Ψύχωση στην ΑΕΚ για τον τελικό και την κούπα!

Όπως τους έφερε τότε ο Κίζας στον τελικό του Βόλου, και δεν ξανασφύριξε ποτέ σαν κάτι καμικάζι της εποχής Σωκράτη - Θωμα, το 2017 έτσι και ο Ευαγγέλου κράτησε το πτώμα του ΠΑΟΚ όρθιο μέσα στην Τρίπολη και όπως είπε κι ο Λουτσέσκου, που ακόμη ψάχνει μια φάση από όλη τη σεζόν που να έχει ευνοηθεί η ομάδα του, πήγε να προκριθεί και προκρίθηκε. Ετσι μπράβο! Ποιος νοιάζεται για όλα τα άλλα; Τελικό κι από τον Ευαγγέλου λοιπόν με πρωτότυπα πράγματα. Τρελά. Με επιθετικό φάουλ από το… χορτάρι στον Ισλανδό αυτό τον διεθνή, ακυρώθηκε κανονικό γκολ. Δεν τους πειραζει. Αλλά δεν πειράζει κι εμάς.

Οπως λέει κι ο φίλος μου ο Νάσος δεν περιμέναμε τόσο καιρό για να παίξουμε την Τρίπολη. Με όλο τον σεβασμό στην ομάδα του Παράσχου που με ξένους διαιτητές ή VAR θα ήταν μάλλον αυτή στον τελικό. Μην ξεχνάμε το οφσάιντ γκολ στην Τούμπα και βέβαια το πεναλτι σημερα στο πρώτο ημίχρονο.

Με μεθόδους λοιπόν που θύμισαν την εποχή που ο Βιερίνια δήλωσε πως ονειρεύεται να μιμηθεί ο ΠΑΟΚ, παρότι αυτός θα είναι παλαίμαχος, δηλαδή τον Ολυμπιακό της εικοσαετίας 1996-2016 ο ΠΑΟΚ θα είναι για τρίτη φορά ο αντίπαλος της ΑΕΚ στον τελικό. Και αυτή την φορά θα χάσει. Αυτο το κύπελλο θα το σηκώσει η ΑΕΚ γιατί στον συγκεκριμένο τελικό θα είναι καλύτερη. Και δεν θα υπάρχει Καλφόγλου που ούτως ή άλλως δεν υπάρχει από εκείνο το βράδυ που απένειμε με την κατεβασμένη σημαία το κύπελλο στον ΠΑΟΚ. Δεν το… ξανασήκωσε ποτέ. Το σημαιάκι. Καμικάζι κι αυτός, μίας χρήσεως.

Το ξέρω ότι μαζεύεται πολύ υλικό για… δούλεμα αν η ΑΕΚ χάσει στον τελικό αλλά αυτό το κύπελλο θα το σηκώσει ο Μάνταλος. Κι ας ήταν συνολικά καλύτερος ο ΠΑΟΚ μέσα στη σεζόν. Οχι όμως ότι είναι και κανένα φόβητρο για μια ΑΕΚ όπως θα είναι στον τελικό. Γιατί στον τελικό θα δούμε μια ΑΕΚ που δεν θα μπορεί να χάσει. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς και δεν θα γίνει.

Ούτως ή άλλως όμως ο ΠΑΟΚ από το παιχνίδι του με τον Ολυμπιακό και μετά είναι σε συνεχή πτωτική πορεία. Αλλά σε κάθε περίπτωση τα δύο φετινά παιχνίδια σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούν να έχει ο ΠΑΟΚ τον τίτλο του φαβορί απέναντι στην ΑΕΚ και πολύ περισσότερο να νομίζουν κάποιοι νεόπλουτοι ότι έχουν το κύπελλο ήδη στην αναβαθμισμένη τροπαιοθήκη.

Αλλωστε στα δύο παιχνίδια του πρωταθλήματος που δίκαια κατέκτησε ο ΠΑΟΚ δεν είδαμε καμιά μεγάλη διαφορά. Στην Τούμπα άνετα θα μπορούσε να είχε προηγηθεί η ΑΕΚ και ουσιαστικά το ματς κρίθηκε από την κακή μέρα του Λαμπρόπουλου ενώ στο ΟΑΚΑ δεν μπορέσαμε να βγάλουμε συμπέρασμα αφού μετά την αποβολή ο ΠΑΟΚ έπαιξε 70 λεπτά με 10 παίκτες στην περιοχή του. Στον τελικό είναι η σειρά να έρθει το άλλο αποτέλεσμα. Νίκη ΑΕΚ. Να υπάρχουν και τα τρία. Οπως πέρυσι.

Ο τελικός είναι το μόνο που μετράει τώρα. Η νίκη. Η κατάκτηση. Η απάντηση. Δεν θα μπορούσε κανείς να σταθεί εμπόδιο στην δίψα της ομάδας να πάει στον τελικό και να σηκώσει την κούπα. Ακόμη και η ομάδα που έκανε τις μεγαλύτερες προκρίσεις στο φετινό κύπελλο, που πέταξε έξω Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, η μεγάλη Λαμία. Υπάρχει ψύχωση. Κι έχουμε πολλές μέρες μπροστά για να γίνεται κάθε μέρα εντονότερη. Ελάτε. Αυτή την λέξη πρέπει να έχουν όλοι στο μυαλό και να την λένε από μέσα τους. Από αυτούς που θα παίξουν μέχρι τους εκτός αποστολής. Το ιδανικό θα ήταν την ώρα που κάθε παίκτης πάει να μπει στην πολυκατοικία ή στην μονοκατοικία που μένει να πετάγεται ένας φίλαθλος, διαφορετικός κάθε μέρα, μέσα από την… πρασιά και να του φωνάζει: ΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ! Δεν χρειάζεται όμως. Σε τέτοιο μουντ θα είναι ήδη τα παιδιά.

Σε ότι αφορά την ρεβάνς της Λαμίας δεν μπορείς να πεις πολλά. Η συμπαθής ομάδα πλήρωσε και την ξεφτίλα της Κυριακής.

Η ΑΕΚ ήταν ισοπεδωτική. Με τέτοια εμφάνιση και τέτοιο σκορ που θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερο μόνο καλά λόγια μπορείς να πεις. Για όλους. Δύο πράγματα. Χαίρομαι πολύ για τον Σβάρνα. Δεν έχει κλείσει ακόμη τα 22. Και παίζει λες και είναι 10 χρόνια σε αυτή την θέση, στην ΑΕΚ. Είναι το μέλλον. Υγεία και λίγο τύχη να έχει. Και στεναχωρήθηκα πολύ για τον Μπογέ. Μακάρι να είναι καλά το παιδί… Πολύ άτυχος ήταν φέτος, μην πάθει κι αυτό. Ο Θεός μαζί του.