Ο Ουζουνίδης δεν είναι ο βασικός υπαίτιος και οι καλές μέρες σίγουρα θα ξαναέρθουν

«Μαρίνος Ουζουνίδης λοιπόν. Παρότι θεωρώ πως η ιστορία έχει δείξει πως οι Έλληνες προπονητές δεν κάνουν αποδεδειγμένα για μεγάλες Ελληνικές ομάδες με μόνη εξαίρεση τον συγχωρεμένο Κυράστα και ίσως λίγο τον Άγγελο μόνο για τον ΠΑΟΚ, δεν με απογοητεύει η επιλογή Ουζουνίδη. Γιατί σε ανύποπτο χρόνο και πριν προκύψει θέμα ερχομού του στην ΑΕΚ έλεγα πως είναι ο μόνος μετά από χρόνια που ίσως μπορέσει να γίνει Κυράστας.

Τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία και η μεγάλη πρόκληση. Αν κάτι με προβληματίζει σε σχέση με την άποψη που έχω για τον Ουζουνίδη είναι το αν θα κάνει πετυχημένα και άμεσα την μετάβαση από τον ΠΑΟ των 1000 προβλημάτων στην ΑΕΚ των 1000…. απαιτήσεων. Γιατί κακά τα ψέματα η δουλειά σε ένα περιβάλλον απλήρωτων που όλα τα στραβά τα χρεώνεται η διοίκηση μπορεί ως εμπειρία να είναι ψυχοβγαλτική και άσχημη αλλά προσφέρει στον προπονητή την απόλυτη ασυλία.

Στην ΑΕΚ δίνει εξετάσεις από… σήμερα. Και κρίνεται κάθε λεπτό. Στην μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του, στον πιο δύσκολο πάγκο. Σε μια πρωταθλήτρια ομάδα που δεν μπορεί να έχει άλλο στόχο από το πρωτάθλημα και την είσοδο στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ».

Αυτό έγραψα λίγες ώρες μετά την οριστικοποίηση της αποχώρησης Μανόλο και της πρόσληψης του Μαρίνου. Αν με ρώταγες τότε ποιον από τους δύο βασικούς στόχους είχε περισσότερες πιθανότητες να πετύχει θα έλεγα το αντίθετο από αυτό που έγινε. Παρότι ο βασικός λόγος που επελέγη ήταν το ότι ήταν ενημερωμένος και γνώστης του υλικού θεωρούσα πολύ δύσκολη την είσοδο στους ομίλους.

Αν μετά την επιτυχία αυτή μου έλεγες ότι μέσα Δεκεμβρίου θα είχε ήδη αποτύχει στον άλλο μεγάλο στόχο δεν θα το πίστευα με τίποτα. Ούτε το ότι η πλειοψηφία των ΑΕΚτζήδων όπως εκφράζονται μέσα από τα σόσιαλ θα ήθελαν την απομάκρυνση του…

Δεν είναι ο μονος υπαίτιος. Για μένα δεν είναι καν ο βασικός. Ολα τα καλά και όλα τα άσχημα ξεκινούν από την διοίκηση. Η διοίκηση της ΑΕΚ μόλις ολοκληρωθούν όλα όσα έχει βάλει μπρος θα είναι και με την βούλα η καλύτερη όλων των εποχών, μετά βέβαια τους ιδρυτές που δεν μπαίνουν σε ανταγωνισμό, έχοντας σε πολύ μεγάλο βαθμο εξασφαλίσει το μέλλον της ΑΕΚ για πολλά χρόνια σε ότι αφορά όχι απλά την επιβίωση της αλλά την ευημερία της.

Με δικό της γήπεδο και υπερσύγχρονο προπονητήριο για τα οποία δεν θα χρωστάει όταν παραδωθούν ευρώ ή θα χρωστάει τέλος πάντων ελάχιστα και απόλυτα ελεγχόμενα. Ομως για το αγωνιστικό όπως πέρυσι έτσι και φέτος και για όσο υπάρχει στην ΑΕΚ ο Μελισσανίδης και οι συνεργάτες του θα έχουν τον πρώτο λόγο. Την βασική ευθύνη. Έτσι γίνεται στις κανονικές ομάδες και η ΑΕΚ ευτυχώς είναι τέτοια. Και κάθε μέρα και περισσότερο σε μέρες σαν κι αυτή το πανηγυρίζω γιατί ξέρω πως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αυτονόητο. Βασικά το έχω ζήσει. Ο καιρός όμως δεν είναι για πανηγύρια. Για μένα δεν είναι ούτε για άμεσες κινήσεις. Θεωρώ ότι ο Ουζουνίδης έχει… τροχοδρομήσει αλλά είμαι βέβαιος πως η ΑΕΚ δεν είναι έτοιμη για να αντικαταστήσει τον προπονητή της.

Και όπως έχει δείξει το παρελθόν δεν υπάρχουν μόνο Πογέτ και Μανόλο ως επιλογές αντικατάστασης αλλά και… ατυχίες. Οπότε όταν έρθει αυτή η ώρα θα πρέπει οι πιθανότητες να είναι συντριπτικά υπέρ της ΑΕΚ, ότι δηλαδή θα πετύχει κάτι καλύτερο. Γιατί κινδυνεύει να αντικαταστήσει έναν καλό προπονητή που απλά μετά από κάποιο σημείο άρχισε να χάνει το παιχνίδι με… χειρότερο. Και οταν το καταλάβει να είναι αργά.

Ο κόσμος έχει αγανακτήσει και είναι φυσιολογικό. Είναι μεγάλη αποτυχία που γίνεται μεγαλύτερη επειδή έρχεται σε μια σεζόν που η ΑΕΚ θα σημειώσει ρεκόρ κερδών έχοντας πετύχει την τεράστια επιτυχία της εισόδου στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ ως επιστέγασμα της αγωνιστικής αναγέννησης που ήρθε σε χρόνο ρεκόρ με την κατάκτηση κυπέλλου, πρωταθλήματος και της τρομερής πορείας στο Europa. Θυμάμαι στο μπλογκ που είχε γράψει από την Βουδαπέστη πετώντας στα σύννεφα είχε βάλει στον τίτλο την λέξη εκτόξευση.

Ε, αυτή η εκτόξευση θυμίζει Apollo 13. Ειδαμε την Σελήνη από μακριά, γυρίσαμε άρον άρον και τώρα τουλάχιστον να προσγειωθούμε σώοι για να πάμε στις οικογένειες μας. Τώρα ήμαστε στη φάση που γυρίζουμε λοιπόν και πρέπει η προσγείωση να είναι επιτυχής. Ο στόχος χάθηκε. Αυτό που δεν χρειάζεται τώρα είναι βιαστικές αποφάσεις. Υπάρχει κίνδυνος μεγάλων λαθών.

Συμπεριλαμβάνω φυσικά και τις μεταγραφές. Με δεδομένο πως κατά την άποψη μου μετά το Αγρίνιο αλλά ελπίζω πλέον κατά την άποψη όλων ξεκινάει το χτίσιμο για του χρόνου η ΑΕΚ πρέπει να πάρει ποδοσφαιριστές με ορίζοντα και τη νέα σεζόν. Και παράλληλα να γίνει μια σωστή αξιολόγηση του υπάρχοντος υλικού μέχρι το τέλος της σεζόν. Ποιοι θα την κάνουν αυτή; Οι ανθρωποι που έφτασαν την ΑΕΚ από την Γ ΕΘνική στο πρωτάθλημα και το Τσάμπιονς Λιγκ.

Με τους συνεργάτες που θα επιλέξουν για να πάρουν μέρος. Με καθαρό μυαλό όμως και αφού πρώτα κάνουν αυτοκριτική. Γιατί τα λάθη είναι γνωστά και φυσικά δεν είναι μόνο το ότι δεν αποκτήθηκε ένα ακόμη αμυντικό χαφ που ήταν από τις πιο λάθος κινήσεις της πενταετίας. Αν έφταιγε μόνο αυτό η λύση θα ήταν εύκολη. Η εμπιστοσύνη στους ανθρώπους που πέτυχαν στην πράξη και όχι στο μπλα μπλα είναι δεδομένη για μένα. Και οι καλύτερες μέρες σίγουρα θα έρθουν ξανά.