Απόλαυση από το πρωί μέχρι το βράδυ…

Ηταν τελικά μια υπέροχη Κυριακή από το πρωί μέχρι το βράδυ. Με Στέφανο που θα φέρει χιλιάδες παιδιά στο τένις αφού έφερε πρώτα δάκρυα σε χιλιάδες μάτια. Για έναν θρίαμβο που δεν τολμούσε ούτε να ονειρευτεί απέναντι στο παιδικό ίνδαλμα το δικό του και χιλιάδων ακόμη παιδιών στην ηλικία του που όμως δεν μπόρεσαν ούτε να πλησιάσουν αυτό που πέτυχε χθες. Απέναντι στον μεγάλο, τον καλύτερο ίσως όλων των εποχών όπως λένε οι γνώστες.

Εγώ δεν είμαι αλλά το χάρηκα πάρα πολύ. Όπως και εκατομμύρια άλλοι που δεν είναι ανάγκη να έχουν ξαναδεί όχι τον Τσιτσιπά αλλά οποιονδήποτε αγώνα τένις για να έχουν δικαίωμα να χαρούν. Και σίγουρα ο Στέφανος τους θέλει όλους κοντά του. Κι αυτούς που τον πίστευαν όταν τον ήξερε μόνο η οικογένεια τους και τα εκατομμύρια που χάρηκαν για αυτόν κι ας τον γνώρισαν χθες. Να τον έχει ο Θεός καλά να μας εκπλήξει. Γιατί όπως φαίνεται αυτή είναι μόνο η αρχή.

Στο κλειστό του ΟΑΚΑ αυτή την φορά υπήρχε ρεύμα, υπήρχε φως, υπήρχε πολύς κόσμος (πάνω από 5.000) και υπήρχε και η ομάδάρα του Μπάνκι. Με τον Θίοντορ να δείχνει πολύ πιο γρήγορα από ότι περίμενε κι ο… ίδιος τι παίκτη έφερε η ΑΕΚ, αλλά όλη την ομάδα να είναι τρομερή στο δεύτερο ημίχρονο όταν διέλυσε κυριολεκτικά μια πολύ ανταγωνιστική ομάδα που μας είχε πληγώσει πρώτη αγωνιστική. Η ΑΕΚ έχει κάνει διάνα με τις δύο αλλαγές παικτών, η δουλειά του Μπιάνκι φαίνεται όλο και περισσότερο και η ομάδα φαίνεται πως μπορεί να μας δώσει ένα συναρπαστικό φινάλε σε Τσάμπιονς Λιγκ και πρωτάθλημα. Προηγείται όμως το Διηπειρωτικό και όλα δείχνουν πως αν δεν υπάρξει κάποιο απρόοπτο η ομάδα θα είναι πανέτοιμη να τιμήσει την Ευρώπη την οποία εκπροσωπεί αλλά και την Ελλάδα και να διεκδικήσει το τρόπαιο. Μέχρι την Τετάρτη όμως που πάει στην Μαδρίτη για να κρατήσει την πρώτη θέση του ομίλου θα έχουμε στο μυαλό την φάση της χρονιάς με το κάρφωμα του Γκρίφιν σε αυτή την υπέροχη τρανζίσιον επίθεση.

Και κερασάκι στην τούρτα βέβαια η νίκη στον αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης σε ένα ευχάριστο Deja Vu του αγώνα της Δευτέρας στα Γιάννενα. Οταν η ομάδα νικάει η εντεκάδα είναι η καλύτερη και η διάταξη επίσης. Και κάποια σοφά αποφθέγματα του ποδοσφαίρου είναι τόσο όμορφα όταν δικαιώνονται όπως το: ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει. Ολα αυτά τα είδαμε χθες σε αυτό το υπέροχο εικοσάλεπτο που η ΑΕΚ τελείωσε το παιχνίδι πριν αρχίσει καλά καλά. Απέναντι σε μια ομάδα που την προηγούμενη Κυριακή θα μπορούσε να έχει κάνει στον ΠΑΟΚ στο πρώτο ημίχρονο ότι έπαθε χθες στο ΟΑΚΑ. Μια πολύ καλή ομάδα που σχεδόν πάντα παιδεύει την ΑΕΚ βρέθηκε να έχει χάσει από το 20. Οχι τυχαία.

Με τρία γκολ από στημένα, δύο κόρνερ και το πέναλτι, αυτό που δόθηκε από τα δύο που έγιναν. Τα δύο γκολ από ισάριθμα κόρνερ του Γκάλο καθάρισαν στα γρήγορα το ματς. Μπορούσε να είχε μπει και τρίτο πάλι από κόρνερ στο δεύτερο ημίχρονο με την κεφαλιά του Πόνσε. Εβαλε και στα Γιάννενα γκολ από κόρνερ. Δεν είναι τυχαία αυτά αλλά είναι και εγγύηση ότι στο μέλλον θα ξεκλειδώσουν κι άλλες άμυνες από στημένο. Αρκεί βέβαια να παίζει περισσότερο και ο άνθρωπος που έχει τα καλύτερα χτυπήματα στην ΑΕΚ. Ο Ροντρίγκο Γκάλο. Επίσης δούλεψε άψογα πάλι το 1-2 στο κέντρο αφού και ο Αλεφ μπορεί να ξεκινάει καλά το παιχνίδι από πίσω ενώ με Μάνταλο και Μπακασέτα μπροστά του η ΑΕΚ έχει μια τριάδα που μπορεί να παίξει μπάλα.

Εναν διαφορετικό άξονα με πολύ καλύτερη δημιουργία. Για να δούμε πως θα εξελιχθούν όλα αυτά. Πολλά μπορεί να κάνει ο Ουζουνίδης με αυτό το υλικό. Το πιο σημαντικό είναι να κρατήσει η ΑΕΚ αυτή την αγωνιστικότητα και την διάθεση των δύο τελευταίων αγώνων. Από εκεί ξεκινάνε όλα. Και τα υπόλοιπα γίνονται ευκολότερα.