Ο Παούνοβιτς δεν θα απολαύσει τα «προνόμια» του Αναστασίου

Δεν πρόλαβε να παλιώσει η είδηση της λύσης της συνεργασίας του Παναθηναϊκού με τον Γιάννη Αναστασίου και έγινε γνωστός ο επικρατέστερος διάδοχός του. Νεαρός, φιλόδοξος, όπως ακριβώς ήθελε η διοίκηση, δηλαδή, αλλά και άπειρος…

Βέλικο Παούνοβιτς, λοιπόν. Ο 38χρονος τεχνικός, που οδήγησε την Κ20 της Σερβίας στην κορυφή του κόσμου, είναι έτοιμος να κάνει το πρώτο άλμα στην καριέρα του και να αναλάβει το «τριφύλλι», σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο. Σε μια εποχή, που «φταίνε όλοι» για τον κόσμο, σε μια εποχή του -8 από την κορυφή, σε μια εποχή που πλησιάζει το ντέρμπι με τον φορμαρισμένο Ολυμπιακό.

Μέχρι το βράδυ, αν δεν αλλάξει κάτι, θα γνωρίζουμε αν ο Παούνοβιτς θα βάλει την πράσινη φόρμα. Ο Σέρβος, που αποτελεί προσωπική επιλογή του Γιάννη Αλαφούζου, είναι σε προχωρημένες επαφές με την ΠΑΕ και σε περίπτωση συμφωνίας, αύριο θα έρθει στη χώρα μας για τις υπογραφές. Αν το πράγμα «στραβώσει», τότε υπάρχουν δυο ακόμη περιπτώσεις εναλλακτικές. Στην παρούσα φάση, πάντως, όλα δείχνουν ότι οδεύουμε σε «γάμο» με τον 38χρονο.

Εμπεριέχει ρίσκο η επιλογή του νέου τεχνικού; Σαφώς, είναι η απάντηση και μάλιστα πολύ μεγάλο. Πρόκειται για έναν προπονητή που από τη μία «διψάει» για διακρίσεις κι από την άλλη δεν ξέρει τίποτα από πίεση πρωταθλητισμού, από καθημερινότητα σε κλαμπ. Τα γνωρίζει από τότε που ήταν ποδοσφαιριστής. Μέχρι εκεί. Ως τεχνικός δεν έχει δοκιμαστεί σε κάτι τέτοιο, δεν έχει «ψηθεί» σε κάποιο κλαμπ.

Κατά κάποιον τρόπο, πρόκειται για έναν «νέο Αναστασίου». Αμαθος σε τέτοιες συνθήκες ήταν όταν αναλάμβανε τη θέση του πρώτου προπονητή στον Παναθηναϊκό, ο «Ολλανδός», το ίδιο ισχύει και με τον Παούνοβιτς. Με λίγες διαφορές. Για κάποιους το ρίσκο τότε ήταν μεγαλύτερο, διότι τώρα μιλάμε για έναν τεχνικό που έχει και μια μικρή πείρα, από τη θητεία του στους «μικρούς» των Σέρβων. Κατ’ εμέ, το ρίσκο τώρα είναι μεγαλύτερο.

Και εξηγούμαι…

Όταν ανέλαβε ο Αναστασίου, όλοι (διοίκηση και κόσμος) είχαν έναν ρεαλισμό. Ηξεραν ότι η ομάδα δεν ήταν έτοιμη για πρωταθλητισμό, έθεσαν ως στόχο ένα πλάνο τριετίας, το οποίο την τελευταία χρονιά θα μιλούσε ξεκάθαρα για διεκδίκηση του πρώτου τίτλου της χρονιάς και άπαντες αγκάλιασαν με εντυπωσιακό τρόπο αυτή τη νέα προσπάθεια. Θυμίζω ότι ακόμη και σε ήττες οι φίλαθλοι σχεδόν… αποθέωναν την ομάδα. Όχι γιατί εθελοτυφλούσαν, ούτε γιατί «έτσι τους τη βάρεσε». Αλλά διότι γνώριζαν μέχρι που μπορεί να… ανοίξει τα φτερά του το κλαμπ και περίμεναν υπομονετικά την περίφημη τρίτη σεζόν. Ολο αυτό έκανε και καλό στον Αναστασίου. Ο κόουτς έμπαινε στα βαθιά, δίχως πίεση, δίχως την κερκίδα να είναι απαιτητική. Κάτι το οποίο είναι εξαιρετικά σημαντικό για έναν άπειρο τεχνικό.

Τώρα, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο Παούνοβιτς δεν θα απολαύσει αυτά τα… προνόμια. Η απογοήτευση έχει φέρει γκρίνια και οργή, άρα και εξτρά πίεση. Μια πίεση που θα «γευτεί» από νωρίς (δίχως φυσικά ο άνθρωπος να έχει την παραμικρή ευθύνη) ο 38χρονος. Οι απαιτήσεις, πια, δεν είναι ίδιες και το μεγάλο ερώτημα είναι κατά πόσο ο Σέρβος θα μπορέσει να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση. Ο ίδιος καλείται να το αποδείξει…