Εγώ από τις 25 Νοεμβρίου, τα γραπτά μένουν, είχα κάνει… απονομή στον ΠΑΟΚ επειδή η ΑΕΚ έμεινε πολύ μακριά και ο Ολυμπιακός παρά την καλή προσπάθεια που κάνει φέτος με έναν σοβαρό προπονητή, που βέβαια κι αυτός κάνει τα λάθη του, δεν είναι η ομάδα που θα μπορούσε να κυνηγήσει το πρωτάθλημα. Είχα γράψει μεταξύ άλλων αυτό τότε: “Σε ό,τι αφορά την κατάκτηση του τίτλου πιστεύω πως ο ΠΑΟΚ το έχει πάρει το πρωτάθλημα γιατί δεν νομίζω πως ο Ολυμπιακός έχει την αντοχή να κυνηγήσει μέχρι το τέλος και να τον περάσει”.
Αυτό πίστευα και πιστεύω γιατί καλοί οι ύμνοι, που είναι υπερβολικοί, και τα καλά λόγια που τα δικαιούται η προσπάθεια του Μαρτίνς αλλά όχι και για πρωτάθλημα. Παρά την ρέντα με τις νίκες στις καθυστερήσεις μέσα στο Καραΐσκάκη δυο φορές ή στη Νέα Σμύρνη και κάποια καλά παιχνίδια ο Ολυμπιακός φαινόταν ότι δεν ήταν έτοιμος για την υπέρβαση της κατάκτησης πρωταθλήματος χωρίς το… σύστημα. Αν δεν υπάρχει ΕΠΟ και ΚΕΔ πρέπει να υπάρχει πραγματική καρδιά πρωταθλητή. Κι αυτή αγνοείται μαζί με τον Γκιρτζίκη, τον τελευταίο των… Μοϊκανών. Έφυγαν... μαζί. Κι όπως θα έλεγε και μια ψυχή: Χωρίς ΕΠΟ μηδέν πρωταθλήματα εσείς και δύο όλοι οι άλλοι μαζί…
Σε ότι αφορά τον ΠΑΟΚ. Κατανοώ πολλούς φίλους της ΑΕΚ που επηρεασμένοι από τα όσα γελοία έχουν ειπωθεί από τους εκπροσώπους του ΠΑΟΚ επειδή δεν κατάφεραν να πάρουν και πρωτάθλημα, μετά το κύπελλο του… Βόλου, με γκολ οφσάιντ που θα μέτραγε μάλιστα μια ώρα μετά την… ακύρωση του κι ενώ είχε γίνει ντου με όπλα και μπράβους, εξισώνουν τον Ολυμπιακό με τον ΠΑΟΚ. Δεν τους καταλαβαίνω όμως. Δεν μπορεί να ισχύει αυτό κι αν δεν υπήρχε Facebook και κάτι ανύπαρκτοι που φοβούνται να πάνε και στην Τούμπα αλλά το παίζουν Μακεδονομάχοι σίγουρα δεν θα υπήρχε τόσος μεγάλος φανατισμός. Φυσικά ο ΠΑΟΚ είναι αντίπαλος και μάλιστα ο πιο σοβαρός τα δύο τελευταία χρόνια. Εκνευρίζομαι όταν ακούω ότι δεν υπάρχει ΠΑΟΚ και ιδίως από ανθρώπους που ασχολούνται από το πρωί μέχρι το βράδυ με τον… ΠΑΟΚ. Όμως ρε παιδιά είναι ο ΠΑΟΚ… Είναι μεγάλη ομάδα επειδή έχει πάρα πολύ κόσμο. Όμως… Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ποτέ δεν με ένοιαζε τι θα κάνει ο ΠΑΟΚ την Κυριακή. Μόνο όταν έπαιζε με τον Ολυμπιακό ή τον Παναθηναϊκό που ήθελα να νικήσει για να χάσουν βαθμούς οι άλλοι. Κι όταν έπαιζε με την ΑΕΚ το “εντός” ήταν ένα ενδιαφέρον παιχνίδι και το “εκτός” μια επικίνδυνη έξοδος. Όμως πήγα 50 χρονών και πέρυσι ήταν η δεύτερη φορά που το ΠΑΟΚ - ΑΕΚ ήταν κάτι σαν τελικός πρωταθλήματος. Την πρώτη δεν την θυμόμουν, ήταν το 1976. Πριν γεννηθώ δεν είχε γίνει ποτέ αφού ο ΠΑΟΚ δεν είχε διεκδικήσει ποτέ το πρωτάθλημα. Αυτή είναι η ιστορία, την ζήσαμε και δεν αλλάζει. Τώρα βρέθηκε ένας πλούσιος άνθρωπος που έχει λεφτά και για πέταμα και κατάφερε να φτιάξει μια υπολογίσιμη ομάδα. Μια ομάδα που δεκαετίες μετά το τελευταίο πρωτάθλημα διεκδικεί πάλι το τίτλο τα δύο τελευταία χρόνια και φέτος τα κατάφερε. Αλλά ακόμη κι αν πράγματι θέλουν να γίνουν Ολυμπιακός με την κακή έννοια θέλουν καμιά εικοσαριά χρόνια ακόμη με άλλα… 17 πρωταθλήματα. Όποιος πιστεύει ότι αυτό θα γίνει αλλά και ότι το φετινό πρωτάθλημα μοιάζει με του 96 ας λέει ότι θέλει. Ας σκεφτεί όμως τι θα γίνει αν για παράδειγμα ένας λεφτάς που έχει και για πέταμα πάρει την… Λάρισα. Και μετά από 7 χρόνια διεκδικεί το πρωτάθλημα και καταφέρνει να το πάρει με μια εύνοια σαν την φετινή του ΠΑΟΚ που δεν την λες και παραγκίσια. Τι θα λέμε; Ότι έγινε Ολυμπιακός; Δεν αλλάζει έτσι εύκολα η ιστορία. Ψυχραιμία. Άλλο να σε εκνευρίζει κάποιος κι άλλο να σε καταστρέφει 20 χρόνια και να σε ζαλίζει κι άλλα δύο μόλις έχασε τα κόζα ότι τον… κλέβουν. Με συνθήκες που ούτε κατά διάνοια δεν μπορούσαν να ονειρευτούν η ΑΕΚ κι ο ΠΑΟ την μαύρη εικοσαετία που πάλευαν για κάποια πρωταθλήματα. Με ξένο αρχιδιαιτητή και ξένους διαιτητές στα ντέρμπι όταν παλιά παίζονταν με ποντίκηδες και δημητρόπουλους και αρχιδιαιτητές που ήξερε ο Σάββας μήνες πριν το μάθουν οι... ίδιοι. Αμνησία δεν πάθαμε ακομη. Σεβασμό στην ιστορία και στο παρελθόν. Πάμε παρακάτω. Ποτέ οι ήττες του Ολυμπιακού δεν έπαψαν να είναι νίκες του πολιτισμού. Μπορεί να γίνει αυτό αν χάσουν και τα επόμενα… 16. Πρωταθλήματα.
Η ΑΕΚ πήρε μια επαγγελματική νίκη, φράση που κι αυτή έχει κακοποιηθεί στην Ελλάδα. Επαγγελματική δεν είναι η νίκη που έρχεται όταν ο αντίπαλος έχει ευκαιρίες για γκολ και έχεις κινδυνεύσει με 10 εγκεφαλικά μέχρι να σφυρίξει ο διαιτητής την λήξη αλλά η νίκη σαν αυτή που πέτυχε χθες η ΑΕΚ. Ένα γκολ, κάποιες λίγες ευκαιρίες για δεύτερο και μηδέν κίνδυνος για την εστία του Μπάρκα. Σίγουρα δεν ήταν αυτό που θέλαμε να δούμε αλλά σημασία έχει ότι έγινε η δουλειά και η ομάδα δεν πλήρωσε το ότι έπαιξε μόλις την Πέμπτη άλλον ένα αγώνα υψηλής έντασης με τους βασικούς της παίκτες.
Το ευχάριστο φυσικά ήταν η εμφάνιση του Αλμπάνη που δείχνει πως είναι μια υπολογίσιμη λύση με μέλλον. Είναι πολύ σημαντικό επίσης για άλλον ένα λόγο. Για να δικαιωθεί η ΑΕΚ που πάντα προσπαθεί να παίρνει ένα δυο παίκτες που έχουν διακριθεί στο Ελληνικό πρωτάθλημα. Έγινε με τον Μπάρκα, έγινε με τον Μπακασέτα, μπορεί και ο Αλμπάνης. Έχει τα προσόντα, είναι άριστος επαγγελματίας, καλός χαρακτήρας. Χθες έκανε το πρώτο βήμα. Χρειάζονται ακόμη πολλά. Επίσης ευχάριστο το ότι η ομάδα πήρε πράγματα κι από άλλους δύο παίκτες που σίγουρα μπορούν να δώσουν περισσότερα από όσα έχουμε δει φέτος, δηλαδή από τον Τσόσιτς και τον Μπογέ που είναι παίκτες εν δυνάμει βασικοί βάσει της ποιότητας τους. Η ΑΕΚ τους χρειάζεται όπως και όλα τα παιδιά που έχει. Ας ελπίσουμε ο Χουλτ να είναι έτοιμος γρήγορα αν και δεν τον βλέπω στο Καραΐσκάκη, να επιστρέψουν γρήγορα μέσα στην εβδομάδα ο Τσιγκρίνσκι και ο Μπακασέτας και να πάει η ομάδα στο Καραΐσκάκη να ρίξει μια ζαριά για την δεύτερη θέση που σίγουρα είναι καλύτερα από την τρίτη. Και βέβαια ότι κι αν γίνει εκεί υπάρχει το κύπελλο. Η σεζόν έχει πολύ μέλλον ακόμη.
Ακολουθήστε τον bwinΣΠΟΡ FM 94.6 στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
