Η ΑΕΚ του Αλμέιδα δεν… συγχωρεί, κυριαρχεί: Τα 5 σημεία από το εκκωφαντικό «διπλό» επί του Άρη

Μια ΑΕΚ να την πιείς στο ποτήρι! Η «Ένωση» κορύφωσε τις εξαιρετικές της εμφανίσεις, πραγματοποιώντας επιβλητικό πέρασμα (0-2) από την έδρα του Άρη.

Οι «κιτρινόμαυροι» έφεραν για ακόμα μία φορά τη σφραγίδα του Ματίας Αλμέιδα, για τον όποιο αποδεικνύεται ότι έχουν πετύχει... διάνα. Η ΑΕΚ κυριάρχησε στο «Κλ. Βικελίδης». Τιμώρησε το λάθος του Άλαν Πάρντιου (δίχως να σημαίνει ότι χωρίς αυτό δεν θα μπορούσε να νικήσει), αναγκάζοντας τους γηπεδούχους σε ακόμα περισσότερα με τον τρόπο παιχνιδιού της, πήρε ώθηση από την αγωνιστική της ανωτερότητα, έπαιξε σπουδαίο ποδόσφαιρο και έστειλε μήνυμα τίτλου!



Αναλυτικά, τα πέντε σημεία από το εκκωφαντικό πέρασμα της ΑΕΚ από το «Κλ. Βικελίδης»:

*Ομάδα Αλμέιδα να την… πιεις στο ποτήρι, που της το έκανε πιο εύκολο ο Πάρντιου:

Έχει διπλή ανάγνωση το ματς. Από τη μία, το σύνολο του Ματίας Αλμέιδα δείχνει όλο και πιο… κυριαρχικό από παιχνίδι σε παιχνίδι. Από την άλλη, ο Άλαν Πάρντιου έκανε το έργο των φιλοξενούμενων ακόμα πιο εύκολο. Προσοχή. Δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι η ΑΕΚ δεν θα μπορούσε να νικήσει χωρίς το σοβαρό -αλλά όχι μοναδικό- λάθος του Άγγλου τεχνικού.

Από τη γνωστοποίηση των αρχικών ενδεκάδων σημειώθηκε το εξής: Ότι ο Πάρντιου παίρνει μεγάλο ρίσκο με τις επιλογές στο κέντρο της ομάδας του. Η χρησιμοποίηση δηλαδή ενός 4-3-3 με τους Μανού Γκαρθία και Ματέο Γκαρσία ως εσωτερικούς χαφ. Εάν και γέμισε αυτόν τον νευραλγικό χώρο με τρεις παίκτες, είχε ως μοναδικό μέσο με ανασταλτικά χαρακτηριστικά τον Νταμπό. Επικίνδυνη κίνηση δεδομένου ότι οι Θεσσαλονικείς αντιμετώπιζαν μια ομάδα με εξαιρετικό πρέσινγκ. Αρχικά, ο εν λόγω σχηματισμός έδωσε κάποια πράγματα στον Άρη στο επιθετικό κομμάτι, μέσω των κάθετων διεμβολίσεων κυρίως από τον άξονα (εκμεταλλευόμενος και ορισμένα κενά στα μεσοδιαστήματα των φιλοξενούμενων).



Ωστόσο, σιγά-σιγά (ουσιαστικά μετά το 18') ήρθε το… αναμενόμενο. Η πίεση του «δικεφάλου» πάνω στον αβοήθητο Νταμπό και στα στόπερ των «κιτρίνων» (σημαντική εκ των προτέρων και η απουσία του Μπράμπετς), οδηγούσε σε λάθη των γηπεδούχων και σε συνεχείς ανακτήσεις της μπάλας σε καίρια σημεία, οι οποίες έφεραν... πάμπολες ευκαιρίες. Εξάλλου, κάπως έτσι προήλθε και το 0-2, όπου αξιοποιήθηκε το τραγικό γύρισμα του Μανσίνι. Παράλληλα, ο τεχνικός των γηπεδούχων όχι μόνο προέβη σ' αυτό το λάθος, αλλά άργησε χαρακτηριστικά και να το διορθώσει. Συγκεκριμένα, έπρεπε να φτάσουμε στο 66' για να τοποθετήσει κάποιον παίκτη (Ντιόπ) δίπλα στον Νταμπό, ώστε να προσπαθήσει -ανεπιτυχώς- να θωρακίσει το κέντρο του και να ενισχύσει τις αμυντικές μεταβάσεις της ομάδας του.

Παρόλα αυτά, όπως σημειώθηκε, η ΑΕΚ απόψε δεν νίκησε λόγω του λάθους του αντίπαλου προπονητή. Επικράτησε, επειδή σε κάθε παιχνίδι παρουσιάζεται όλο και πιο κυρίαρχη. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι νωρίς. Αλλά, πώς να μην αναφέρεις ότι η «Ένωση» φαίνεται να έχει πετύχει… διάνα με την επιλογή του προπονητή της! Είναι σπουδαίο για μια ομάδα να παρουσιάζει συνέπεια και βελτίωση σε κάθε ματς! Έργο που φέρει τη σφραγίδα του Ματίας Αλμέιδα και του επιτελείου του.

Ο Αργεντινός τεχνικός ακολούθησε την πετυχημένη συνταγή με τον Ιωνικό. Δεν άλλαξε το σκεπτικό του. Διατήρησε τους ίδιους παίκτες, πλην της αναγκαστικής αλλαγής τερματοφύλακα. Βέβαια, πέρα από τα άλλα, θα αποτελούσε και ρίσκο να βάλει από την αρχή τον Γιόνσον που δεν είχε αγωνιστικό ρυθμό (υπήρξε σχετική συζήτηση για τον Δανό χαφ μιας και επέστρεψε). «Οι μεγάλες ομάδες πρέπει να είναι πρωταγωνίστριες στο χορτάρι», είχε αναφέρει στις δηλώσεις του πριν το ντέρμπι με τον Άρη. Θέλει μια ΑΕΚ επιθετική και αυτήν παρουσιάζει. Μια ομάδα που βγάζει φάσεις μέσω ανακτήσεων, ταχύτατων μεταβάσεων, εκπληκτικών κινήσεων στον χώρο αλλά -όσο περνά ο καιρός- και μέσω εξαιρετικών αυτοματισμών! Και που φέτος σκοράρει και με στατικές φάσεις. Ολοκλήρωσε το ντέρμπι με 16 τελικές. Βέβαια, θέλει προσοχή ενόψει συνέχειας η αποψινή σπατάλη ευκαιριών.



Την ίδια στιγμή, η ΑΕΚ πήρε πολύ καλό βαθμό και στα ανασταλτικά της καθήκοντα. Ουσιαστικά, δεν υπήρξε η μεγάλη στιγμή για τον Άρη, παρά μόνο κάποιες προσπάθειες στο ξεκίνημα και στο φινάλε του παιχνιδιού. Σε ακόμα μία αναμέτρηση ο Μουκουντί έδωσε τις κατάλληλες λύσεις στις φάσεις που πήγε να δεχτεί η ομάδα του. Για μια «Ένωση» με εξαιρετική συνοχή και επιστροφές στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα και μάλιστα απέναντι σε έναν αντίπαλο με πολύ επικίνδυνους επιθετικούς.


*Ο Άρης πήρε ώθηση από τον κόσμο και η ΑΕΚ από την αγωνιστική της ανωτερότητα:

Οι γηπεδούχοι μπήκαν πιο δυνατά στο ματς, παίρνοντας ώθηση από τον κόσμο τους. Όμως, οι «κιτρινόμαυροι» το ισορρόπησαν αρκετά γρήγορα.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο Ματίας Αλμέιδα μέσα σε μία εβδομάδα αντεπεξήλθε σε ένα διπλό… ψυχολογικό τεστ. Παρουσίασε μια ΑΕΚ ανεπηρέαστη και συγκεντρωμένη τόσο σε συνθήκες γιορτής (ιστορικό πρώτο ματς στην «Αγια-Σοφιά – OPAP Arena»), όσο και σε ένα ντέρμπι σε πολύ δύσκολη έδρα. Δεν είναι εύκολο. Αποτελεί κι αυτό προϊόν δουλειάς.



Ωστόσο, η ουσία κρύβεται αλλού και είναι καθαρά ποδοσφαιρική. Ο «δικέφαλος» έπαιρνε ώθηση από την ίδια του την αγωνιστική ανωτερότητα. Όσο περνούσαν τα λεπτά, οι παίκτες του έβλεπαν ότι… το έχουν! Οπότε και φόρτσαραν. Σπουδαία υπόθεση αυτή για μια ομάδα.

*Τα μηνύματα που έστειλαν οι «κιτρινόμαυροι»:

Έχει σημειωθεί πολλάκις. Το (φετινό) πρωτάθλημα έχει πολύ δρόμο ακόμη. Όπως και να έχει όμως, το «διπλό» αυτό συνιστά μήνυμα τίτλου από πλευράς ΑΕΚ. Τόσο επειδή αποτελεί συνέχεια και αποκορύφωση των εμφανίσεών της, όσο και γιατί ήρθε στην εν λόγω έδρα.



Οι Θεσσαλονικείς, δεδομένα, έχουν προβλήματα. Όμως, εντός έδρας τα είχαν πάει εξαιρετικά, κόντρα μάλιστα και σε ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό. Σημαντική παράμετρος, λοιπόν, για τη νίκη της ΑΕΚ. Πόσω μάλλον, όταν αυτή επιτεύχθηκε σε ένα ντέρμπι μετά από καιρό. Διότι το σύνολο που φτιάχνει ο Αλμέιδα μπορεί να αλλάξει τα τραγικά ποσοστά που είχε χτίσει την προηγούμενη τετραετία στα εν λόγω παιχνίδια η «Ένωση».

*Ο εξωπραγματικός Σιμάνσκι και οι… υπόλοιποι:

Καμιά διάθεση υποτίμησης για την προσφορά των υπόλοιπων παικτών της ΑΕΚ. Κανείς δεν υστέρησε. Ωστόσο, η παρουσία του Πολωνού χαφ ήταν από… άλλον πλανήτη. Ο 27χρονος άσος βρίσκεται στα καλύτερά του από τον Γενάρη του 2020 που πάτησε Ελλάδα. Από τότε φαινόταν ότι είχε στοιχεία αξιοποιήσιμα. Όμως, είχε τακτικά ζητήματα. Πλέον, έχει μεταμορφωθεί σ' ένα πραγματικό μηχανάκι που όμως ταυτόχρονα κρατά τη θέση του, διαβάζει τις φάσεις, κλέβει, μοιράζει, απειλεί και σκοράρει! Αξίζει ένα μεγάλο credit (και γι' αυτό) στον Αλμέιδα. Τρομερό ματς, λοιπόν, από τον Σιμάνσκι, ο οποίος ήταν παντού, έβγαλε όλα τα παραπάνω στοιχεία και άνοιξε και τον δρόμο προς τη νίκη για την ομάδα του.



Από εκεί και πέρα, οι Αραούχο και Γκαρσία έχασαν ανεπανάληπτες ευκαιρίες, αλλά επιβεβαίωσαν σε ακόμα ένα ματς ότι μπορούν να ανταπεξέλθουν άριστα στους ρόλους που τους έχει αναθέσει ο προπονητής τους (περιφερειακός επιθετικός και σέντερ φορ-«σκαλοπάτι», αντίστοιχα). Ειδικά η φάση του 0-2 (κλέψιμο του Αργεντινού άσου, υπέροχο πέρασμα στην κίνηση-φορ του Λιβάι και ιδανικό τελείωμα από τον τελευταίο, που μάλιστα χτίζει τρομερή παράδοση στο «Κλ. Βικελίδης» με το τέταρτο του γκολ) είναι ενδεικτική. Επιτέλους για τους «κιτρινόμαυρους», ένας προπονητής αξιοποιεί τον πολυτάλαντο μεσοεπιθετικό από το Τρίνιταντ και Τομπάγκο...

Πολύ καλό παιχνίδι από τον Μοχαμάντι, όπως φυσικά και από τον Γκατσίνοβιτς, τόσο επιθετικά (και με την ασίστ στο γκολ και όταν συνέκλινε), όσο και αμυντικά με τις βοήθειες στο μαρκάρισμα του Μανσίνι. Σε ό, τι αφορά τον Αθανασιάδη, στο πρώτο του φετινό αγώνα απέδειξε αυτό που περιμέναμε: Η ΑΕΚ έχει δύο πορτιέρε που μπορεί να εμπιστεύεται.



Τέλος, είναι σημαντική υπόθεση για μια ομάδα να περνά ως αλλαγή παίκτες όπως οι Τσούμπερ, Άμραμπατ, Μάνταλος και Γιόνσον, τη στιγμή που παρέμεινε στον πάγκο ο Σιντιμπέ.

*Το «κόσμημα» Αραούχο:

Τι να πρωτοπείς γι' αυτόν τον ποδοσφαιριστή. Οι φίλοι της ΑΕΚ τον λατρεύουν και εκείνος το δικαιολογεί και αγωνιστικά και με τον χαρακτήρα του. Σπουδαία η κίνησή του με το περιβραχιόνιο (όπως φυσικά και της ομάδας του με τα μπλουζάκια που φορούσαν οι παίκτες της πριν τη σέντρα), συγκινητική η δήλωσή του για τον αδικοχαμένο Άλκη Καμπανό. Τόσο ασυνήθιστη αλλά και συνάμα τόσο λογική η αντιμετώπισή του από τους φιλάθλους των αντίπαλων ομάδων. Ένα πραγματικό κόσμημα για τα ελληνικά γήπεδα...