 110 χλμ. Οι Νορβηγοί, όμως, έτρεξαν στο σπίτι τους εφτά χλμ παραπάνω! Να είναι άραγε θέμα του πλαστικού τερέν, που το έχουν συνηθίσει και τους βοηθάει να έχουν παραπάνω τρεξίματα;



· Μπορεί ο Ολυμπιακός να παρουσίασε μία πιο αθλητική ενδεκάδα στο δεύτερο ματς, συγκριτικά με το πρώτο; Με π.χ. τον Κοστίνια και τον Ρέτσο; Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς εύκολα να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα από αυτό το κομμάτι.

· Το δεδομένο είναι ένα: ότι ο Μεντιλίμπαρ στο Καραϊσκάκη άλλαξε τη μισή ενδεκάδα του σε σχέση με το παιχνίδι στο Μπόντο! Έκανε πέντε αλλαγές, αφήνοντας μόνο άλλους πέντε παίκτες ίδιους, συν τον γκολκίπερ Τζολάκη.

· Στη ρεβάνς λοιπόν ο Κοστίνια πήρε τη θέση του Πάλμα (με προώθηση μπροστά του Ρόντινεϊ), οι Ρέτσος και Πιρόλα τις θέσεις των Μπιανκόν και Κάρμο, ο Γκαρθία έπαιξε αντί του Μουζακίτη κι ο Όρτα αντί του Γιάρεμτσουκ, σε ένα πιο «κοντρόλ» σχήμα, που στα χαρτιά μάλλον ήταν πιο κατάλληλο για το πρώτο ματς-και το πιο επιθετικογενές σχήμα ήταν πιο κατάλληλο για το δεύτερο παιχνίδι!

· Είναι φανερό από την προσέγγιση του Μεντιλίμπαρ, και την απόφαση του να αλλάξει ακριβώς τη μισή ενδεκάδα από τη μία Πέμπτη στην άλλη, ότι δεν είχε μείνει ευχαριστημένος από την εικόνα της ομάδας του στη Νορβηγία. Δεν ήταν μόνο το σκορ, ήταν όλη η εικόνα. Κάτι που επιπλέον σημαίνει ότι πρέπει να είχε μετανιώσει για εκείνη την ενδεκάδα, στη Νορβηγία…



· Εγώ, όμως, θα σταθώ κάπου αλλού. Ο έμπειρος προπονητής του Ολυμπιακού ενώ η ομάδα έχανε στη Νορβηγία 0-2 στο ημίχρονο, δεν προχώρησε σε καμία αλλαγή τότε στην ανάπαυλα. Το αποτέλεσμα ήταν να φάει ο Ολυμπιακός και τρίτο γκολ και να κάνει μόνο τότε τις αλλαγές, με την είσοδο του Κοστίνια και του Κωστούλα στο 59’, που βοήθησαν να αλλάξει θεαματικά η εικόνα του παιχνιδιού και να πάρουν οι «ερυθρόλευκοι» το πάνω χέρι, φτιάχνοντας, αλλά και χάνοντας, πέντε ευκαιρίες για γκολ…

· Στη ρεβάνς, αντίθετα, ο Μεντιλίμπαρ ενήργησε διαφορετικά, πολύ πιο έγκαιρα και πολύ πιο αποτελεσματικά: με την ομάδα του να χάνει 0-1 στο ημίχρονο, πήγε σε δύο αλλαγές (Μουζακίτης και Γιάρεμτσουκ) στην ανάπαυλα και άλλαξε όλο το παιχνίδι, με τον Μουζακίτη να δημιουργεί τα δύο γκολ και τον Γιάρεμτσουκ να τα σκοράρει, γυρίζοντας τον αγώνα σε 2-1 από 0-1.

· Σκέφτομαι πόσα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά στην υπόθεση πρόκριση, εάν ο Βάσκος, που όλοι σεβόμαστε και εκτιμάμε, είχε κάνει τη σωστή επιλογή και στο πρώτο ματς, έστω σε επίπεδο αλλαγών, βάζοντας τον Κωστούλα και τον Κοστίνια από το ημίχρονο, στο 0-2, κι όχι από το 59’, στο 0-3.

· Το ξέρω, απάντηση δεν θα πάρουμε ποτέ, αλλά η αντίθετη εξέλιξη των δύο αγώνων, αν μη τι άλλο μας κάνει να αναρωτιόμαστε.