Η επόμενη μέρα πιο σημαντική από τον τελικό

Γράφει από το Παρίσι ο Χρήστος Ρομπόλης

Η ήττα του Ολυμπιακού από την Μπαρτσελόνα στον τελικό του φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας δεν συνιστά αποτυχία, αλλά μία χαμένη ευκαιρία. Οι Καταλανοί παρουσιάστηκαν ανώτεροι σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού απέναντι στους Πειραιώτες. Με άμυνα που τσάκιζε κόκαλα (κάποιες φορές και με την ανοχή των διαιτητών), αλλά η οποία πάνω από όλα λειτουργούσε με άψογες περιστροφές και αλληλοκαλύψεις και μία επίθεση που λειτουργούσε σαν λερναία ύδρα και υπέτασσε το ατομικό ταλέντο-που υπάρχει εν αφθονία στο ρόστερ των «μπλαουγκράνα»-στο ομαδικό πλάνο. Με παίκτες που είχαν ξεκάθαρους ρόλους στο παρκέ, από τον πρώτο μέχρι και τον τελευταίο, δίχως απαραίτητα αυτό να αποτυπώνεται στη στατιστική.

Ο Ολυμπιακός δεν βρήκε αντίδοτο, πλην ενός καλού πενταλέπτου στο τρίτο δεκάλεπτο, στο παιχνίδι της Μπαρτσελόνα. Η άριστη κυκλοφορία της μπάλας (με τις πολλές έξτρα πάσες), η υπομονή, το καθαρό μυαλό και η εκτελεστική δεινότητα των παικτών του Τσάβι Πασκουάλ είχαν μονίμως σε κατάσταση ανισορροπίας την ερυθρόλευκη άμυνα. Στην επίθεση, απουσίαζε η κινητικότητα, με τους ατομισμούς να αποτελούν συγχρόνως αιτία και αποτέλεσμα αυτής της δυσλειτουργίας.

Η διαχείριση της επόμενης ημέρας είναι πιο σημαντική για τον Ολυμπιακό. Η απόδοση ευθυνών είναι η εύκολη λύση. Η δύσκολη, αλλά και η μόνη διαδρομή που οδηγεί αργά ή γρήγορα στην επιτυχία, είναι η αναγνώριση των λαθών, το καμουφλάρισμα των αδυναμιών, καθώς επίσης η ατομική και ομαδική βελτίωση από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο στην ομάδα. Ίσως η χαμηλή ανταγωνιστικότητα του ελληνικού πρωταθλήματος να μην καταδεικνύει στον επιθυμητό βαθμό πού πονά μία μεγάλη ομάδα, ωστόσο ποτέ δεν είναι αργά για να γίνεις καλύτερος. Μία ήττα, έστω και αν πονά, μπορεί και πρέπει να είναι διδακτική. Η Μπαρτσελόνα πέρυσι τερμάτισε τρίτη στο Βερολίνο, αλλά δεν έπεσαν κεφάλια και ο πανικός δεν κατέλαβε τους ανθρώπους που διαχειρίζονται τις τύχες αυτού του συλλόγου. Αντί να αποδομήσουν ό,τι υπήρχε, οι Καταλανοί οικοδόμησαν πάνω σε αυτό, σφυρηλάτησαν χαρακτήρα και επέστρεψαν-όπως αποδείχτηκε-δριμύτεροι.

Αυτό θα πρέπει να κάνει και ο Ολυμπιακός. Όπως το έκανε και το καλοκαίρι, όπου παρά το γεγονός ότι είδε την πλάτη του Παναθηναϊκού σε τρεις διοργανώσεις, δεν προέβη στις εκκαθαρίσεις, όπως τα προηγούμενα χρόνια, αλλά έχτισε πάνω στον υπάρχοντα κορμό. Η αγωνιστική του βελτίωση είναι εμφανής και αναμφίβολη. Πιστοποιείται ήδη από την κατάκτηση του Κυπέλλου απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλό του, με τον οποίο υπάρχει ακόμη η εκκρεμότητα του πρωταθλήματος, μα περισσότερο από την εμπιστοσύνη του κόσμου (ή τουλάχιστον όσων αντιλαμβάνονται το άθλημα), που εκφράστηκε με ένα θερμό χειροκρότημα στο τέλος του τελικού. Σημασία δεν έχει πώς έπεσες, αλλά πώς θα σηκωθείς...

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com